VeeKay Rookie of the Year: Wie gingen hem voor? - deel 4

Rinus VeeKay pakte dit jaar de Rookie Of The Year titel, uiteraard is dit een uitstekende start van zijn nog prille NTT IndyCar Series carrière maar geeft zeker geen garantie tot een succesvolle toekomst. Wat bereikten de voorgangers van VeeKay nadat ze de Rookie Of The Year titel pakten en wat doen ze tegenwoordig? Deze maand kijken we terug naar alle rijders die sinds de start van het huidige millenium de Rookie Of The Year titel wonnen. In dit vierde en tevens laatste deel van deze serie kijken we terug naar de rijders die van 2014 tot en met 2019 deze titel pakten.

2014 - Carlos Muñoz

De Colombiaan zag de Indy Lights titel in 2013 nipt aan zich voorbijgaan maar stelde al voor het einde van dit seizoen zijn toekomst in de IndyCar Series met volle overtuiging veilig. Het team van Michael Andretti besloot namelijk om voor de Indianapolis 500 van dit specifieke jaar een extra bolide in te zetten voor de destijds Indy Lights coureur Carlos Muñoz, al gauw werd duidelijk dat dit een hele goede zet was van Andretti. Muñoz zou zich voor zijn eerste Indianapolis 500, wat tevens zijn allereerste IndyCar wedstrijd was, keurig als tweede kwalificeren voor de legendarische race en op deze positie de wedstrijd ook aan de finish komen.

Nadat Muñoz in 2013 na zijn zeer sterke optreden in Indianapolis later in ditzelfde seizoen nog twee invalbeurten mocht maken namens Panther Racing en Andretti Autosport, zou de Colombiaan in 2014 zijn debuut maken als voltijd IndyCar coureur. Dit deed Muñoz bij, jawel, het team van Michael Andretti. Carlos Muñoz zou in zijn eerste seizoen als voltijd coureur in de IndyCar Series een uitstekende indruk maken en zijn debuutseizoen als achtste in het klassement eindigen dankzij acht top tien resultaten waarvan drie podiumplaatsen. 2015 zou daarentegen een veel lastiger seizoen worden voor zowel Muñoz als het gehele team van Andretti Autosport dankzij de aerokits die dat jaar hun debuut maakten. Het team van Michael Andretti beschikte in dit seizoen namelijk over de meestal minder competitieve Honda aerokit waardoor vooral in het begin van het seizoen goede resultaten uitbleven.

Ondanks een lastig 2015 waarin Muñoz uiteindelijk niet verder zou komen dan de dertiende plaats in het eindklassement, kende dit seizoen wel een prachtig hoogtepunt voor de Colombiaan. Tijdens een enorm regenachtig race weekend op het eiland van Belle Isle in Detroit zou Carlos Muñoz namelijk zijn eerste zege pakken in de IndyCar Series. Ondanks dat de Colombiaan op deze overwinning na niet verder kwam dan een vijfde plaats als beste resultaat wist de voormalig Indy Lights coureur toch nog een totaal van zeven top tien resultaten te scoren, dit mag naast zijn overwinning dan toch nog een klein lichtpuntje worden genoemd in wat over het geheel gezien verder een lastig jaar was voor Andretti Autosport.

In 2016 zou Muñoz het seizoen eindigen als de hoogst geklasseerde Andretti Autosport coureur in het klassement, zou de Colombiaan in zeven top tien resultaten twee podiumplekken scoren en op Texas Motor Speedway zijn allereerste pole position weten te pakken in de IndyCar Series. Eén van de twee podiumplaatsen die Muñoz in dit seizoen scoorde zal tot op de dag van vandaag echter nog steeds een vervelende nasmaak hebben voor de voormalig Indianapolis 500 Rookie Of The Year. Ook in 2016, drie jaar na zijn ijzersterke IndyCar debuut, moest Muñoz tijdens de 100e Indianapolis 500 wederom genoegen nemen met de tweede plek. Dit nadat teamgenoot en destijds debutant Alexander Rossi tegen het einde van de race, in tegenstelling tot de concurrentie, geen korte extra pitstop hoefde te maken voor brandstof en zodoende de race nipt uit kon rijden en daarmee zijn allereerste Indianapolis 500 direct wist te winnen.

