Will Power zegeviert in spectaculaire race in São Paulo

In een bijzonder spannende en spectaculaire race in de straten van São Paulo heeft Will Power de overwinning naar zich toe getrokken. Door Ryan Hunter-Reay twee ronden voor de finish te passeren wist de Penske coureur de seizoenopener te winnen. Hunter-Reay finishte zijn eerste race voor Andretti Autosport als tweede, voor een verrassende van een zware blessure terugkerende Vitor Meira op de derde positie.

Vlak voor de start gebeurde precies waar iedereen bang voor was geweest: regen. De start van de race werd met enkele minuten uitgesteld om te kijken of de regen door zou zetten, maar dit bleek niet het geval.

Toen de groene vlag in het Sambódromo werd gezwaaid maakte Dario Franchitti de beste start en behield de leiding, voor Alex Tagliani en Will Power. Achter de leiders werd er echter veel stof opgeworpen als gevolg van het werk dat in de nacht aan het circuit was gedaan, wat tot veel chaos in de eerste bocht leidde.

Eerst kwamen Takuma Sato, Helio Castroneves en Scott Dixon met elkaar in aanraking, waarna verder in het achterveld Mario Moraes te laat in zijn remmen ging en over de wagen van Marco Andretti schoot. De KV Racing wagen van Moraes eindigde op de rolbar van Andretti, waardoor enige tijd werd gevreesd voor de conditie van de Amerikaan. Na enige spannende minuten kon Andretti ongedeerd uit zijn wagen stappen, maar zijn race was voorbij, net als voor Moraes en Sato.

Tijdens de acht ronden durende neutralisatie vielen Will Power, Justin Wilson en Simona de Silvestro uit de top tien vanwege reparaties aan hun wagens, opgelopen tijdens de mêlee in de eerste bocht.

Nadat de baan eindelijk weer was vrijgegeven, kon Tagliani de wagen van Franchitti goed volgen en wist zelfs de regerend kampioen onder druk te zetten. In de zestiende ronde begon de Canadees echter terrein te verliezen en drie ronden later slaagde Hunter-Reay erin om voorbij Tagliani te gaan voor de tweede plaats.

Na 22 ronden moest de pacecar voor de tweede maal de baan op komen na een spin van Milka Duno. Tijdens deze neutralisatie bezocht het volledige veld de pits, behalve Simona de Silvestro, die twee ronden voor de neutralisatie de pit al had bezocht en zo in haar eerste IndyCar Series race doorschoof naar de eerste plaats.

De Silvestro maakte een goede herstart en wist in de eerste ronde een klein gaatje met Franchitti te slaan, die zwaar onder druk werd gezet door Hunter-Reay. Het duurde niet lang voordat Hunter-Reay de tweede plaats over wist te nemen van Franchitti, waarna het slechts enkele bochten duurde voordat ook De Silvestro Hunter-Reay aan zich voorbij zag komen.

De goede race het gloednieuwe FAZZT Race Team kwam in de 29ste ronde tot een vroegtijdig einde toen Tagliani van achteren werd aangereden door Dan Wheldon. Door de botsing ging de veteraan haaks de muur in en knalde vervolgens tegen Tony Kanaan, die hierdoor de uitloopzone in schoot.

In dezelfde ronde kwam Ryan Briscoe plots de pits in voor regenbanden, terwijl het op dat moment nog niet eens regende. Wel was duidelijk dat er een zware regenbui op weg naar het circuit kwam en een minuut na de stop van de Team Penske rijder vielen de eerste druppels uit de hemel. De meeste andere coureurs maakten in de volgende ronde de overstap naar de regenbanden, terwijl Hunter-Reay en De Silvestro nog een ronde wachtten.

De bui bleek zo hevig dat overal op het circuit wagens spinden. Dit had de derde neutralisatie van de race als gevolg. De bui, die zelfs grote hagelstenen bevatte, was echter zo heftig dat er grote plassen op het tijdelijke circuit ontstonden, waarna de wedstrijdleiding besloot de race met een rode vlag stil te leggen.

Door de rode vlag situatie werd de lengte van de race aangepast van 76 ronden tot 45 minuten nadat de race was herstart. Na de regenbui kwam de zon weer snel tevoorschijn, waardoor de baan snel opdroogde, terwijl de grootste plassen van de baan werden geveegd.

Na een half uur wachten konden de motoren weer worden gestart. Op dat moment was de baan al deels opgedroogd. Terwijl de wagens nog achter de pacecar reden, stapten Hunter-Reay, Power en Matos al direct over naar de slicks. De vraag was of de baan wel droog genoeg zou zijn. Deze vraag werd volmondig met ‘Ja’ beantwoord toen de groene vlag weer werd gezwaaid en de coureurs op de slicks duidelijk de snelsten op het circuit waren.

Op het moment dat het volledige veld terug was gegaan naar de droogweer banden, leidde Hunter-Reay het veld opnieuw, voor Matos, Briscoe en Power. Al binnen enkele ronden hadden Penske coureurs Briscoe en Power Matos al verorberd, maar Hunter-Reay bleek niet zo’n eenvoudige kluif te zijn. Een bijkomend probleem was dat alle drie de coureurs brandstof moesten sparen om de finish te bereiken.

In de 49ste ronde leek Hunter-Reay, die onder constante druk van Briscoe stond, een kans te krijgen op enkele ronden waarin brandstof bespaard kon worden. Mario Romancini had de muur geraakt en kortstondig leek er een neutralisatie nodig te zijn. Maar de Braziliaan kon zijn gehavende wagen terug naar de pit sturen, waardoor het gevecht om de leiding in volle hevigheid voortgezet kon worden.

Een ronde later maakte Briscoe optimaal gebruik van het lange rechte stuk om via een slipstream Hunter-Reay voor de eerste plaats te passeren. Een bocht later zou Hunter-Reay echter al direct weer terugkomen door Briscoe weer terug te pakken. Later in deze ronde herhaalde Briscoe zijn manoeuvre van een ronde eerder om de leiding definitief terug te pakken.

Ondanks dat Briscoe de snellere coureur leek te zijn, werd de Australiër na zijn inhaalmanoeuvre constant onder druk gezet door Hunter-Reay, die elke bocht naar mogelijkheden leek te zoeken om de leiding terug te veroveren. Na vier ronden werd de druk van de Andretti Autosport coureur Briscoe teveel en schoot hij de bandenstapels in. De geparkeerde wagen van Briscoe zorgde voor de laatste neutralisatie, wat de leiders de kans gaf om voldoende brandstof te sparen om de race uit te rijden.

Hunter-Reay wist met vijf minuten op de klok een goede herstart te maken en kon een klein gaatje met Power slaan. Power wist dit gat echter snel te dichten en zat een ronde later alweer op de staart van de door IZOD gesponsorde bolide. Na een ronde Hunter-Reay vol onder druk te hebben gezet kon Power na een slipstream op het lange rechte stuk zijn wagen naast die van Hunter-Reay zetten om in de laatste bocht de eerste positie over te nemen.

Power zou de leiding niet meer uit handen geven om twee ronden later de São Paulo Indy 300 op zijn naam te schrijven.

Volledige uitslag van de race op São Paulo