Scott Dixon wint een ingekorte Detroit Grand Prix

Maar liefst 3,5 uur nadat de race van start is gegaan, heeft Scott Dixon de overwinning gepakt in de Chevrolet Detroit Belle Isle Grand Prix. Na een twee uur durende rode vlag vanwege problemen met het wegdek werden er nog vijftien ronden gereden, waarin Dixon teamgenoot Dario Franchitti naar de tweede plaats op zag rukken. Simon Pagenaud zag het zwart/wit geblokt als derde, waardoor het volledige podium in de door Chevrolet gesponsorde race door Honda rijders werd bezet.

Ondanks dat er een kans op regen was voorspeld, kon de race gewoon op een droog circuit worden gestart, terwijl het met 20C graden iets warmer was dan de voorgaande dagen.

Na het zwaaien van de groene vlag voor de start van de race wist Dixon de leiding te behouden, voor Will Power en Simon Pagenaud. De grootste pechvogel was Justin Wilson, welke de muur licht raakte en voor langdurige reparaties aan de rechter achterwielophanging naar de pit moest.

Dixon wist al snel een gaatje met Power te slaan, maar het echt grote gat ontstond met de op de vierde positie rijdende EJ Viso. De met startnummer 5 rijdende coureur beschikte duidelijk niet over een beste wagen voor de race, maar wist desondanks een grote groep rijders achter zich te houden.

Lang kon de race zonder neutralisatie verreden worden, totdat er in de 39ste ronde plots twee wagens in twee verschillende bochten in de muur stonden. Takuma Sato was te agressief over de kerbstones gereden, waarna zijn wagen los van de grond kwam en de muur in klapte. James Hinchcliffe was op een andere positie op het circuit de bandenstapels geschoten, maar de reden achter deze klap zou grote gevolgen voor de race hebben: opvulmiddel van spleten in het betonnen wegdek had losgelaten en was onder de Andretti Autosport bolide geschoten, waardoor de Canadees stuurloos de banden in schoot.

Na achter de pacecar tot de 45ste ronde door te zijn gereden, werd de rode vlag gezwaaid omdat de problemen groter waren dan waar ze voor hadden gevreesd. Lang was het de vraag of de race nog wel herstart kon worden, maar uiteindelijk wisten baanwerkers de losgekomen delen volledig te verwijderen en de spleten met een ander middel op te vullen.

Maar liefst twee uur zou de onderbreking duren voordat de motoren weer herstart konden worden. Hier ontstond direct een groot probleem voor Graham Rahal, welke zich terug in de top tien had geknokt. De Ganassi Racing bolide kwam niet van zijn plaats, waardoor hij twee ronden achterstand op zou lopen.

Alsof de fans en coureurs nog niet genoeg pech hadden gehad, begon het vervolgens in de ronde voor de herstart ook nog op delen van het circuit kortstondig te regenen. Op een deels glad wegdek speelde Dixon een slim spel, waar Power vol in trapte en door Pagenaud zou worden gepasseerd voor de tweede plaats. De beste herstart kwam van Dario Franchitti, welke zich van de zesde plaats naar plaats vier opwerkte.

Niet iedereen was even fortuinlijk op het gladde wegdek: Helio Castroneves spinde enkele bochten na de herstart en werd vervolgens ook nog geraakt door Ed Carpenter. Een bocht later spinden ook Ryan Briscoe en Josef Newgarden, wat de tweede neutralisatie veroorzaakte.

Bij de herstart speelden de Ganassi rijders het spelletje opnieuw bijzonder slim. Terwijl Dixon de leiding wist te behouden, kon de op rode, alternatieve banden rijdende Franchitti opnieuw twee plaatsen winnen en pakte zo de tweede plaats af van Pagenaud.

Het zou echter opnieuw niet lang duren voordat de pacecar nogmaals zijn motor moest starten. Marco Andretti probeerde in de ronde na de herstart een overenthousiaste inhaalactie te plaatsen op EJ Viso, waardoor de Venezolaan spinde en zijn motor af liet slaan.

Na de laatste herstart konden Dixon en Franchitti vrij vlug weer een gaatje slaan om zo de tweede 1-2 finish op rij te pakken, terwijl Pagenaud als derde finishte en Power niet verder kwam dan de vierde positie.

Volledige uitslag van de race op Detroit