In 2017 maakte Muñoz de overstap naar A.J. Foyt Racing maar echt indrukwekkende resultaten zouden hier uitblijven, ondanks zes top tien resultaten waarvan drie op rij zou de Colombiaan namelijk niet één keer in de top vijf finishen en moesten zowel Muñoz als destijds teamgenoot Conor Daly aan het einde van het seizoen het veld ruimen bij het al meerdere jaren geplaagde kleine team. In 2018 kon Muñoz alleen een zitje bemachtigen voor de Indianapolis 500 maar deed dit wel bij het voor hem vertrouwde Andretti Autosport, de Colombiaan zou in deze wedstrijd als zevende over de meet komen en dat terwijl Muñoz een pitstop meer had gemaakt dan zijn directe concurrenten.

Nadat Robert Wickens aan het einde van dit jaar een verschrikkelijke crash meemaakte op Pocono Raceway werd Muñoz door Schmidt-Peterson Motorsports gevraagd om de Canadees te vervangen tijdens de laatste twee wedstrijden van dit seizoen. Ondanks dat Muñoz in beide wedstrijden, en dan vooral tijdens de eerste van deze twee, flirtte met de top tien kon de Colombiaan mede dankzij een gebrek aan ervaring met de destijds gloednieuwe universele aerokit op permanent- en stratencircuits geen noemenswaardige resultaten scoren maar wist Muñoz tijdens de wedstrijd op Portland International Raceway wel voor het eerst in zijn carrière de snelste ronde van de race te rijden.

Ondanks dat Muñoz zeker geen verkeerde indruk maakte tijdens zijn invalbeurten bij het team van Sam Schmidt zouden we de Colombiaan na deze wedstrijden niet meer in actie zien tijdens een IndyCar wedstrijd, dit is echter vooral te wijten dankzij een gebrek aan sponsorgeld. Vandaag de dag is Muñoz vooralsnog in geen enkele raceklasse actief, reken er echter maar op dat de Colombiaan zich volledig beschikbaar stelt wanneer een IndyCar team weer eens vraagt naar zijn diensten.

Statistieken van Carlos Muñoz
Klassering in rookie-seizoen: 8e
Aantal seizoenen actief: 6
Gereden races: 73
Aantal overwinningen: 1

2015 - Gabby Chaves

Chaves leek in eerste instantie de potentie te hebben om een groot coureur te worden binnen de IndyCar Series paddock, nadat Chaves in 2013 als tweede eindigde in het Indy Lights klassement zou de Colombiaan een jaar later de titel pakken in de laatste opstapklasse richting IndyCar. Deze titel kwam Chaves echter beslist niet aanwaaien, de Colombiaan scoorde in dit seizoen namelijk evenveel punten als zijn rivaal, Jack Harvey. De twee titelkandidaten hadden zelfs hetzelfde aantal overwinningen, Chaves had in dit seizoen echter meer tweede plaatsen gescoord dan Harvey waardoor de titel uiteindelijk naar de Colombiaan ging. In 2015 debuteerde Chaves in de IndyCar Series bij het destijds nog zelfstandige Bryan Herta Autosport, Chaves bleek een betrouwbare coureur die weinig brokken maakte, veel pure snelheid was echter vaker niet dan wel zichtbaar bij de voormalig Indy Lights kampion.

Toegegeven, dit lag misschien wel meer aan de over het algemeen minder competitieve Honda aerokit dan aan Chaves zelf. Vooral op de grote, snelle ovals was de Honda aerokit namelijk juist wel erg competitief en dit liet de Colombiaan vooral zien op Pocono Raceway waar Chaves zelfs 31 ronden aan de leiding reed alvorens de destijds Bryan Herta Autosport coureur in een iets later stadium van deze race zijn motor opblies. Chaves scoorde in dit seizoen twee top tien resultaten en dit deed de Colombiaan zelfs in twee wedstrijden op rij, de Colombiaan kwam tijdens de tweede wedstrijd in Detroit als negende over de meet waarna Chaves een week later op Texas Motor Speedway als tiende aan de finish kwam. Ondanks een zeer lastig debuutseizoen mocht Chaves zich aan het einde van dit seizoen kronen tot Rookie Of The Year.

