Rahal Letterman Lanigan

Oprichting als Rahal-Hogan Racing

Bobby Rahal was in de jaren tachtig een succesvol coureur en kocht in 1992 de restanten van Patrick Racing op om samen met Carl Hogan een eigen team te starten.

Direct succes in het eerste jaar

In het eerste jaar van het team wint Rahal-Hogan Racing met Rahal zelf aan het stuur direct het CART-kampioenschap en neemt het team ook Truesports over. Na een tweede plaats in Long Beach in 1993 wordt het stil in de top drie. Problemen met het eigen chassis en verschillende motorendeals zorgen voor veel kopzorgen. In 1996 stapt Carl Hogan uit het team en gaat verder als Hogan Racing. David Letterman koopt een klein aandeel in Rahal Racing, en Rahal rijdt nog twee jaar voordat hij in 1998 zijn helm aan de wilgen hangt en andere rijders het stokje overnemen.

Jaren van wisselend succes

Rahal slaagt er nooit meer in om de CART-titel te winnen, maar in 2001 komt het met Kenny Bräck heel dichtbij met een tweede plaats in het eindklassement. In 2004 stapt het team, nu als Rahal Letterman Racing, in de IndyCar Series en wint met Buddy Rice de Indy 500. In 2005 worden ze tweede op Indy met Vitor Meira en vierde met Danica Patrick, de hoogste notering van een vrouwelijke coureur op Indy ooit. 2006 begint veelbelovend, maar tragisch met het verongelukken van Paul Dana tijdens de warm-up op Homestead-Miami Speedway. Pas in 2008 weet het team weer succesvol te zijn door met Ryan Hunter-Reay op Watkins Glen te winnen.

Beperkte deelname en terugkeer naar fulltime

Vanaf 2009 rijdt het team alleen de Indy 500 en wordt het in 2011 zevende met Bertrand Baguette. In 2012 heeft het team weer volledige sponsoring voor een heel seizoen en rijdt het met Takuma Sato. Michel Jourdain Jr. rijdt de Indianapolis 500 voor het team, en er wordt een deal aangekondigd met Luca Filippi, die na de Indianapolis 500 het hele seizoen zou rijden. Echter, de deal gaat op het laatste moment niet door.

De opkomst van Graham Rahal

In 2013 komt Graham Rahal, de zoon van Bobby Rahal, bij het team na twee jaar bij Chip Ganassi te hebben gereden. Zowel in 2013 als 2014 is zijn beste resultaat een tweede plaats, maar over het algemeen zijn het twee teleurstellende seizoenen. In 2015 komt eindelijk het succes: Graham Rahal wint twee wedstrijden in Fontana en Mid-Ohio en is één van de zes titelkandidaten tijdens de seizoensfinale in Sonoma. Het seizoen eindigt echter teleurstellend voor Rahal, die vierde wordt in het kampioenschap.

Verder succes en samenwerking met Spencer Pigot

In 2016 rijdt Graham Rahal wederom voor het team en wordt hij tijdens de races in St. Petersburg en zowel de Grand Prix als de 500-mijler op de Indianapolis Motor Speedway vergezeld door 2015 Indy Lights-kampioen Spencer Pigot. Pigot maakt een positieve indruk en rijdt de rest van het seizoen bij Ed Carpenter Racing. Graham Rahal wint een race met één van de meest 'close finishes' in de geschiedenis van de sport op Texas Motor Speedway. Vanaf 2018 zet het team van Bobby Rahal weer twee fulltime wagens in, waarvan één nog steeds toebehoort aan Graham Rahal. De andere wagen wordt tot en met 2021 bestuurd door Takuma Sato, winnaar van de Indianapolis 500 in 2017 en 2020.

Uitbreiding naar drie fulltime wagens

Na het seizoen 2021 vertrekt Takuma Sato naar Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing, en Rahal Letterman Lanigan Racing breidt uit van twee naar drie fulltime wagens in 2022. De coureursline-up verandert aanzienlijk: Graham Rahal rijdt voor het tiende achtereenvolgende jaar in de wagen met startnummer 15 en krijgt twee nieuwe teamgenoten, debutant Christian Lundgaard en Jack Harvey, die overkomt van Meyer Shank Racing.

Teleurstellingen en hoogtepunten in 2022

Graham Rahal scoort in 2022 negen top-tien resultaten, met een vierde plaats in Toronto als beste resultaat. Christian Lundgaard wint de 'Rookie of the Year' titel na zeven top-tien finishes en een tweede plaats in de tweede race op het infield van de Indianapolis Motor Speedway. Voor Jack Harvey wordt 2022 echter een dramatisch eerste jaar bij het team. Hij mist de race op Texas Motor Speedway na een zware crash en behaalt slechts één top-tien finish, een tiende plaats in Nashville.

Problemen voor Jack Harvey en doorbraak voor Lundgaard

Harvey’s vervanger voor Texas, Santino Ferrucci, scoort een negende plaats na de race vanaf de laatste startplaats te beginnen, een beter resultaat dan Harvey in zestien races wist te behalen. Ondanks het tegenvallende seizoen 2022 behoudt Harvey zijn stoeltje voor 2023. Helaas behaalt hij geen enkele top-tien finish en wordt hij drie races voor het einde van het jaar aan de kant geschoven. Graham Rahal heeft een redelijk seizoen, terwijl Lundgaard een topseizoen kent met twee polepositions en zijn eerste IndyCar-overwinning in Toronto, wat hem een achtste plaats in het kampioenschap oplevert.

Nieuwe coureur en uitdagingen in 2024

In 2024 wordt het vrijgekomen stoeltje opgevuld door Pietro Fittipaldi, naast vaste rijders Rahal en Lundgaard. Voor Fittipaldi blijkt zijn eerste volledige IndyCar-seizoen moeilijk te zijn, waarin hij nog geen enkele top-tien finish behaalt. Lundgaard en Rahal laten zich wel regelmatig in de top tien zien, maar kunnen niet strijden om polepositions of overwinningen.