Alexander Rossi wint uit het niets de honderdste Indianapolis 500!

Dankzij het nemen van een grote gok met de brandstof heeft Alexander Rossi de honderdste Indianapolis 500 gewonnen. In de eindfase van de race moesten alle coureurs de pits bezoeken voor een laatste beetje brandstof, alleen Rossi reed door en bereikte op zijn laatste druppels brandstof de eindstreep als eerste. Carlos Muñoz maakte er een 1-2'tje van voor Andretti Autosport, terwijl Josef Newgarden als derde eindigde.

Ondanks dat er voor zondagmiddag regen was opgegeven voor de omgeving van Indianapolis, was het rond de tijd van de start half bewolkt en droog in Indianapolis.

Nadat de groene vlag voor de start van de race was gezwaaid, kon Hinchcliffe de leiding twee bochten lang bewaren voordat Ryan Hunter-Reay de leiding overnam. Er zou vervolgens een rondenlang duel volgen tussen beide coureurs om de eerste plaats. In tegenstelling tot de afgelopen jaren ging de openingsfase zonder brokken van start, al kende Buddy Lazier wel al voor de start technische problemen en zou pas met grote achterstand van start gaan.

Rondenlang zouden Hunter-Reay en Hinchcliffe elkaar afwisselen voor de leiding, tot de eerste serie pitstops, waar Hinchcliffe een mindere pitstop kende en vijf seconden verloor. Dit gaf Hunter-Reay de leiding stevig in handen, maar deze kreeg nu Townsend Bell achter zich aan welke de leiding zelfs over zou nemen. De eerste neutralisatie zou pas in de 47ste ronde volgen. Gelukkig niet vanwege een crash, maar vanwege afval op het circuit.

Al in de 64e ronde werd duidelijk dat de honderdste editie van de Indianapolis 500 een andere winnaar zou krijgen dan de 99ste: Juan Pablo Montoya zou de eerste uitvaller van de race worden toen hij in Bocht 2 de controle over zijn wagen verloor en met zijn neus de muur raakte. Montoya zou ongedeerd uit zijn wagen uit kunnen stappen, maar zijn race was al vroeg voorbij. Gedurende de neutralisatie die volgde maakte vrijwel iedereen een pitstop, op Will Power na, welke daarmee de leiding overnam. De neutralisatie zou bovendien iets worden verlengd door enkele regendruppels die op het circuit vielen, maar het werd al snel weer volledig droog.

De tweede crash van de race volgde vlak voor het halverwegepunt. Sage Karam had zich van de 23ste startplaats sterk opgewerkt naar een vijfde positie, maar in de 94e ronde ging hij zij-aan-zij met Townsend Bell door Bocht 1, waarbij hij Bell net iets te weinig ruimte gaf en beide wagens elkaar raakten. Hierdoor kwam Karam op een te hoge lijn terecht, welke in de muur eindigde. Op het moment van de gele vlag leidde Castroneves het veld, maar werd direct na de groene vlag weer ingehaald door Hunter-Reay.

Mikhail Aleshin reed een sterk eerste deel van de race, waarbij hij zich soms zelfs in de strijd om de top zes plaatsen kon mengen. Deze race zou tot de 114e ronde duren, toen de Rus in Bocht 1 de controle over zijn wagen verloor en crashte. Dit incident zou ook direct de race van Conor Daly beëindigen, welke in een ontwijkende actie de controle over zijn wagen verloor en eerst met zijn achterzijde de wagen van Aleshin raakte en vervolgens met zijn neus ook nog in contact kwam met de muur.

Tijdens de pitstops die volgden ontstond er een nachtmerriescenario voor Andretti Autosport, met Townsen Bell en Ryan Hunter-Reay die vrijwel tegelijkertijd hun pitcrew verlieten, waardoor Bell Hunter-Reay moest ontwijken, daarbij Castroneves raakte en tegen Hunter-Reay spinde. Beide wagens van Andretti Autosport liepen schade op aan hun voorvleugel en verloren nog belangrijker een ronde op de leiders. Voor dit incident zou Bell worden bestraft met een drive-through penalty.

Met precies 150 ronden te gaan zou de race op z'n kop worden gezet op het moment dat Castroneves, Kanaan en Newgarden en anderen in de pits stonden, terwijl de neutralisatie uitkwam vanwege een los wiel bij Buddy Lazier. Voor Carlos Muñoz, Scott Dixon en Graham Rahal was dit slecht nieuws: de coureurs hadden zich eindelijk in de kopgroep gereden, maar vielen door deze neutralisatie ver terug. Dit gaf de leiding weer aan Castroneves, voor Kanaan, Newgarden en Hinchcliffe.

Nadat de baan weer vrij was gegeven zou het niet lang duren voordat de pacecar opnieuw zijn motor zou moeten starten. Dit keer was het Takuma Sato die de muur van Bocht 4 raakte. De schade bleef beperkt tot een verbogen rechter voorwielophanging, maar de race moest wel worden geneutraliseerd. Dit was bijzonder goed nieuws voor Castroneves, wiens achterbumper achter de #3 bolide bungelde na contact met JR Hildebrand, wat achter de pacecar kon worden gerepareerd zonder een ronde te verliezen. De Braziliaan liep echter natuurlijk wel grote achterstand op ten opzichte van de leiders en raakte zo kansloos voor een goede klassering.

In de eindfase van de race streden Kanaan, Muñoz en Newgarden om de leiding, maar voor alle wagens gold dat het erg krap zou worden met brandstof. Met acht ronden te gaan kwam Kanaan al binnen voor brandstof en banden, waarna alle andere coureurs in de kop van het klassement dit voorbeeld volgden. Alleen Alexander Rossi, welke constant net iets buiten de top tien reed, nam de gok om door te rijden. Zijn laatste ronde reed hij zelfs 60 km/h langzamer dan de concurrentie, maar het was voldoende om als eerste rookie sinds Helio Castroneves in 2001 de Indianapolis 500 te winnen. Hoe krap het was qua brandstof bleek wel toen de wagen kort na de finish zonder brandstof stilviel.

Volledige uitslag van de race op Indianapolis