Nadat Bryan Herta Autosport zich na dit seizoen voegde bij Andretti Autosport en dit team ervoor koos om vanaf 2016 met Alexander Rossi verder te gaan stond Chaves een tijdje met lege handen. Gelukkig voor Chaves kende Luca Filippi, die destijds eigenlijk een voltijd zitje had bij Dale Coyne Racing, wat financiële problemen waardoor Chaves de Italiaan in meerdere wedstrijden mocht vervangen. De Colombiaan kwam ook namens dit team in actie tijdens de Grand Prix of Indianapolis en de 100e Indianapolis 500, noemenswaardige resultaten zouden echter uitblijven, de Colombiaan scoorde in dit seizoen namelijk met een twaalfde plaats tijdens de eerste wedstrijd in Detroit zijn beste resltaat van dit seizoen.

Net als aan het einde van 2015 stond Chaves exact een jaar later wederom met lege handen, dit veranderde echter toen de Colombiaan ruim een maand voor de start van het IndyCar seizoen 2017 in contact kwam met Harding Racing, dit team maakte de Colombiaan duidelijk in het destijds aankomende seizoen doormiddel van een deeltijd programma te willen debuteren in de IndyCar Series en voor deze races graag Chaves in te willen zetten. De Colombiaan moest zich met het deeltijd programma van Harding Racing echter wel tevredenstellen met slechts drie wedstrijden, het team had namelijk alleen de SuperSpeedway kit gekocht en nam zodoende alleen deel aan de Indianapolis 500 en de wedstrijden op Texas Motor Speedway en Pocono Raceway.

In deze drie wedstrijden wist Chaves echter wel een geweldige indruk te maken. Zo eindigde de Colombiaan de allereerste wedstrijd voor het team van Harding Racing, de Indianapolis 500, als negende en zou Chaves op Texas Motor Speedway zelfs als vijfde over de meet komen. Op Pocono Raceway leek een nog grotere stunt in de maak nadat de Colombiaan zich voor deze race op een keurige achtste plaats had weten te kwalificeren, de race zou echter niet zo geweldig verlopen als de vorige twee, Chaves kwam in deze wedstrijd namelijk slechts als vijftiende aan de finish maar de toon voor 2018 leek op dat moment echter wel gezet.

2018 zou echter heel anders verlopen dan Chaves had verwacht, afgezien van achtste startplaats voor de seizoensopener in St. Petersburg zou de Colombiaan in de eerste elf wedstrijden niet één top tien resultaat scoren, dit zorgde ervoor dat het team van Harding Racing besloot om Conor Daly een aantal wedstrijden in de bolide van Chaves te zetten. Nadat ook Daly niet persé met noemenswaardige resultaten op de proppen kwam mocht Chaves tijdens de op één na laatste wedstrijd van het seizoen in Portland weer terugkeren, de Colombiaan zou met een dertiende plaats in deze race zijn beste resultaat van het seizoen scoren. Voor de seizoensfinale moest Chaves echter het veld weer ruimen en zette het team zelfs twee auto's in, dit deed het team voor de destijds kersverse Indy Lights kampioen Patricio O'Ward en Colton Herta die dat Indy Lights seizoen als tweede was geëindigd. Daar waar Herta geen noemenswaardige indruk achter zou laten zou O'Ward zich in zijn allereerste IndyCar race weekend als vijfde kwalificeren en zijn debuutrace als negende over de meet komen. Mede dankzij het zeer sterke optreden van O'Ward leek de IndyCar carrière van Chaves op dat moment definitief voorbij.

