De Grand Prix of Indianapolis in cijfers

De Grand Prix of Indianapolis was met de nat-droog-natte omstandigheden een enorme uitdaging voor de coureurs en de teams, welke aanspraak moesten doen op al hun talenten. Niet alleen voor een goed resultaat, maar ook om hun wagen op het asfalt te houden. We blikken terug op de chaotische race in een reeks van zestien veelzeggende cijfers!

471 - Tijdens de Grand Prix of Indianapolis werden maar liefst 471 inhaalacties geregistreerd.

362 - Van de 471 inhaalacties, waren er 362 voor positie!

120 - In totaal werden er 120 pitstops gemaakt tijdens de race. Dat terwijl onder droge omstandigheden dit aantal rond de 80 zou zijn geweest, gebaseerd op dat iedereen drie pitstops zou maken.

30 - De pacecar speelde helaas een hoofdrol in de chaotische race onder nat-droog-nat omstandigheden: van de uiteindelijke 75 ronden, werden 30 ronden achter de pacecar verreden.

18 - Simon Pagenaud startte de race als twintigste en finishte als tweede; in totaal achttien plaatsen winst, meer dan wie dan ook in het veld.

14 - Uiteindelijke winnaar Colton Herta kwam uiteindelijk van de 14e startplaats.

10 - Tien keer wisselde de race van leider

10 - Het regende tijdens de race niet alleen waterdruppels, maar ook straffen: maar liefst tien keer moest de wedstrijdleiding een straf uitdelen. Met twee straffen (het blokkeren van een andere wagen en het maken van een pitstop in een gesloten pits) was Rinus VeeKay de meest bestrafte coureur.

9 - Er finishten uiteindelijk coureurs van negen verschillende teams in de top 9. Het enige team dat niet in dit rijtje voorkwam was AJ Foyt Racing, dat met Tatiana Calderon als vijftiende finishte.

7 - Alex Palou bezocht zijn pitcrew het meest van het volledige veld: zeven maal!

7 - Met een zevende plaats, behaalde Callum Ilott zijn eerste top tien finish in de IndyCar Series. Ook voor Juncos Hollinger Racing was dit het eerste top tien resultaat in de raceklasse.

6 - De race telde zes verschillende leiders: Colton Herta (50 ronden), Marcus Ericsson (10 ronden), Pato O'Ward (5 ronden), Scott McLaughlin (5 ronden), Felix Rosenqvist (4 ronden) en voor het eerst Tatiana Calderon (1 ronde).

5 - Al in de vijfde ronde wist Colton Herta de leiding te veroveren. Niet slecht, komende van de veertiende startplaats.

3 - Slechts één coureur hield zich aan de van te voren verwachtte drie-stop-strategie: Scott Dixon

3 - Doordat de top drie in het kampioenschap de fout in ging, klom de als derde gefinishte Will Power drie plaatsen in het kampioenschap en is daarmee de nieuwe leider.

1 - Juan Pablo Montoya leek op weg te zijn naar een knappe zevende plaats, maar crashte met nog twee ronden te gaan. Rinus VeeKay had door zijn eerdere problemen twee ronden achterstand opgelopen, maar passeerde zo Montoya in de allerlaatste ronde. Dit leverde hem uiteindelijk één extra punt op.