Graham Rahal

Jonge jaren

Als zoon van voormalig Champ Car- en Indy 500-kampioen Bobby Rahal liet Graham Rahal vroeg zien dat de appel niet ver van de boom valt. Hij behaalde successen in de karting en won in 2005 het kampioenschap in de Formule Atlantic-klasse van de SCCA National Championship Run-offs (zijn vader had dertig jaar eerder dezelfde titel gewonnen).

In 2006 maakte Graham Rahal zijn Champ Car Atlantic-debuut en vocht tot de laatste race van het seizoen voor het kampioenschap, waar mechanische problemen zijn lot verzegelden en hij achter Simon Pagenaud als tweede eindigde.

Champ Car-debuut en eerste successen

Desondanks had hij voldoende indruk gemaakt om een jaar later als teamgenoot van Sebastien Bourdais bij Newman/Haas/Lanigan Racing zijn Champ Car-debuut te maken. Al in zijn derde race eindigde hij als tweede, en later in zijn debuutseizoen volgden nog drie podiumplaatsen.

Na de hereniging van Champ Car en de IRL volgde Rahal NHLR naar de 'herenigde' IndyCar Series. De eerste race in Homestead miste de jonge Amerikaan door een crash tijdens een test, maar hij sloeg keihard terug tijdens zijn volgende race door in St. Petersburg te winnen. Dat jaar zou hij dat resultaat niet meer evenaren en finishte hij slechts vier keer in de top tien.

Uitdagende seizoenen en wisselende resultaten

Het 2009-seizoen zou een beter jaar worden voor de jonge Amerikaan, met twee podiumfinishes en een zevende plaats in het kampioenschap. Toch leverde dit hem geen vast stoeltje op voor 2010. Dat jaar werd Rahal een vaste invaller in het IndyCar-veld en reed hij voor Sarah Fisher Racing, Rahal Letterman Racing, Dreyer & Reinbold Racing en eindigde het seizoen bij Newman/Haas Racing.

Overstap naar Chip Ganassi Racing

Het lichtpuntje van het moeilijke jaar was dat Rahal wel voldoende sponsoring vond om een jaar later de overstap naar Chip Ganassi Racing te maken. Rijdend voor Ganassi's B-team in 2011 bleven de gehoopte resultaten echter uit, hoewel hij in zijn eerste jaar nog drie keer op het podium stond. Het tweede jaar bij Ganassi in 2012 verliep nog slechter, ondanks een tweede plaats in Texas. Hierdoor besloot hij de overstap te maken naar het team van zijn vader, Rahal Letterman Racing.

Jaren van ups en downs

In 2013 keerde Rahal weer terug op het podium met een tweede plaats in Long Beach, maar met slechts één top-5 en drie top-10 finishes was het een matig jaar. In 2014 reed Graham Rahal opnieuw voor het team van zijn vader. Het werd een jaar om snel te vergeten, met als enige noemenswaardige resultaat een tweede plaats in Detroit, Belle Isle.

De ommekeer in 2015

Het seizoen 2015 betekende de ommekeer in de carrière van Graham Rahal. Tot aan de seizoensfinale was hij titelkandidaat en hij won twee wedstrijden: in Fontana, Californië, en zijn thuisrace op de Mid-Ohio Sports Car Course. Het daaropvolgende seizoen was opnieuw competitief voor Rahal; hij eindigde als vijfde in het kampioenschap en won een race op de Texas Motor Speedway, waarin hij James Hinchcliffe nipt versloeg in een fotofinish.

In 2017 zette Rahal zijn positieve lijn voort, hoewel hij dit seizoen de top vijf in de eindstand niet wist te behalen en genoegen moest nemen met een zesde plaats. Hij domineerde echter het weekend in Detroit, Belle Isle door beide races overtuigend te winnen. Na zeven jaar op rij in de top tien van het kampioenschap te zijn geëindigd, begon Rahal wat weg te zakken.

Langzaam afglijdende prestaties

In 2022 eindigde Rahal teleurstellend als elfde, en 2023 werd een dramatisch jaar. Hij slaagde er niet in zich te kwalificeren voor de Indy 500 (al reed hij uiteindelijk wel als vervanger van Stefan Wilson), en zijn vijftiende plaats in het kampioenschap was zijn slechtste resultaat sinds 2014. Het enige lichtpuntje was een tweede plaats op het infield van de Indianapolis Motor Speedway.

De resultaten in 2024 zouden niet verbeteren voor Rahal. In een moeizaam jaar kwalificeerde hij zich nipt voor de Indy 500, maar liet hij zich slechts sporadisch in de top tien zien. Met slechts vijf top tien finishes in zeventien races eindigde hij als achttiende in het kampioenschap, zijn slechtste resultaat sinds 2014.