Preview Watkins Glen Grand Prix

De eerste helft van het IndyCar seizoen is voorbij en de tweede helft zal totaal anders worden. Waar in de eerste helft acht ovals op de kalender stonden en maar één stratencircuit, zullen in de tweede helft slechts drie ovals worden aangedaan. Komend weekend zal voor het eerst dit jaar worden gereden op een permanent circuit: Watkins Glen. Op deze baan is Scott Dixon nog nooit eerder verslagen.

Watkins Glen is één van de oudste en meest historierijke circuits op de IndyCar kalender. In 1948 vond er in Watkins Glen voor het eerst een race plaats, de SCCA organiseerde een race op een 10,6 km lang stratencircuit door het hart van het plaatsje Watkins Glen. Toen er in 1952 een ongeluk plaatsvond waarbij een toeschouwer om het leven kwam, werd er in de heuvels een 7,4 km lang stratencircuit aangelegd. Twee jaar later werd er een permanent circuit aangelegd, dat deels over de straten van zijn voorganger liep. NASCAR was in 1957 de eerste grote raceklasse die Watkins Glen bezocht.

De Formule 1 maakte in 1961 zijn eerste stop op ‘The Glen’ en zag de Brit Innes Ireland voor de Amerikaan Dan Gurney als eerste de eindstreep passeren. De Formule 1 race op Watkins Glen werd in de jaren die volgde een groot succes en was geliefd onder coureurs en toeschouwerd. In 1971 werd het circuit verlengd met de ‘Boot’, wat de baan naar 5,4 km verlengde. Met de steeds hogere snelheden werd de baan echter steeds onveiliger en ondanks verbeteringen vonden er enkele fatale ongelukken plaats, waardoor de interesse van het publiek terugliep. Ondanks dat Watkins Glen met Champ Car in 1979 een tweede groot evenement binnenhaalde, raakte het circuit in financiële problemen. Toen het circuit in 1981 $800.000 niet meer aan de Formule 1 teams kon betalen verdween het circuit van de kalender. Na de Champ Car race van dat jaar moest het circuit zelfs zijn deuren sluiten.

Twee jaar lang lag het circuit van Watkins Glen er verlaten bij, totdat Corning Enterprises en de International Speedway Corporation de handen ineen sloegen en het circuit opkochten en renoveerden. In 1984 opende het circuit zijn deuren weer en twee jaar later keerde NASCAR terug voor één van zijn weinige races op een niet-oval. In 2005 voegde ook de Indy Racing League Watkins Glen toe aan zijn kalender. Scott Dixon won de eerste race in Watkins Glen en kon ook in de twee jaren die volgden niet verslagen worden in de races. Opvallend genoeg zijn ook alle pole positions tot op heden naar één coureur gegaan; Helio Castroneves startte tot op heden alle IndyCar Races op Watkins Glen vanaf de eerste startplaats.

Met zijn indrukwekkende CV is Dixon een groot kanshebber voor de eindoverwinning, maar de leider in de stand om het kampioenschap krijgt het dit jaar een stuk zwaarder dan tijdens de vorige jaren. De verwachting is dat de voormalig Champ Car teams zich vanwege hun ervaring op dit soort type circuits vooraan zullen laten zien. Twee weken nadat deze teams voor het eerst met de Dallara bolides hadden getest, waren ze al voorin het veld te vinden in St. Pete en won Newman/Haas/Lanigan met Graham Rahal de race. Nu dat de voormalig Champ Car teams meer ervaring met deze wagens hebben, zullen ze waarschijnlijk nog sterker voor de dag komen dan eerder dit jaar op St. Petersburg.

“Ik kijk elk jaar erg uit naar de race op Watkins Glen,” zei Dixon. “De baan is erg snel, vloeiend en leuk als je het goed doet. Het beste deel is de bus stop / carousel combinatie, het is erg snel en een foutje kan erg angstaanjagend zijn. Het is een erg technische baan. Ik denk dat de rechte stukken net lang genoeg zijn om in te halen. Ik hou van deze baan!”