Grote verschillen binnen Andretti Autosport

De verschillen tussen de Andretti Autosport rijders waren tijdens de Honda Indy Toronto bijzonder groot. Ryan Hunter-Reay deed bijzonder goede zaken door zijn derde zege op rij te pakken en zorgde hiervoor voor een zeer positieve stemming binnen het team. James Hinchcliffe moest daarentegen tijdens zijn thuisrace zijn wagen al vroegtijdig met motorproblemen parkeren, terwijl Marco Andretti een onzichtbare race naar de zestiende plaats reed.

“Ik ben nu echt in de strijd om het kampioenschap,” jubelde Hunter-Reay na de race. “Het team gaf me geweldige pitstops en een geweldige wagen. We hadden het toen het er echt om ging, aan het eind. We hoeven het begin van de race niet te winnen. Ik kan het niet geloven, ik heb drie races op rij gewonnen! Nu zullen we het ook tijdens het volgende weekend moeten doen.”

James Hinchcliffe leek het hele weekend ongeveer even snel te zijn als Hunter-Reay en leek van de eerste neutralisatie te profiteren, totdat zijn motor de geest gaf en hij in de pit moest opgeven. Dit tot grote teleurstelling van de vele Canadese fans rondom het circuit.

“We hadden een mechanisch probleem en verloren steeds meer vermogen, dus dit is erg jammer,” zei de zeer teleurgestelde ‘burgemeester van Hinchtown’. “We passeerden een aantal wagens voordat de gele vlag kwam, waardoor we met mazzel in de top vier terecht kwamen. Het was opnieuw een goede strategische keuze van mijn team. Het is alleen erg jammer om zo vroeg al te stranden. Het was een ongelofelijk weekend, met alle steun van iedereen hier in Toronto. Het is de beste stad in de wereld en ik kom hier erg graag om te racen.”

Marco Andretti reed een onzichtbare race, waarin hij alleen de camera’s op zich gericht kon krijgen toen hij in de slotronden in Bocht 3stilstond, samen met Justin Wilson en Simon Pagenaud. Meer dan een zestiende plaats zat er dan ook niet voor hem in.

“Vroeg in de race kon ik terrein goedmaken, maar we werden slachtoffer van de eerste gele vlag, waardoor ik ver terugviel,” blikte Andretti terug. “De raceklasse is zo competitief en iedereen zit zo dicht bij elkaar, dat je voor elke positie als een gek moet vechten. Uiteindelijk raakten we betrokken in alle chaos aan het eind. De jongens bleven me vertellen dat we goede rondetijden reden, maar we konden ons niet naar voren knokken. Dit is niet de dag waar we op hadden gehoopt.”