Takuma Sato pakt eerste IndyCar zege in Long Beach

Takuma Sato heeft de ‘Toyota Grand Prix of Long Beach’ voor zichzelf en AJ Foyt Racing op zijn naam geschreven. De Japanner reed een uitstekende race waarin hij coureurs inhaalde en via een goede pitstop de leiding pakte om die vervolgens, ondanks meerdere herstarts niet meer af te staan. De race kenden meerdere neutralisaties in het midden van de race, maar zowel de eerste als laatste stint werd vrijwel volledig onder groen gereden. Graham Rahal reed van de elfde startplaats naar de tweede positie, Justin Wilson kwam van de 24e naar de derde positie.

Voor de race werd gevreesd voor bocht één. Bij de start zou het enige grote incident echter later in de ronde gebeuren. Tristan Vautier remde later voor een bocht dan Scott Dixon voor hem en reed hem aan. Dixon spinde en kon na een wissel van zijn voorvleugel door. De gele vlag hoefde nog niet uit te komen. Dat was wel enkele ronden later het geval toen Sebastian Saavedra veel te snel bocht vijf in ging bij een inhaalactie. Saavedra parkeerde zijn wagen in de muur en zijn race was over.

Polesitter Dario Franchitti behield in de eerste stint van de race de leiding maar moest deze afstaan bij zijn eerste pitstop. De Schot had daarna niet de snelheid om de coureurs voor hem weer terug te pakken en eindigde vierde. Ook Will Power had de snelheid niet in de race en viel bij elke herstart weer iets verder terug. Bij zijn tweede pitstop had Power de pech dat de monteurs van Vautier niet opletten en hun coureur net wegstuurde toen hij zijn pitstal in kwam. Het contact kostte beide coureurs veel tijd. Power zou niet meer verder naar voren komen dan de 16e plaats.

Voor Tristan Vautier betekende het contact en de daaropvolgende drive through straf dat de cirkel compleet was. Door een motorwissel startte de Fransman helemaal achteraan. Ondanks een straf voor het veroorzaken van het contact met Dixon in ronde 1 wist hij en zijn team de wagen naar voren te helpen. Tristan Vautier lag vlak voor de laatste pitstop zelfs derde. Door het incident in de pitstraat kwam Vautier toch achterin het veld over de finish als 17e.

Mike Conway’s sterke weekend kwam tot een einde bij de herstart in ronde 34. Door een elektrisch probleem kwam hij niet weg en even later moest de Brit opgeven in de pits. De herstart was nodig na een incident tussen Charlie Kimball en Alex Tagliani. Kimball probeer net na zijn pitstop op koude banden zijn positie te verdedigen tegen Tagliani, maar remde te laat en nam de Canadees mee.

De volgende neutralisatie kwam direct bij de herstart, nu wel in de gevreesde bocht één. James Hinchcliffe leek eerst voldoende ruimte te hebben totdat EJ Viso op het laatste moment de binnenlijn pakte. Voor Hinchcliffe betekende het einde race, voor Viso lange reparaties in de pits.

Ryan Hunter-Reay volgde niet veel later het voorbeeld van zijn teamgenoot Hinchliffe. Na aan het begin van de race nog op de tweede positie gereden te hebben was de Amerikaan te gretig om posities goed te maken nadat hij bij de pitstops teruggevallen was. Bij een inhaalactie op Beatriz ging het mis en vond Hunter-Reay de banden.

Takuma Sato bleef onder alle omstandigheden rustig en wist bij de herstarts steeds de leiding te behouden. In de slotfase van de race werd hij nog even door Rahal en Wilson onder druk gezet, maar uiteindelijk wist hij van zijn belagers weg te rijden. De laatste uitdaging kwam in de laatste ronde toen Tony Kanaan en Oriol Servia in gevecht om de vijfde positie met elkaar voor het laatste incident in de race zorgden. Nadat Kanaan in de bandenstapel eindigde probeerde Beaux Barfield het lange tijd met een lokale gele vlag op te lossen. Sato reed zonder problemen binnendoor en eiste zijn debuutzege op met meer dan vijf seconden voorsprong.

Volledige uitslag van de race op Long Beach