Pechduivel weerhoudt Rinus Veekay van mogelijke podiumfinish

Rinus Veekay heeft tijdens de Grand Prix of St. Petersburg laten zien dat Ed Carpenter Racing de juiste keuze heeft gemaakt om voor 2021 zijn contract te verlengen, maar een goed resultaat bleef helaas uit. De Nederlander reed een sterke openingsfase, maar had pech met een onfortuinlijke timing van de eerste neutralisatie, waarna hij ook nog eens – buiten zijn schuld om – in aanvaring kwam met Scott McLaughlin.

Komende van de negende startplaats, wist Veekay zijn positie in de beginfase van de race te behouden. Om plaatsen te winnen, koos zijn team voor een vroege eerste pitstop, zodat hij van een vrije baan gebruik kon maken om plaatsen te winnen. Dit pakte goed uit: nadat iedereen de eerste pitstop had uitgevoerd, was de uit Hoofddorp afkomstige coureur opgeklommen naar de vierde positie.

In de 36ste ronde kwam echter de eerste neutralisatie als gevolg van een crash door Will Power, ongeveer tien ronden voor de tweede pitstop van Veekay. Dit terwijl de meeste coureurs in de kopgroep net hun pitstop hadden gemaakt. In eerste instantie koos Veekay er voor om door te rijden, maar toen er nog een neutralisatie volgde moest hij toch de pits bezoeken, waarna hij achteraan het veld aan kon sluiten.

Tot overmaat van ramp ging het helemaal mis toen Scott McLaughlin bij een herstart in de 47ste ronde spinde en Veekay de drievoudig Supercars kampioen niet meer kon ontwijken. Doordat de #21 bolide vast kwam te zitten op een kerbstone, kon Veekay zijn weg niet direct vervolgen en liep twee ronden achterstand op. Vanaf dit moment was hij kansloos voor een goede klassering. Veekay zou uiteindelijk nog als vijftiende over de eindstreep komen, dankzij de vele coureurs die uitvielen of grote problemen ondervonden.

Ondanks de teleurstellende slotrace van zijn rookie-seizoen, kon de Ed Carpenter Racing coureur toch na de finish iets vieren: hij was officieel de 2020 IndyCar Rookie of the Year. Hiermee is hij de derde Nederlander die hier in slaagt, na Arie Luyendyk (1985) en Robert Doornbos (2007).

“Ik ben officieel Rookie of the Year! Daar ben ik erg blij mee,” begon Veekay. “Alles waarvan we niet wilden dat het zou gebeuren, gebeurde tijdens deze race. We waren supersnel, maar de eerste neutralisatie bracht ons in de problemen, waardoor ik in het achterveld terechtkwam. McLaughlin spinde naar de binnenkant van de bocht, waarna ik hem niet meer kon ontwijken.”

“Vervolgens was de voornaamste focus om de wagen zonder schade naar de finish te rijden en om nog wat punten te scoren. Ik denk dat vandaag een podium tot de mogelijkheden behoorde, we hadden zo’n snelle wagen! We zullen nu een paar maanden moeten wachten voordat we terugkeren, maar dan zal ik er opnieuw voor gaan! Ik kijk er naar uit om weer terug te keren, maar dan niet meer als rookie!”