De verschillen tussen een IndyCar en een Formule 1-wagen

IndyCar wordt vaak gezien als de Amerikaanse tegenhanger van de Formule 1, meer de werkelijkheid is dat er meer verschillen zijn dan overeenkomsten. Als je een IndyCar met een Formule 1-wagen vergelijkt zijn het beide formule wagens met een monocoque, vleugels, vier banden en een turbo-motor, maar de verschillen tussen beide wagens zijn erg groot.

Formule 1 is een constructeurskampioenschap en de wagens die door de teams worden ontwikkeld zoeken technisch gezien meer de limieten op, terwijl IndyCar meer een rijderskampioenschap is dat niet alleen op de traditionele permanente- en stratencircuits rijdt, maar ook op ovals actief is. Waar het sleutelwoord voor een Formule 1-wagen ‘op de limiet’ is, is dit bij IndyCar eerder ‘robuust’. We sommen de grootste verschillen hieronder op.

De verschillen tussen IndyCar en Formule 1 in specificaties

Downforce

Misschien wel het grootste verschil tussen IndyCar en de Formule 1 zit ‘m in de downforce die de wagen genereert. Bij het ontwerp van de huidige generatie IndyCars is de focus gelegd op dat het grootste deel van de downforce wordt gegenereerd via de onderzijde van de wagen. Dit zodat er geen grote vleugels of allerlei extra vleugeltjes nodig zijn om extra downforce te genereren, wat voor meer vuile lucht achter een wagen zorgt en als gevolg heeft dat wagens minder dicht achter elkaar kunnen rijden. IndyCar wil zichzelf ook meer profileren als een rijdersklasse en des te minder downforce een wagen genereert, des te lastiger deze bestuurbaar is en het dus meer neerkomt op de kwaliteiten van een coureur.

Motoren

In IndyCar en Formule 1 worden turbomotoren gebruikt, maar de verschillen zijn groot. In een IndyCar is de turbomotor de enige motor van de wagen en is met zijn 2,2 liter V6 aanzienlijk groter dan de 1,6 liter V6 die in de Formule 1 gebruikt wordt. Het vermogen dat een IndyCar motor produceert is afhankelijk van het type circuit waarop gereden wordt (op ovals rijden ze met minder vermogen dan op overige circuits), maar het maximum ligt rond de 750 pk. Dit is minder dan het vermogen van een gemiddelde Formule 1 verbrandingsmotor, welke ergens tussen de 800 en de 850 pk produceert. Dit komt doordat IndyCar motoren worden geknepen om langer mee te gaan: het aantal toeren per minuut mag niet boven de 12.000 uitkomen (tegenover ongeveer 15.000 in Formule 1) en waar de turbo boost in Formule 1 ongelimiteerd is (al komt het er op neer dat dit meestal tussen de 4 en de 5 bar ligt), is dit voor een IndyCar beperkt tot 1,5 bar.

Naast dat een Formule-1 verbrandingsmotor al meer vermogen produceert dan een IndyCar motor, zijn deze motoren ook nog eens hybride. Naast de verbrandingsmotor heeft een Formule 1-motor dus ook een elektrische motor, welke ook nog eens goed is voor zo’n 160 pk.

Banden

Wanneer we de Firestone banden die in IndyCar worden gebruikt vergelijken met de Pirelli banden van de Formule 1, moet je concluderen dat de Pirelli banden veel sneller zijn. Formule 1 banden zijn verder doorontwikkeld en veel zachter dan de IndyCar banden, waardoor deze de Formule 1-coureurs veel meer grip bieden. De Firestone banden in IndyCar zijn veel harder en hebben minder last van slijtage. Een belangrijk aspect bij de ontwikkeling van deze banden was dat de constructie van de band zo stevig mogelijk moest zijn. Vooral op ovals kan een lekke band grote consequenties hebben voor een coureur, waardoor niet snelheid, maar betrouwbaarheid van kritiek belang was bij de ontwikkeling van deze banden.

