Coureurs in de spotlight na de race in Alabama

De Honda Indy Grand Prix of Alabama bevatte ook dit jaar veel spektakel en drama. Vooraan nam Pato O’Ward alle risico om Rinus VeeKay de leiding te ontnemen, terwijl Alex Palou met een paar indrukwekkende ronden vanuit het niets de tweede plaats wist te pakken. Dit terwijl VeeKay teleurgesteld op de derde podiumplek plaats moest nemen. Achter de leiders gebeurde ook bijzonder veel, we lichten de spotlight op diverse spraakmakende coureurs.

Pato O’Ward was na de kwalificatie erg boos op zichzelf: door een klein foutje in zijn snelste ronde had hij een mogelijke pole position weggegooid. Uiteindelijk was hij 1,5 tiende van een seconde te langzaam in de Fast 6 kwalificatie. In de race keek hij 61 ronden tegen de achterzijde van VeeKay’s achtervleugel aan, maar imponeerde door na zijn tweede pitstop op koude banden meer lef te tonen bij het aanremmen van de hairpin. Hier wist hij de leiding te veroveren, welke hij niet meer uit handen zou geven.

Velen zullen zich tijdens de Indy Grand Prix of Alabama afvragen waar Alex Palou nou vandaan kwam na de laatste serie pitstops? Komende van de derde startplaats kende de Spanjaard geen optimale start, waardoor hij een plekje verloor. De eerste serie pitstops verliep niet veel beter, waardoor hij naar de vijfde plaats terugviel.

Dat Palou van die vijfde plaats door kon schuiven naar de tweede plek komt door de drie ronden voor zijn laatste pitstop. De Ganassi Racing coureur zat lange tijd vast achter Alexander Rossi, maar deze maakte al zeer vroeg zijn laatste pitstop. Vanaf dit moment ging het gas er vol op bij Palou en reed hij in de 60ste ronde 3/10e van de achterstand op VeeKay.

Vervolgens ging het hard: in de 61ste ronde was hij 8/10e sneller dan VeeKay’s laatste ronden voor zijn pitstop, gevolgd door zelfs een 1,4 seconden snellere rondetijd in de 62e ronde. Deze laatste ronde voor zijn pitstop zou direct goed genoeg zijn voor de snelste ronde van de race. Dit is hoe Palou met zijn latere laatste pitstop plots op de tweede plek op kon duiken.

En dan Rinus VeeKay. Een derde plaats is een uitstekend resultaat voor de coureur van het kleine Ed Carpenter Racing. Maar na het leiden van twee derde van de race voelde het toch meer als verliezen van de winst. En dat terwijl het in de eerste twee stints zo goed ging. "Ik controleerde het gat, en de tweede run voelde ik me erg goed terwijl we brandstof spaarden", zei VeeKay daarvover.

O'Ward kon bij de in-lap voor de tweede stop het gat toch dichten, geholpen doordat VeeKay opgehouden werd door de op achterstand liggende Jimmie Johnson. VeeKay weigerde dat te benoemen als oorzaak van zijn verlies: "Ik versloeg hem bij het uitrijden van de pitstraat maar bij het ingaan van bocht 5 was ik iets te conservatief en hij kwam aan me voorbij. Ik had daarna niet verwacht dat Palou ook nog voor me uitkwam. Het is IndyCar - alles kan gebeuren! Je verzwakt een momentje en je wordt ingehaald voor de leiding."

In de race was Will Power misschien wel de meest indrukwekkende coureur op het circuit. Na een dramatisch slechte kwalificatie, moet hij de race als negentiende starten. Een slechte start wierp hem vervolgens zelfs terug naar de 20ste positie. Vanaf dit moment haalde Power de ene na de andere concurrent in. Hierbij werd hij geholpen doordat Team Penske hem een tweestopstrategie zou geven, waardoor hij enkele plekken won op coureurs met een driestopstrategie. Na de neutralisatie reed Power op de tiende plaats, vanwaar hij door bleef gaan met inhalen en zich naar een knappe vierde plek op wist te werken.

‘Wat als’ – zal Colton Herta veel hebben gedacht na de Grand Prix of Alabama. Hij was favoriet voor de pole, maar gokte door laat de baan op te gaan het tweede segment van de kwalificatie, waarna Marcus Ericsson het grind in spinde. Komende vanaf de tiende startplaats koos Herta voor een alternatieve driestopstrategie. Opnieuw viel deze in het water doordat een andere rijder het grind in spinde: dit keer Callum Ilott. Dit deed hem terugvallen naar de zestiende positie, waarna hij opnieuw een inhaalrace begon. Met vijftien ronden te gaan opende hij de aanval op de zesde plaats van Scott McLaughlin, maar vergaloppeerde zich en spinde in de hairpin. Uiteindelijk finishte Herta na een zeer actievolle race waar hij was gestart: tiende.

Felix Rosenqvist lijkt dit jaar beter in zijn vel te zitten bij Arrow McLaren SP, wat hij onderstreepte met een zesde startplaats. In de race kon hij deze plaats tot de eerste serie pitstops behouden, maar tijdens die eerste pitstop maakte zijn team een cruciale fout: de wagen werd niet volledig volgetankt. Als gevolg hiervan moest de Zweed veel brandstof besparen en verloor zo veel terrein. Uiteindelijk zat er niet meer voor hem in dan een teleurstellende zestiende positie.

Ook Callum Ilott zal teleurgesteld zijn met zijn race. De rookie sprong met een uitstekende start van plaats twaalf naar acht, kon het tempo goed vervolgen en lag vlak na zijn stop zelfs zevende. Bij het verdedigen van die plaats ten opzicht van Alexander Rossi ging het mis. Ilott remde te laat, sprong over de curbs en veroorzaakte de enige gele vlag van de race door vast te komen te zitten in de grindbak.