Coureurs in de spotlight na de Sonsio Grand Prix at Road America

Road America is één van de klassieke circuits op de IndyCar kalender, maar met het nieuwe asfalt voelde het voor veel coureurs als een nieuw circuit aan! Dit leverde diverse incidenten op gedurende het weekend, waaronder een crash van Alex Palou in de tweede vrije training. Een dag later zette hij dit recht met zijn derde zege in vier races tijd te pakken, waarmee hij nu 74 punten los staat in het kampioenschap. Er waren echter veel meer interessante verhaallijnen, we lichten er een aantal uit!

Alex Palou is met een voor IndyCar ongehoorde sterke reeks races bezig: de Ganassi Racing coureur behaalde zondag zijn derde overwinning in vier races tijd! Palou startte de race als derde, wat op zaterdag al een knappe prestatie was doordat hij enkele uren voor de kwalificatie nog hard crashte. Bij de start pakte hij direct de tweede positie en reed het grootste deel van de race achter de leidende Herta aan. Waar Andretti Autosport met Herta de fout maakte om hem te vroeg de laatste pitstop uit te laten voerde, timede Ganassi dit wel goed. Hierdoor hoefde Palou geen brandstof te sparen en pakte met acht ronden te gaan de leiding.

Colton Herta leek lang op weg naar de overwinning. In ronde 49 was hij echter kansloos toen Alex Palou een inhaalactie op hem inzetten. Het probleem voor Herta was de hoeveelheid brandstof die hij moest sparen. Hij moest zijn laatste stop één ronde eerder maken dan de meeste coureurs. Het zorgde ervoor dat hij veel tijd verloor. Na Palou kwam ook de rest van de kopgroep voorbij, waardoor Herta in plaats van in Victory Lane de race eindigde op een vijfde plaats.

Het raceweekend van Scott Dixon was zeker geen saaie. Op zaterdag kende de zesvoudig kampioen een dramatische dag. Dit begon al met een spin in de tweede vrije training, waarna hij bij het op gang komen Will Power over het hoofd zag en hard met de Penske coureur hard crashte. Ondanks dat het chassis onbeschadigd was, koos het team de reservewagen te prepareren, welke in de kwalificatie nog niet optimaal afgesteld was. In de kwalificatie spinde Dixon dan ook opnieuw en kwalificeerde zich dan ook maar als 23ste.

Op zondag zag alles er veel beter uit voor Dixon: de reservewagen was beter afgesteld en in de warm-up noteerde hij al de tweede tijd. In de race pakte de Nieuw-Zeelander direct bij de start drie posities en maakte in de tweede ronde een extra pitstop, waarna hij een inhaalrace startte. De extra stop zou hem bij de volgende pitstop helpen om nog twee extra posities goed te maken. Na een inhaalrace meldde Dixon zich al na veertig ronden op de vierde positie. In de eindfase van de race kwam Dixon nog in de buurt van O’Ward, maar kon de Mexicaan niet passeren.

Romain Grosjean leek deze race meer op een slecht voorbereike rookie dan een doorgewinterde veteraan. Een hele reeks aan fouten begon met een spin, veroorzaakt omdat de Fransman een wiel op het gras zetten. Grosjean verloor meteen een ronde, wat hem niet weerhield om af te vechten voor positie op de baan. De andere keren dat hij in beeld kwam was het omdat hij weer naast de baan zat. Het was verreweg zijn slechtste race van het seizoen, dat toch al teleurstellend was.

Alexander Rossi was met de snelste tijd in alle oefensessies aan een goed weekend bezig. Vanaf de vijfde plaats leek de Amerikaan alle kans te hebben op de zege, maar het mocht niet zo zijn. Deel van zijn probleem was de setup. Rossi legde zijn tiende positie uit: "Ik denk dat het te maken dat met de rechte stukken. We hadden veel push-to-pass nodig om de positie vast te houden. En aan het einde, andere wagens hadden meer dan 50 seconde op ons."

Een twaalfde plaats was niet het doel van Rinus VeeKay op Road America, maar gezien de omstandigheden een knappe prestatie. Komende vanaf de vijftiende startplaats pakte de Nederlander enkele posities bij de start, maar reed Kyle Kirkwood in de weg na zijn eerste pitstop. Als straf moest de VeeKay zich terug laten vallen tot achter Kirkwood, wat de 23ste positie betekende.

VeeKay zou vervolgens als één van de weinige coureurs tijdens de derde neutralisatie een pitstop maken, wat hem veel plaatsen opleverde (doordat hij minder hoefde te tanken) toen vrijwel het volledige veld gedurende de laatste neutralisatie de pits bezocht. Ook kwam het zo goed uit dat de Ed Carpenter Racing coureur slechts zeven ronden op de alternatieve banden hoefde te rijden.

De echte klapper volgde bij de laatste herstart, toen VeeKay zich in één ronde van de negentiende naar de vijftiende plek wist te verbeteren. Pitstops door anderen en een geslaagde inhaalactie op Felix Rosenqvist leverden hem vervolgens een twaalfde plaats op aan de finish.