Tijdens een raceweekend hebben IndyCar coureurs de keuze tussen twee compounds banden: de standaard band en de rode, alternatieve band, welke zachter en dus sneller is. Hier staat wel wel een hogere slijtage tegenover. Dit principe heeft Formule 1 overgenomen en zelfs uitgebreid met een derde type band per raceweekend. Door het gebruik van verschillende soorten compounds zie je hoe groot de invloed van de zachtheid van een band is op de rondetijden: een band met een zachtere samenstelling compound kan zomaar een seconde sneller zijn dan de standaardband.

Gewicht

Een IndyCar is iets zwaarder dan een Formule 1-wagen: waar een Formule 1-wagen 796 kg weegt inclusief coureur, weegt een IndyCar zonder coureur 739 kg op permanente- en stratencircuits. Als je daar dus nog een coureur aan toevoegt, kom je dus op ruim 800 kg uit. Dit gewicht zit vooral in een robuustere bouw van de wagen, wat mogelijk is doordat in IndyCar de meeste onderdelen door Dallara worden gebouwd. Daarnaast voegt het aeroscreen aardig wat extra kilo's toe. In de Formule 1 bouwen alle teams de meeste onderdelen zelf, waarbij ze zover mogelijk de limieten opzoeken qua gewicht – zodat ze dat gewicht op een efficiëntere locatie kunnen plaatsen.

In IndyCar is dit niet noodzakelijk doordat de zwaardere onderdelen toch voor iedereen hetzelfde zijn. Bovendien rijden IndyCars ook op ovals en moeten dus ook voorbereid zijn op hardere impacts. Het gevolg is dat een IndyCar bolide een stuk beter tegen een stootje kan dan een Formule 1-wagen.

Remmen

Zowel in IndyCar als in de Formule 1 worden koolstofvezel remschijven en remblokken gebruikt, maar verder gaan de gelijkenissen niet. De remmen in Formule 1 zijn veel meer op de limiet gebouwd, waardoor er per raceweekend meerdere sets per wagen kunnen worden gebruikt. In IndyCar gaat een set remmen wel een derde van het seizoen mee (5-6 races), maar deze duurzaamheid gaat ten koste van de effectiviteit. Een Formule 1-wagen zal dus veel later voor een bocht kunnen remmen dan een IndyCar.

Doorontwikkeling

Formule 1 is een constructeurskampioenschap en daarom ligt de nadruk veel meer op de constructeurs dan in IndyCar. Deze constructeurs bouwen hun eigen wagens en hebben binnen de Formule 1-reglementen dus ook veel meer mogelijkheden om hun wagens door te ontwikkelen. Zo wint een team tijdens een seizoen misschien wel enkele seconden aan snelheid van het begin tot het eind van het ontwikkeltraject.

IndyCar staat bekend als een spec-raceklasse. Dit klopt wat betreft de aerodynamische – en dus zichtbare – onderdelen, maar onderhuids kunnen teams weldegelijk de wagen zelf door ontwikkelen. Verreweg het grootste deel van het ontwikkelbudget gaat naar de dempers van de wagens. De meeste andere onderdelen waar teams vrij in zijn hebben weinig invloed op de prestaties op de wagens, zoals water- en olieleidingen en de gaspedalen. Met deze beperkte mogelijkheden om een wagen door te ontwikkelen zal een IndyCar team dus weinig extra snelheid vinden, maar tussen de IndyCar teams zijn de verschillen klein en een fractie van een seconde kan zomaar het verschil maken!

Het verschil in rondetijd tussen een IndyCar en een Formule 1-wagen

Het moge geen verrassing zijn dat een Formule 1-wagen de strijd zou winnen wanneer deze onder gelijke omstandigheden tegen een IndyCar zou racen op een traditioneel circuit. Vooral op circuits met veel snelle bochten – waar dus veel downforce nodig is – zal een zwaardere IndyCar met relatief weinig downforce een grotere achterstand hebben.

Het is in de afgelopen twintig jaar slechts zes keer gebeurd dat Indy Car en Formule 1 tijdens hetzelfde jaar op hetzelfde circuit hebben gereden. We zetten de rondetijden op een rijtje, gebaseerd op de tijd die in de kwalificatie goed was voor de pole position: