A.J. Foyt Enterprises

Het begin van A.J. Foyt Racing

A.J. Foyt Racing heeft de langste historie van alle teams op de IndyCar paddock. Het werd al in 1965 door een destijds 30-jarige A.J. Foyt opgericht en won met Foyt in 1967, 1975 en 1979 de USAC Nationale kampioenschap, de voorloper van de huidige IndyCar Series. Tevens won de Amerikaan de Indy 500 van 1977 en 1967.

Nadat de raceklasse eind jaren '70 verder ging onder CART, trok het team zich terug als fulltime deelnemer en reed tot 1988 geselecteerde race. Eén race stond echter elk jaar bovenaan het lijstje van het team: de Indy 500. In 1988 keerde het team terug als fulltime deelnemer, maar echte successen bleven uit. Tijdens de trainingen voor de Indy 500 ub 1993 kondigde Foyt zijn pensioen als coureur aan, waarna hij zich puur ging focussen op zijn rol als teambaas. In het competitieve veld van de PPG Indy Car World Series, kon het team echter weinig successen vieren.

De overstap naar de Indy Racing League

Toen Tony George zich met de Indy Racing League afsplitste, was Foyt een van de weinige teams die CART verliet voor de nieuwe raceklasse. Voor het team bleek dit een goede beslissing, want in het eerste IRL-seizoen werd het team in 1996 met Scott Sharp kampioen. Een tweede kampioenschap volgde in 1998 met Kenny Brack, die in 1999 met het team ook nog de prestigieuze Indy 500 wist te winnen. Toen in de periode 2002-2004 de grote Champ Car-teams naar de IRL kwamen, moest Foyt het onderspit delven en werd het een achterhoedeteam.

Een opleving en terugval

Darren Manning bracht hier in 2007 en 2008 verandering in met drie top vijf-finishes, waaronder een tweede plaats op Watkins Glen in 2008. In de daaropvolgende jaren, met verschillende coureurs, kon het team echter wederom geen potten breken. In 2012 hoopte het team weer competitief te zijn met Mike Conway in de nieuwe Dallara DW12, maar het team kwam met Conway niet verder dan een derde plaats in Toronto. In 2013 behaalde Takuma Sato in nog maar zijn derde race voor het team zijn eerste IndyCar overwinning. Dit was de eerste overwinning voor A.J. Foyt Enterprises sinds 2002.

Sinds deze overwinning zijn de prestaties echter grillig verlopen. In 2015 wist Sato nogmaals dichtbij een overwinning te komen en beklom hij het podium met een tweede plaats op de straten van Belle Isle in Detroit. Het zou na dit podium van de Japanner ruim vier jaar duren voordat het team van de legendarische A.J. Foyt weer een podiumplek zou behalen; Tony Kanaan doorbrak de lange droogte door tijdens de wedstrijd op World Wide Technology Raceway at Gateway in 2019 als derde over de finish te komen.

Een nieuwe samenwerking en toekomstperspectief

In 2023 ging A.J. Foyt Racing een technische samenwerking aan met Team Penske, waardoor het team onder andere de dempers van het grote Penske kan gebruiken. Hierdoor is het team aanzienlijk competitiever geworden en heeft het een moeilijke periode achter zich gelaten.

Dit seizoen staat A.J. Foyt Racing met twee fulltime bolides aan de start, die zullen worden bestuurd door de Amerikanen Santino Ferrucci en debutant Sting Ray Robb.