Takuma Sato eerste Japanse winnaar Indianapolis 500

Takuma Sato heeft een uiterst spannende 101e editie van de Indianapolis 500 gewonnen. In de slotronden hield de coureur van Andretti Autosport voor zijn team en Honda Hélio Castroneves af. Sato kwam eerder naar voren mede door twee coureurs in één keer in te halen in de laatste tien ronden de leiding van de Braziliaan over te nemen. Ryan Hunter-Reay en Fernando Alonso, beide teamgenoten van Sato, waren zeer sterk in de race, maar vielen uit doordat hun Honda-motor plofte.

Hoewel voor later op de dag een stormwaarschuwing uitgegeven was kon de race zonder directe dreiging van regen van start gaan. Het zou ook voor de volle 200 ronden door blijven. In de eerste van de fase van de race lieten meerdere coureurs zich vooraan zien, al zou voor de veteranen Tony Kanaan en Ed Carpenter dat het enige moment in het spotlicht zijn.

Polesitter Scott Dixon behield bij de start enkele ronden de leiding en had rond de eerste pitstops onder groen al wat terrein verloren toen hij betrokken raakte bij een heftige crash. Jay Howard kwam te hoog uit bocht 1, raakte de muur en schoof naar beneden waardoor Dixon geen kant had om op te gaan. De Ganassi-wagen van Dixon werd hoog in de lucht gelanceerd om hard neer te komen in de hekken aan de binnenkant van de oval. Wonder boven wonder stapte Dixon ongedeerd uit de wagen, waarvan de versnellingsbak volledig losgerukt was.

De hekken die de klap van Dixon moesten opvingen waren door. Voor de reparatie legde IndyCar de race ruim een kwartier stil via een rode vlag. Daarna kon de race weer verder, maar het was niet lang voor de gele vlaggen gezwaaid moesten worden. Conor Daly hield in een drukke groep bij het ingaan van bocht 3 zijn wagen niet onder controle en vloog de muur in. Jack Harvey viel ook uit door het incident ondanks dat hij ruim achter Daly reed. De debutant had geen kans om een brokstuk van Daly's wagen te ontwijken en spinde de muur in.

Nog niet halverwege de race begonnen twee verschillen strategieën zich af te tekenen. Het Dale Coyne-team, Max Chilton en James Hinchcliffe en de meeste Penske-coureurs gingen op een alternatieve strategie. Takuma Sato bleef net als zijn Andretti teamgenoten langer uit de pits en meldde zich voor het eerst vooraan om later in de race een stuk terug te vallen ten gunste van de coureurs op de andere strategie. Ondertussen ging Buddy Lazier de fout in en betaalde de prijs door hard de muur te raken.

Vooraf was de betrouwbaarheid van de Honda-motor een vraagteken. In de tweede helft van de race werd de vraag meerdere keren met een knal beantwoord. In ronde 136 had de motor van Ryan Hunter-Reay genoeg gehad. Niet lang na de herstart overkwam Charlie Kimball hetzelfde. Toch had Honda nog genoeg troeven in handen, zelfs nadat de ijzersterke Alexander Rossi door een slechte pitstop onder geel ver terugviel.

Één van de coureurs die de hele race kanshebber leek te zijn op een spectaculaire overwinning was Fernando Alonso. Bij de drie-wijd start en zijn eerst pitstop leek de Spanjaard het nog voorzichtig aan te doen, maar in ronde 37 meldde de coureur van McLaren/Andretti zich al vooraan. Uiteindelijk zou de Spanjaard 27 ronden aan de leiding rijden.

De problemen met Honda-motoren bleken echter voor Alonso niet beperkt tot de Formule 1. In de 179 ronde gaf de motor de geest. Alonso kan terugkijken op een sterk optreden bij zijn eerste Indy 500, maar de grote stap naar de Triple Crown die hij voor ogen had ging letterlijk in rook op.

Vooraan was het op dat moment vooral Max Chilton. De alternatieve strategie leek door de vele gele vlaggen goed uit te pakken. Ook de twee debuterende coureurs van Dale Coyne Racing, Ed Jones en James Davison. toonden zich goed van voren. Davison zorgde echter voor zijn eigen ondergang en nam daarbij vier andere coureurs mee. Kort na de herstart voor het uitvallen van Alonso liet Davison niet voldoende ruimte voor Oriol Servia, waardoor ook Will Power, James Hinchcliffe en Josef Newgarden hun waterloo vonden.

De crash zorgde voor een race naar de finishvlag van 12 ronden met Chilton nog steeds in de beste uitgangspositie. Chilton kwam al snel onder druk te staan van Sato, maar moest als eerste de leiding afstaan aan Castroneves, die voorbij geschoven was aan de Japanner. Sato vocht zich echter terug en haalde in twee ronden Chilton en Castroneves in. De Penske-coureur zette aan voor een slotoffensief en kwam twee ronden voor het einde nog even naast Sato, maar moest hem in bocht 1 voor laten en verloor teveel momentum om nog voor het vallen de finishvlag een nieuwe poging te kunnen doen. De top drie, afgesloten door Ed Jones, reed in een halve seconde voor de laatste keer over de Yard of Bricks.

Voor Honda eindigde een turbulente Indianapolis 500 met de zege van Takuma Sato in een grote overwinning, terwijl Sato nu niet meer hoeft te verhalen over zijn mislukte inhaalactie in 2012 maar kan vertellen over hoe hij zich vocht naar een zeer verdiende overwinning in 2017.

Volledige uitslag van de race op Indianapolis