Scott Dixon

Dixon’s weg naar IndyCar

Na alles in Nieuw-Zeeland te hebben gewonnen, vertrok Dixon naar Australië om Formula Holden te gaan rijden. Ook dit kampioenschap wist hij te winnen. Mede dankzij een investeringsgroep kon hij de overstap naar de Amerikaanse autosport maken om Indy Lights te gaan rijden, waar hij voor het team van voormalig Formule 1-coureur Stefan Johansson ging rijden. Met een overwinning, twee tweede plaatsen en een derde plek werd Dixon dat jaar vijfde in het kampioenschap. Johansson zou later zijn manager worden. Een jaar later stapte Dixon over naar het PacWest-team en won met zes zeges in 2000 de Indy Lights-titel.

Snel zijn eerste overwinning

In 2001 mocht de Nieuw-Zeelander voor hetzelfde team zijn Champ Car-debuut maken. Al tijdens zijn derde race, in Nazareth, zag Dixon als eerste de zwart-wit geblokte vlag, waardoor hij op dat moment de jongste Champ Car-racewinnaar werd. Later dat jaar won hij ook de Rookie of the Year-titel en werd achtste overall. Nadat PacWest in het 2002-seizoen na enkele races failliet ging, kon Dixon de overstap naar een derde Ganassi-wagen maken. Met die wagen werd hij eenmaal tweede en pakte met een aantal top-10-plaatsen de dertiende plek.

Overstap naar de IRL levert direct zijn eerste IndyCar titel op

Toen het team van Ganassi in 2003 naar de IRL overstapte, volgde Dixon mee naar de Champ Car’s concurrent, wat later een zeer verstandige keuze bleek: in zijn eerste IRL-seizoen won Dixon met drie overwinningen en vijf tweede plaatsen de IRL-titel. De twee opvolgende jaren waren een stuk minder. Ondanks deze teleurstellende seizoenen bleef Dixon trouw aan Ganassi, mede door zijn successen in de 24h van Daytona, waar hij tussen 2005 en 2013 voor Ganassi twee keer de zege behaalde.

Wederopstanding en tweede IndyCar titel in 2008

In 2007 keerden de successen met het team in IndyCar terug, toen hij als tweede eindigde in het kampioenschap met vier overwinningen. In 2008 won ‘Dixie’ met zes zeges en nog zeven podiumplekken voor de tweede keer de IndyCar-titel, waarbij zijn overwinning tijdens de Indy 500 het hoogtepunt was. In 2009 verloor Dixon in de laatste race het kampioenschap nipt aan zijn teamgenoot Dario Franchitti en werd hij, ondanks vijf overwinningen en vijf podiumplaatsen, tweede. In 2010, 2011 en 2012 was zijn deelname aan de serie goed voor een derde plek in het eindklassement. Met zeven overwinningen en dertien podiumplekken bleef hij een geduchte tegenstander.

Derde Titel en nieuwe uitdagingen

In 2013 won Dixon in de tweede helft van het seizoen vier wedstrijden, terwijl zijn concurrenten in het kampioenschap veel punten verloren. Met nog twee tweede plaatsen pakte ‘Dixie’ voor de derde keer de IndyCar-titel. In 2014 reed Scott Dixon voor een twaalfde IndyCar-seizoen bij Chip Ganassi, maar dat seizoen verliep minder succesvol dan het jaar ervoor. Hoewel hij vrijwel kansloos leek voor de titel, pakte de Nieuw-Zeelander tegen het einde van het seizoen toch nog twee overwinningen en eindigde na een moeilijke start als derde in de eindstand.

Vierde en Vijfde titel met Ganassi Racing

Het seizoen 2015 verliep uitstekend voor Scott Dixon, die twaalf van de zestien wedstrijden in de top tien eindigde en drie wedstrijden won. De laatste van die overwinningen bleek cruciaal: Dixon sloot het seizoen af met evenveel punten als Juan Pablo Montoya, maar dankzij één extra overwinning won hij zijn vierde IndyCar-titel. In 2018 kwam Dixon voor het zeventiende achtereenvolgende seizoen uit voor Chip Ganassi Racing, met PNC Bank als nieuwe hoofdsponsor. Het seizoen begon veelbelovend voor zowel de nieuwe sponsor als voor Dixon, die zijn vijfde IndyCar-titel won.

Recordreeks seizoenen met minimaal één zege

In 2020 behaalde Dixon voor de zesde keer de NTT IndyCar Series-titel, nadat hij het seizoen sterk begon met drie zeges op rij. In de jaren die volgden behaalde Dixon een vierde, derde en tweede plaats in het kampioenschap. Na een trage start in 2023 wist hij dat jaar nog drie zeges in de laatste vier races te behalen, waarmee op een tweede plaats in het kampioenschap eindigde.

Met twee overwinningen in 2024 verlengde de op dat moment 43-jarige Dixon zijn ongelofelijke reeks seizoenen met minimaal één overwinning tot twintig. Lange tijd was hij in 2024 een serieuze kanshebber op de IndyCar titel, maar vier slechte resultaten in de laatste vijf races zijn titelaspiraties de das om. Uiteindelijk zakte 'Dixie' naar de zesde plaats in het kampioenschap.