Justin Wilson schenkt Dale Coyne zijn eerste overwinning in Watkins Glen

Na 25 jaar in de autosport actief te zijn geweest heeft Justin Wilson de allereerste overwinning van Dale Coyne Racing binnengehaald tijdens de IndyCar Series race op Watkins Glen. Na een lang en spannend gevecht met Ryan Briscoe wist de Engelsman aan het eind van de race een gat te slaan en de overwinning binnen te halen. Ryan Briscoe en Scott Dixon eindigden als tweede en derde, Robert Doornbos kwam als negende over de eindstreep.

Na de zwaarbewolkte lucht boven het circuit tijdens vrijdag en zaterdag, startte de race vandaag onder een vrijwel onbewolkte hemel.

Komend vanaf pole position maakte Ryan Briscoe de beste start en wist de leiding te behouden voor Justin Wilson en Mario Moraes. Het veld kwam zonder problemen door de eerste bochten, maar in de ‘Inner Loop’ spinde Raphael Matos, waarna Ryan Hunter-Reay in een ontwijkende actie tegen de vangrail reed. De winnaar van de race van vorig jaar werd hiermee de eerste uitvaller van de race, terwijl Matos zijn weg wel kon vervolgen.

De eerste positie van Briscoe kwam al direct na de eerste ronde onder druk te staan van Wilson, die duidelijk de snellere van het tweetal was. Na vier ronden kreeg Wilson voor de eerste maal de mogelijkheid om voorbij de Team Penske coureur te komen en greep deze direct met beide handen aan.

Ondanks dat Wilson eerder Briscoe onder druk wist te zetten, slaagde de coureur met startnummer 18 er niet in om na zijn inhaalmanoeuvre een gaatje te slaan en kwam na achttien ronden voor de eerste maal de pit in. Wilson had vervolgens de mazzel dat Richard Antinucci in de volgende ronde spinde en daarmee de eerste neutralisatie van de race veroorzaakte. Dit terwijl Briscoe de pit in wilde komen en zo tijdens de ‘yellow’ terugviel naar de elfde positie.

Dat niet alleen de onervaren coureurs fouten maken bewees kampioenschapleider Dario Franchitti een ronde nadat de baan weer was vrijgegeven. De Schot spinde bij het insturen van de Inner Loop zijn Ganassi Racing bolide de grindbak in en vergooide daarmee veel kampioenschappunten. De spin van Franchitti was mogelijk het gevolg van een botsing tussen Moraes en Ed Carpenter, die vlak voor zijn neus elkaar raakten tijdens een inhaalactie van Moraes.

Niet lang nadat de baan weer vrij was gegeven kon de gele vlag opnieuw worden gezwaaid toen Paul Tracy de controle over zijn blauw/rode KV Racing bolide in Bocht 7 verloor en in de bandenstapels crashte.

Nadat de baan weer was vrijgegeven kon er weer voor langere tijd onder groen worden gereden. Ondanks dat Briscoe en Dixon tijdens de eerste serie pitstops ver terug waren gevallen slaagden beide coureurs er weer in om de tweede en derde posities te bemachtigen door langer op een tank brandstof door te rijden. Op deze manier ontstond er een spannend gevecht om de eerste positie, met de top vier die constant binnen twee seconden zat.

De spanning in het Dale Coyne Racing kamp steeg nog verder toen Hideki Mutoh acht ronden voor het einde op vergelijkbare wijze als Paul Tracy in Bocht 7 spinde. Wilson moest een goede herstart maken om de Penske en Ganassi coureurs achter zich te houden, waar de Engelsman volledig in slaagde. Doordat Dixon vol de aanvol opende op de tweede plaats van Briscoe kon Wilson uiteindelijk zelfs een voorsprong opbouwen van vijf seconden om zo Dale Coyne Racing zijn eerste overwinning te schenken.

Het uitvallen van Dario Franchitti betekende tevens dat hij de leiding in het kampioenschap verloor aan teamgenoot Scott Dixon. Deze heeft nu een voorsprong van 19 punten op Franchitti en Ryan Briscoe. Bij de rookies nam Robert Doornbos de leiding van Raphael Matos over.

Volledige uitslag van de race op Watkins Glen