Charles Zwolsman blikt terug op Atlantic seizoen ? deel 2

Charles Zwolsman was afgelopen seizoen waarschijnlijk de grootste verrassing in de Toyota Atlantic Series. Waar anderen voor meer ervaren teams reden en met grotere budgetten konden testen, was het uiteindelijk Zwolsman die de Toyota Atlantic titel pakte. Een opvallend seizoen, dat de Nederlander uitgebreid op ChampCar.nl bespreekt. Vandaag in het tweede deel het seizoen van Edmonton tot aan de laatste Toyota Atlantic race in Montreal.

Na zijn enige uitval van het seizoen in Toronto, stond Edmonton als achtste race op de kalender.

"Edmonton was een heel mooi evenement. Vrijdagmiddag regende het keihard en ondanks dat was er al superveel publiek, het was echt mooi om te zien hoe enthousiast die mensen waren. Het circuit was ook erg leuk gemaakt op zo?n vliegveld, er zaten een aantal snelle bochten in. De race verliep goed, al werd ik bij de start van achteren aangereden, waardoor ik soms problemen had met schakelen. Halverwege de race zat Katherine (Legge) achter me en zette haar wagen naast de mijne toen ik om een achterblijver heen wilde rijden. Ik kon het gat nog dichtgooien, maar ze was zo vastberaden dat als ik het had gedaan we samen in de muur waren geëindigd. Zo ben ik tweede geëindigd, achter Legge."

Katherine Legge leek zich na een zwakke periode halverwege het seizoen te ontpoppen als een serieuze concurrente van Zwolsman. Al had ze soms ook wel veel geluk nodig, zo ook in San José, waar ze dankbaar gebruik maakte van de problemen bij Kasemets en Zwolsman.

"Ik reed een goede pole position. Tonis (Kasemets) was sneller, maar ging er af, waardoor hij zijn snelste tijd verloor. Mijn wagen was in de kwalificatie zeker niet optimaal, maar toch met een wagen die niet naar mijn zin was, heb ik er tijdens de laatste ronde een rondje uitgeperst en zo de pole gepakt. Die was vooral op wilskracht gewonnen. Bij de start van de race maakte Tonis (Kasemets)in mijn ogen een

beetje een valse start. Hij ging veel eerder dan ik op het gas, maar de start ging gewoon door. Dus de eerste ronden lag ik vlak achter hem. Eigenlijk kon hem wel bijhouden, ondanks kleine probleempjes al met de remmen. Toen ging Tonis? versnellingbak kapot, waardoor ik veilig eerste lag. Op een gegeven moment kreeg ik zelf ook problemen met de bak. Hierdoor kwam Katherine (Legge) me op het rechte stuk voorbij, doordat ik in de derde versnelling vast zat en later deed Martinez dit ook. Maar ondanks de problemen ben ik op het podium gekomen en heb ik daarmee belangrijke punten gescoord. Al was er wel een overwinning door mijn neus geboord."

Achteraf gezien had Zwolsman tijdens de race in Denver de laatste kans op een overwinning afgelopen seizoen. Maar ook hier kende de Nederlander problemen tijdens de race.

"De kwalificaties gingen niet helemaal zoals het moest. Daar was ik niet het snelste. Tijdens de race werd ik bij de start ?gesandwitched? door Kasemets en Legge. Die konden elkaar niet vinden en ze verwachtten me daar niet. Maar daarna was mijn wagen wel krom. Ondanks dat had ik wel een erg gave race gehad. Ik heb supermooie inhaalmanoeuvres gemaakt met Bessette, die mij voorbij kwam en ik hem daarna terugpakte. Dit deed ik ook met Tonis, die me op een rechte stuk dankzij de slipstream inhaalde en voordat we bij de volgende bocht waren zat ik dankzij zijn slipstream alweer naast hem! Dat was echt een hele gave manoevre. Ondanks dat ik die race derde werd, heb ik wel erg veel lol gehad."

Op Road America was snelheid van de wagens op de lange rechte stukken belangrijker dan op elk ander circuit waar Toyota Atlantic races verreed. Een circuit dus waar je zeker geen probleem met je wagen moet hebben, waardoor je snelheid tekort komt. Toch overkwam Zwolsman dit.

"Tijdens een test voor het weekend was ik snel in de regen, maar door een onbekend probleem met de wagen kwam ik op het droge veel snelheid tekort. Tijdens de eerste ronde maakte ik een goede start en reed naar de derde plaats, daarna ben ik teruggevallen doordat anderen me via de slipstream voorbij kwamen. Uiteindelijk heb ik toch nog Sciuto ingehaald op wilskracht. Ik heb er punten gepakt en verder kan ik er weinig meer over zeggen. Dat was balen natuurlijk."

Tijdens de laatste race in Montreal hoefde Zwolsman alleen nog maar te starten om zich te verzekeren van de Toyota Atlantic titel. Dit was maar goed ook, want het onbekende probleem was nog steeds niet opgelost met de wagen, ondanks het verwisselen van de motor en de ECU.

"Montreal was een mooi circuit, met vooral erg hoge kerbstones. Het lijkt erg op een Europees circuit, dat erg mooi gelegen op een eiland ligt. Tijdens de race kende ik weer dezelfde frustraties als in Road America. Door het onbekende probleem met mijn wagen kwam ik weer power tekort op de rechte stukken, waardoor ik niet echt mee kon doen. Ik kon alleen aanhaken, maar meer niet. Ik reed over de start/finish en wist dat ik al kampioen was,

daarna moest ik de hele race nog rijden en wist dat ik niets kon doen doordat we gewoon zo langzaam waren op het rechte stuk. Dan baal je aan de ene kant van dat, maar de andere kant ben je wel kampioen."