Eind 2018 werd dan ook duidelijk dat de IndyCar carrière van Chaves er inderdaad weleens definitief op kon zitten, de Colombiaan bleek zelfs niet instaat om een zitje te bemachtigen voor de Indianapolis 500 van 2019. Wél reed Chaves dat jaar regelmatig rond in de IndyCar tweezitter, in 2020 keerde de Colombiaan terug in de competitieve racerij en kwam Chaves in het IMSA WeatherTech Sports Car Championship in actie tijdens de WeatherTech 240 op Daytona International Speedway en de legendarische 12 uur van Sebring namens het team van Whelen Engineering Racing.

Statistieken van Gabby Chaves
Klassering in rookie-seizoen: 15e
Aantal seizoenen actief: 4
Gereden races: 39
Beste resultaat: 5e

2016 - Alexander Rossi

Na jarenlang in Europa in verschillende raceklassen te hebben gereden, waaronder de Formule 1, keerde Alexander Rossi eind 2015 terug naar zijn thuisland om in 2016 te debuteren in de IndyCar Series bij het team van Andretti/Herta Autosport. Nadat de Amerikaan in de eerste vijf wedstrijden vrij anoniem rondreed zou Rossi in de zesde wedstrijd, de 100e Indianapolis 500, voor eeuwig de geschiedenisboeken in gaan. Dit doordat de Andretti/Herta Autosport coureur mede dankzij een zeer strakke strategie van Bryan Herta tegen het einde van de race geen extra pitstop voor brandstof hoefde te maken en zodoende, weliswaar maar nipt, zijn allereerste Indianapolis 500 meteen wist te winnen.

Rossi zou in het resterende deel van het seizoen nog vier top tien resultaten scoren en het seizoen afsluiten met een vijfde plaats op Sonoma Raceway. In 2017 zou de Amerikaan over het geheel gezien een veel sterker seizoen kennen dan een jaar eerder, de tweede overwinning in de IndyCar Series zou echter lang op zich laten wachten maar nog wel voor het einde van het seizoen gebeuren nadat Rossi tijdens de op één laatste race van het seizoen op Watkins Glen International zijn eerste race wist te winnen op een permanent circuit. Na dit seizoen zou Marco Andretti het plekje van Alexander Rossi overnemen bij Andretti/Herta Autosport en nam Rossi plaats in de bolide die voorheen door de zoon van Michael Andretti werd bestuurd bij Andretti Autosport.

Het derde IndyCar seizoen zou, ondanks dat Rossi de Indianapolis 500 al in zijn debuutseizoen wist te winnen, het jaar worden waarin de Amerikaan écht doorbrak. Alexander Rossi won dat jaar drie races en was tijdens de seizoensfinale op Sonoma Raceway één van de titelkandidaten. Deze race zou echter desastreus beginnen voor Rossi nadat de Amerikaan tijdens de start lichtelijk contact maakte met teamgenoot Marco Andretti en hier een lekke band aan over hield. Desondanks zou Rossi deze wedstrijd alsnog als zevende eindigen maar moest de Amerikaan de titel laten aan Scott Dixon, Alexander Rossi had zich echter wel weer flink verbeterd ten opzichte van de seizoenen ervoor. Daar waar Rossi in 2016 namelijk als elfde was geëindigd in het eindklassement en in 2017 het kampioenschap op de zevende plek besloot, eindigde Rossi zijn derde IndyCar seizoen op een keurige tweede plaats.

Ook in 2019 zou Alexander Rossi met name aan het begin van het seizoen een vaste waarde zijn in het gevecht om de overwinning, de Amerikaan won dat jaar tweemaal op dominante wijze, dit deed Rossi in de straten van Long Beach en op Road America. Ook tijdens de Indianapolis 500 was Rossi de gehele wedstrijd één van de kandidaten voor de overwinning, de Amerikaan had aan het einde van de race echter net niet genoeg om Simon Pagenaud te verschalken waardoor Rossi dit keer geen melk mocht drinken na de race, Rossi moest zich dit keer achter Pagenaud tevredenstellen met de tweede plaats maar had met zijn optreden wel duidelijk laten zien dat zijn overwinning van 2016 beslist geen toeval was.

