Dale Coyne

Oprichting en vroege jaren: 1984 - 1991

Dale Coyne Racing werd in 1984 opgericht om teambaas Dale Coyne in staat te stellen te racen. Dit bleef zo tot eind 1988, toen het team zich begon te richten op andere coureurs.

Opbouw van reputatie en eerste successen

In de loop der jaren heeft Dale Coyne een reputatie opgebouwd in de open-wheel racerij, met de capaciteit om jonge coureurs te rekruteren en te coachen. In 1991 stapte Dale Coyne voor de laatste keer zelf achter het stuur van zijn eigen team. De jaren daarna was het team, door een beperkt budget, vaak achteraan het veld te vinden. In 2004 veranderde dit door de komst van Oriol Servia en sponsoring van YokeTV en AMR: het team behaalde in Laguna Seca zijn eerste top drie finish en in 2007, met Bruno Junqueira, nog eens drie keer een podiumplaats op rij.

De eerste successen in de IndyCar Series

In het jaar daarna, in de IndyCar Series, wist het team vijf top tien finishes te behalen. In 2009 zorgde Justin Wilson op Watkins Glen voor de allereerste overwinning van het team. In 2013 won Mike Conway op dominante wijze een race in Belle Isle voor Dale Coyne Racing. In 2014 behaalde debutant Carlos Huertas verrassend een overwinning in de straten van Houston, in een race met veel wisselende weersomstandigheden. In 2016 reed het team met Conor Daly en Luca Filippi, al werden er, op een tweede en een vierde plaats van Daly na, weinig noemenswaardige resultaten behaald.

Sinds 2018 staat de auto van Sébastien Bourdais, die sinds 2017 voor het team rijdt, bekend als Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan. Hiermee maakten Jimmy Vasser en James 'Sulli' Sullivan hun rentree in de sport. Naast de viervoudig kampioen in de Champ Car World Series zette het team een tweede auto in voor Santino Ferrucci, die in 2019 één van de vier voltijd NTT IndyCar Series-debutanten was.

Nieuwe samenwerkingen

Na een seizoen zonder overwinningen maakte het team eind 2019 bekend afscheid te nemen van Sébastien Bourdais, ondanks het feit dat de Fransman oorspronkelijk nog een contract had voor het seizoen 2020. Dit viel samen met het einde van de samenwerking met Jimmy Vasser en James Sullivan (Vasser-Sullivan).

In plaats daarvan startte het team een samenwerking met het Japanse Team Goh voor een auto die werd bestuurd door debutant Alex Palou. Die samenwerking duurde slechts één jaar, waarna het NASCAR-team Rick Ware Racing een samenwerking aanging met een nieuwe debutant: Romain Grosjean. Net als Palou zou de samenwerking met Grosjean, dankzij succes (één pole en twee podiums), slechts één jaar duren.

De samenwerking met Rick Ware Racing werd wel voortgezet, met in 2022 Takuma Sato in de auto – het laatste fulltime seizoen voor de Japanner. Echte successen bleven uit, terwijl zijn debuterende teamgenoot David Malukas wel één podiumplaats behaalde.

Jong talent en uitdagingen in 2023 en 2024

In 2023 startte Dale Coyne Racing met een zeer jonge rijdersbezetting: naast de 21-jarige Malukas, debuteerde de eveneens 21-jarige Sting Ray Robb bij het team. Waar Malukas nog vijf keer in de top tien finishte, kende Robb een zeer moeizaam seizoen en eindigde hij geen enkele keer in de top tien.

Het teleurstellende seizoen van 2023 bleek een voorbode voor 2024: Dale Coyne Racing kon geen fulltime coureurs vinden en wisselde voortdurend tussen verschillende rijders. Alleen Jack Harvey was een stabiele factor binnen het team, door het merendeel van de races in de #18 auto te rijden. Voorlopig blijven de successen echter uit.