Scott Dixon wint tactische race in Edmonton

Gestart vanaf de vierde positie reed Scott Dixon een strakke race die vooral bij de pitstops gewonnen werd. Tijdens de serie pitstops bij de derde neutralisatie was het Dixon die voorbij beide Penske coureurs ging en deze voor wist te blijven. Achter Dixon was het Castroneves die de tweede positie behaalde, na in de eindfase de druk nog te hebben opgevoerd. De laatste podiumpositie ging naar Justin Wilson, die op 13 seconden van de winnaar binnenkwam.

Onder een strakblauwe lucht bij 28 graden Celsius ging de race in Edmonton van start over 95 ronden danwel 1:50 uur. De start van de race verliep vlekkeloos voor het merendeel. Enkel Graham Rahal en Will Power kennen problemen in de openingsfase, waarbij Will Power direct enkele ronden achterstand opliep door een touché met de muur.

De eerste neutralisatie van de race moest na negentien ronden worden gezwaaid, nadat Vitor Meira in aanraking was gekomen met de banden. Bij deze neutralisatie koos vrijwel het gehele veld ervoor om binnen te komen voor brandstof. Vlak voordat de baan weer vrij werd gegeven rolde er een achterwiel van de wagen van Camara over de baan wat het vrijgeven drie ronden vertraagde.

In ronde 27 moest er opnieuw een gele vlag aan te pas komen, nadat Hideik Mutoh hard in aanraking was gekomen met de banden waarbij er zelfs delen van de bandenstapel op de baan belandde. Van de coureurs die de eerste pitstop oversloegen was het alleen Marco Andretti die nog steeds buiten bleef om het te proberen met een alternatieve strategie. De door de pitstops op plaats twee terecht gekomen Helio Castroneves wist optimaal te profiteren van de herstart door direct de leiding terug te nemen.

Vijftien ronden later was het opnieuw raak, nadat Townsend Bell in de bandenmuur van bocht 1 belande. Bij de pitstopronde die volgde was het Scott Dixon die er het beste uitkwam; hij wist beide Penske coureurs te verschalken. Net als tijdens de eerste neutralisatie werd ook hier het vrijgeven vertraagd door een losgelopen wiel, ditmaal van Mario Dominguez.

Niet veel later waren er de problemen voor Ryan Briscoe, die in aanraking kwam met Dan Wheldon en daardoor in een spin terecht kwam. Even later zou ook de leidende Tony Kanaan spinnen en daarbij de leiding overdragen aan A.J. Foyt IV. Deze zou hier echter maar even van kunnen genieten; twee ronden later schoten zowel Kanaan als Dixon hem weer voorbij.

Een volgende neutralisatie werd veroorzaakt door E.J. Viso die zijn rempunt volledig miste en de niets vermoedende Graham Rahal de banden in tikte. Na een korte neutralisatieperiode kon het veld weer verder.

Na 77 ronden kregen Andretti Green teamgenoten Marco Andretti en Danica Patrick het aan de stok; Andretti nam veel meer snelheid het rechte stuk op, maar verkeek zich in de afstand tot Patrick en tikte haar aan. Dit leidde tot een stilgevallen Patrick en een terugkeer naar de pits voor Andretti. Bij het terugkeren op de baan ging Andretti direct naar de ideale rijlijn, waar op dat moment Servia en Wheldon aankwamen. Dit zorgde ervoor dat Wheldon moest liften en Servia achterin de wagen van Wheldon reed. Beiden konden hun race echter vervolgen.

Toen duidelijk werd dat het zou gaan om een getimede race voerde Castroneves de druk nog eens extra op bij Scott Dixon. Hoewel Castroneves sneller leek, schoot hij met blokkerende wielen rechtuit in bocht een en was de kans op een overwinning verkeken. Door het grote gat naar achteren behield hij echter zijn tweede positie, zijn zesde van het seizoen.

Achter dit tweetal was het Justin Wilson die onopvallend naar de derde positie ging, met daarachter Paul Tracy op de vierde positie. De Canadees, die dit weekend zijn terugkeer maakte, begon vanaf de zestiende plaats en vocht zich via diverse gevechten op de baan naar voren brachten.

Volledige uitslag van de race op Edmonton