Nadat Rossi in 2018 als tweede eindigde in het klassement en het seizoen 2019 als derde besloot zou 2020 een bijzonder lastig jaar worden voor de Amerikaan. Dankzij vijf podiumplaatsen waarvan drie derde plaatsen en twee tweede plaatsen wist Rossi toch nog in de top tien van het klassement als negende te eindigen maar zou 2020 het eerste seizoen voor Rossi worden waarin de Amerikaan geen enkele race wist te winnen. Wél leek Rossi in dit jaar tijdens de laatste race van het seizoen in de straten van St. Petersburg hard op weg om ook in 2020 toch nog een race te winnen tot de Amerikaan geheel eigenhandig uit de race crashte na een foutje bij het uitkomen van bocht drie in een wedstrijd waarin Rossi niet alleen de meeste ronden aan de leiding had gereden maar ook nog eens de snelste ronde van de race achter zijn naam had staan.

Statistieken van Alexander Rossi
Klassering in rookie-seizoen: 11e
Aantal seizoenen actief: 5
Gereden races: 81
Aantal overwinningen: 7

2017 - Ed Jones

Nadat Ed Jones in 2015 als derde was geëindigd in het Indy Lights klassement en een jaar later de titel van de laatste opstapklasse richting de IndyCar Series in de wacht wist te slepen leek Ed Jones op dat moment een grote ster in wording binnen de IndyCar paddock. Voor Jones zou echter gelden dat er misschien verkeerde beslissingen op het verkeerde moment zijn genomen. De coureur uit Dubai zou een zeer sterk debuutseizoen in IndyCar kennen en namens Dale Coyne Racing het seizoen 2017 als veertiende eindigen in het klassement dankzij vijf top tien resultaten met als hoogtepunt een derde plaats behaald tijdens de Indianapolis 500.

Mede dankzij het sterke optreden van Jones tijdens de Indianapolis 500 en het feit dat de coureur uit Dubai de 2017 Rookie Of The Year titel in de wacht had weten te slepen kon Jones aan het einde van dit jaar al zijn handtekening zetten onder een contract bij het grote Chip Ganassi Racing om daar Tony Kanaan op te volgen die was verkast naar A.J. Foyt Racing. Ondanks een solide begin van het seizoen zou Jones in de tweede seizoenshelft bijzonder weinig indruk maken en ondanks acht top tien resultaten waarvan twee derde plaatsen slechts als dertiende eindigen in het klassement daar waar teamgenoot Scott Dixon met drie overwinningen zijn vijfde IndyCar titel won.

Chip Ganassi, uiteraard de eigenaar van het top team, had er na één seizoen al genoeg van en besloot om Jones vanaf 2019 te vervangen met Felix Rosenqvist. De coureur uit Dubai zou echter onderdak vinden bij Ed Carpenter Racing om daar alle wedstrijden op permanente- en stratencircuits te kunnen rijden, ook zette het team van Ed Carpenter een extra bolide voor Jones in tijdens de Indianapolis 500 waarmee de coureur uit Dubai in dit seizoen slechts vier wedstrijden aan zich voorbij hoefde te laten gaan.

Ondanks dat Jones zich in dit seizoen tweemaal in de Firestone Fast Six wist te plaatsen en zich keurig als vierde kwalificeerde voor de Indianapolis 500 zou de coureur uit Dubai in dertien wedstrijden slechts één keer in de top tien finishen, tijdens de INDYCAR Grand Prix op het infield van de Indianapolis Motor Speedway kwam Jones als zesde over de meet wat achteraf zijn hoogtepunt zou zijn in wederom een lastig IndyCar seizoen voor de voormalig Indy Lights kampioen. Na dit seizoen moest Jones wederom het veld ruimen bij zijn team en zocht de coureur uit Dubai zijn heil in het DTM kampioenschap waar de voormalige IndyCar Rookie Of The Year namens Audi in 2020 zou gaan debuteren, het debuut van Jones bij het Duitse automerk zou echter dankzij het coronavirus niet doorgaan, de coureur uit Dubai werd in de DTM uiteindelijk vervangen door Harrison Newey.

