Scott McLaughlin wint actierijke zondagrace op de Milwaukee Mile

Scott McLaughlin heeft de overwinning gepakt in de zondagrace op de Milwaukee Mile. In een race vol actie en strategie leidde de Penske-coureur de meeste ronden. Scott Dixon finishte als tweede, voor Colton Herta op de derde plaats. Rinus VeeKay werd na een sterke race als zevende afgevlagd.

Openingsfase van de race vol drama

Al voor de start van de race waren er grote consequenties voor het kampioenschap: in de opwarmronden viel kampioenschapsleider Alex Palou plots stil met een elektronisch probleem, wat zorgde voor een vertraging van de start. Uiteindelijk zou hij een flinke achterstand oplopen.

De race kon eindelijk van start gaan na vijf ronden, maar meteen ging het mis. De wedstrijdleiding keurde de formatie af en zwaaide de gele vlag, terwijl de coureurs al op het gas gingen. Newgarden minderde meteen vaart, maar het bericht bereikte Linus Lundqvist later, waardoor hij teamgenoot Marcus Armstrong raakte. Armstrong tikte vervolgens polesitter Newgarden om, die in de muur belandde.

Ondertussen kwam Palou alsnog de baan op, maar hij viel direct weer stil. Zijn auto werd teruggebracht naar de paddock waar het technische probleem werd gerepareerd. De Spanjaard startte uiteindelijk de race met 28 ronden achterstand.

Power in kansrijke positie in de kampioenschapsstrijd

Bij de herstart leidde McLaughlin de race, gevolgd door Will Power. Het Penske-duo reed weg bij de rest van het veld, met een maximale voorsprong van zes seconden. Door achterblijvers kwam het veld weer dichter bij elkaar, waardoor Power in de 45e ronde McLaughlin kon passeren en daarmee de virtuele leiding in het kampioenschap overnam van de geplaagde Palou.

Het eerste deel van de race was een ware uitvalstrijd, met veel coureurs die technische problemen kregen. Nolan Siegel parkeerde zijn wagen in de pits, terwijl Conor Daly na lange reparaties verder kon. In de 63e ronde viel David Malukas stil met een mechanisch probleem, wat leidde tot de tweede neutralisatie van de race. Niet veel later viel ook Pato O’Ward uit met een kapotte versnellingsbak.

Naast technische problemen hadden sommige coureurs moeite hun wagen op de baan te houden. In de 114e ronde verloor Sting Ray Robb de controle over zijn wagen bij het uitkomen van Turn 4 en spinde het gras van het infield op. Robb kon zijn weg vervolgen, maar de gele vlag werd gezwaaid. Veel rijders uit de top tien maakten gebruik van deze neutralisatie, waarbij McLaughlin Power voorbijging. Alleen Alexander Rossi en Scott Dixon maakten geen pitstop en kwamen op de eerste twee posities terecht.

Bij de herstart werd Power gepasseerd door Marcus Ericsson en Santino Ferrucci, die respectievelijk de vierde en vijfde positie innamen. Anderhalve ronde later ging het dieper in het veld mis toen Christian Rasmussen tegen de achterkant van Graham Rahal reed. Rahal crashte hard in de muur van Turn 4, wat leidde tot veel frustratie bij de coureur.

Power vergooit zijn gouden kans

Nadat Power was teruggezakt naar de zesde plaats, probeerde hij weer posities terug te winnen om een goede uitgangspositie voor de titelstrijd in Nashville te behouden. Bij de herstart nam hij echter iets te veel risico en spinde in Turn 4. Miraculeus wist Power zijn wagen uit de muur te houden en kon hij zijn race vervolgen, op een klein tikje na.

Waar Power zijn kansen vergooide, deed McLaughlin betere zaken door in de 157e ronde Dixon te passeren voor de tweede plaats. Niet veel later nam hij zelfs de leiding over toen Rossi naar de pits moest. McLaughlin volgde dezelfde strategie en kwam na een pitstop zelfs voor Rossi terug op de baan.

Vrijwel alle coureurs uit de top tien kozen voor dezelfde strategie, behalve Colton Herta, Rinus VeeKay en Romain Grosjean. Deze rijders bleven doorrijden tot ongeveer ronde 185, waardoor ze één pitstop minder hoefden te maken.

Vooral Herta leek hiervan te profiteren: nadat McLaughlin zijn laatste geplande pitstop had gemaakt, leidde Herta met een voorsprong van zeven seconden, ondanks dat hij op slechts 12 ronden oudere banden reed. McLaughlin dichtte het gat snel en na een paar ronden van intensief duelleren nam hij in ronde 214 de leiding in de race over.

Late neutralisatie brengt het veld bij elkaar

Met nog 22 ronden te gaan werd de gele vlag opnieuw gezwaaid toen Robb weer spinde en dit keer de muur raakte. De hele top tien bezocht nog eenmaal de pits voor nieuwe banden.

Na de herstart behield McLaughlin de leiding. Landgenoot Dixon kwam nog dichtbij, maar tot een echte inhaalpoging kwam het niet meer. Zo werd McLaughlin als winnaar van de tweede race op de Milwaukee Mile afgevlagd en houdt hij zelfs een theoretische kans op het kampioenschap.

Consequenties voor de titelstrijd

Will Power kwam na een ronde achterstand terug in dezelfde ronde als de leider, maar kon in de slotfase geen posities meer winnen en werd als tiende geklasseerd. Hiermee verkleint hij het gat met kampioenschapsleider Palou, die door de vele uitvallers nog als negentiende finishte.

VeeKay bleef de hele race uit de problemen en won door enkele vroege pitstops veel posities. Voor hij koos voor een alternatieve pitstopstrategie reed hij al op de vijfde positie. De strategie pakte echter niet goed uit, waardoor hij op weg leek naar een zesde positie. Uiteindelijk werd hij met nog een paar ronden te gaan gepasseerd door Marcus Ericsson en finishte als zevende.

Volledige uitslag van de race op Milwaukee Mile