Alex Palou zet dominant seizoen voort met eerste zege in de Indy 500

Alex Palou heeft zich onsterfelijk gemaakt door de 109e editie van de Indianapolis 500 te winnen. De leider in het kampioenschap passeerde veertien ronden voor de finish Marcus Ericsson voor de leiding en stond deze niet meer af. Ericsson finishte de race verrassend als tweede, voor David Malukas op de derde plaats. Rinus VeeKay spinde al in de eerste helft van de race uit met een spin in de pitstraat.

Net als vorig jaar zou de race ook dit jaar worden gehinderd door neerslag. Rond de tijd dat de race van start zou gaan, begon het te druppelen boven het circuit, waardoor de start moest worden uitgesteld. Uiteindelijk vertrokken de wagens met ongeveer 45 minuten vertraging vanaf de grid.

Voordat de groene vlag gezwaaid kon worden, voltrok zich al het nodige drama. Tijdens de opwarmronde gaf Scott McLaughlin net iets te veel gas bij het opwarmen van zijn banden, waardoor hij plotseling de pitmuur in spinde. De linker voorzijde van de #3-bolide liep hierbij forse schade op en zou de groene vlag niet eens zien.

Tegelijkertijd met het incident van McLaughlin ontstond er een klein brandje bij het linker achterwiel van Scott Dixon. De eenmalige winnaar van de race kreeg echter de opdracht om door te rijden en kon de race uiteindelijk probleemloos starten.

Nadat de groene vlag werd gezwaaid, wist polesitter Robert Shwartzman de leiding te behouden, gevolgd door Pato O’Ward en Takuma Sato. Achterin het veld ging het mis met Ryan Hunter-Reay, die voor Turn 1 naar rechts stuurde. Hierdoor moest teamgenoot Jack Harvey uitwijken, waarna hij rechts van hem de wagen van Marco Andretti raakte. Andretti spinde vervolgens en raakte zijwaarts de muur.

Na de start duurde het niet lang voordat Shwartzman de leiding verloor. Eerst werd hij ingehaald door O’Ward, gevolgd door Sato, die zelfs wist door te stoten naar de leiding.

Na tien ronden moest de race opnieuw geneutraliseerd worden doordat er weer wat regendruppels vielen. Tijdens deze neutralisatie maakte een groot deel van het veld een pitstop. Daarbij waren er grote problemen voor Robert Shwartzman en Kyle Larson, die veel terrein verloren. Dixon stond voor reparaties langer in de pits en liep daarbij drie ronden achterstand op.

Gedurende de lange stint onder groen zouden diverse coureurs met technische problemen uitvallen. Zo ontstond er brand aan boord van de Ed Carpenter Racing-wagen van Alexander Rossi, waarna de wagen in de pits zelfs verder vlam vatte. Ook voor Rinus VeeKay kwam de race na 81 ronden ten einde, toen hij bij het aanremmen voor zijn derde pitstop merkte dat zijn remmen niet goed functioneerden. De Nederlander spinde vervolgens hard de pitmuur in en beëindigde zo zijn race.

Het incident van VeeKay veroorzaakte een neutralisatie waarin de nodige chaos ontstond. De leidende Sato verloor veel terrein doordat zijn pitcrew doorschoot. Nog grotere problemen waren er voor Shwartzman, die bij het aanremmen richting zijn pitcrew zijn voorbanden blokkeerde en de pitmuur in klapte. Hierbij raakte hij ook enkele leden van de Prema-crew, maar gelukkig vielen er geen gewonden.

Na het zwaaien van de groene vlag ging het al snel opnieuw mis. In Turn 2 moest Larson van het gas gaan en spinde. Daarbij raakte hij de wagen van Kyffin Simpson, die samen met Larson de muur in ging. Sting Ray Robb moest de wagens ontwijken en belandde eveneens in de muur.

Josef Newgarden reed vanaf de laatste startrij een sterke inhaalrace naar de top tien, maar die kwam na 135 ronden tot een einde. De Amerikaan kwam na zijn op één na laatste pitstop binnen één ronde opnieuw de pits in. Ogenschijnlijk was er een probleem met het bijtanken van de #2-bolide, waardoor de winnaar van de vorige twee Indy 500's vroegtijdig moest uitstappen.

Na driekwart race reed Ryan Hunter-Reay verrassend aan de leiding, gevolgd door Conor Daly, David Malukas en Alex Palou. Rond de laatste pitstops zouden echter weer diverse namen wegvallen in de strijd om de overwinning. Aan het eind van de voorlaatste stint verloor Daly veel terrein door versleten banden, terwijl Hunter-Reay in de pits ronden achterstand opliep door een probleem met het hybride systeem.

Met nog 25 ronden te gaan vormde zich een kopgroep. Naast Malukas en Palou vocht O’Ward zich naar voren, terwijl Marcus Ericsson dankzij een late laatste pitstop plotseling ook in de kopgroep terechtkwam. Dankzij die late stop beschikte Ericsson bovendien over zeven ronden nieuwere banden dan Palou en O’Ward!

Palou zou lang achter de leidende Ericsson blijven rijden, totdat hij met veertien ronden te gaan met een inhaalactie in Turn 2 de leiding over zou nemen. Ondanks dat de Spanjaard vast zat achter langzamer verkeer, zou hij de leiding niet meer uit handen geven. Na 200 lange ronden pakte Palou niet alleen zijn eerste zege op een oval, maar direct ook zijn eerste zege in de Indianapolis 500.

Volledige uitslag van de race op Indianapolis