Het jaar 2021 lijkt echter nu al een betere te gaan worden voor Jones. De op het moment voormalig IndyCar coureur is namelijk samen met, tevens voormalig IndyCar coureur, Ryan Briscoe bevestigd als één van de coureurs van het team van Scuderia Corsa in de GT Daytona klasse voor de aankomende Rolex 24 uur van Daytona.

Statistieken van Ed Jones
Klassering in rookie-seizoen: 14e
Aantal seizoenen actief: 3
Gereden races: 47
Beste resultaat: 3e

2018 - Robert Wickens

Nadat de Canadees in meerdere autosportklassen binnen Europa vele overwinningen had geboekt maakte Robert Wickens in 2017 tijdens een vrije training op Road America namens Schmidt-Peterson Motorsports zijn debuut in de IndyCar Series. Dit omdat de op dat moment vaste rijder van het team van Sam Schmidt, Mikhail Aleshin, de Verenigde Staten niet in kon komen vanwege problemen met zijn visa. In 2017 zou het voor Wickens echter blijven bij het rijden van wat trainingsrondjes maar in 2018 mocht de Canadees meteen voltijd instappen bij wederom het team van Schmidt-Peterson Motorsports om op jacht te gaan naar de Rookie Of The Year titel.

Dat Wickens een enorm groot talent bleek werd al duidelijk tijdens de kwalificatie van de seizoensopener in de straten van St. Petersburg, de Canadees wist tijdens deze sessie namelijk meteen de allereerste pole position uit zijn carrière te veroveren. Een dag later leek er een nog grotere stunt in de maak maar tijdens een herstart met nog maar een paar ronden te gaan werd Wickens door Alexander Rossi in bocht één de bandenstapels in gebeukt waarna Sébastien Bourdais geheel onverwacht met de overwinning aan de haal ging en Wickens een dominant debuut in de slotfase van zijn allereerste IndyCar race in rook op zag gaan.

Wickens zou in zijn debuutseizoen ondanks het mislopen van zijn eerste overwinning in zijn allereerste race een bizar sterke indruk achterlaten, zo stond de Canadees met nog vier wedstrijden te gaan keurig zesde in het klassement en had hij al tien top tien resultaten gescoord waarvan vier podiumplekken bestaande uit tweemaal een derde plaats en ook tweemaal de tweede stek. Tijdens de wedstrijd op Pocono Raceway zou het echter gruwelijk misgaan voor Robert Wickens nadat de Canadees na een herstart aan het begin van de race in bocht twee lichtelijk contact zou maken met Ryan Hunter-Reay waarna de Canadees volledig de hekken in werd gelanceerd. Na dit ongeluk werd er meteen even gevreesd voor het leven van de Canadees.

Gelukkig werd al relatief snel duidelijk dat Wickens niet aan zijn verwondingen ging bezwijken maar dat er voor de Canadees wel een lang revalidatieproces voor de deur stond, tot op heden verloopt dit zeer voorspoedig voor de momenteel voormalig IndyCar coureur. De Canadees kon in 2019 tijdens de ceremonies voorafgaand aan de IndyCar wedstrijd in Toronto voor het eerst sinds zijn ongeluk alweer in een snelle bolide kruipen voor een demonstratie in een wagen waarmee gas gegeven kon worden en ook kon worden geremd doormiddel van knoppen op het stuur. Ook heeft Wickens inmiddels alweer wat kilometers gemaakt in een kart en gaat het opnieuw leren lopen de altijd positief ingestelde Canadees ook zeer goed af.

Ondanks het verschrikkelijke ongeluk van Wickens waardoor er een vervoegd einde aan zijn debuutseizoen in IndyCar kwam wist de Canadees dankzij een uiteindelijke elfde plaats in het klassement alsnog met stip de Rookie Of The Year titel te veroveren. Sinds zijn ongeluk is Wickens nog altijd actief voor het team van Sam Schmidt, de Canadees vervult binnen het team momenteel een adviserende rol maar hoopt uiteraard ooit weer achter het stuur van een IndyCar te kunnen kruipen, de 2018 IndyCar Rookie Of The Year heeft dit overigens dit jaar min of meer al wel kunnen doen dankzij een deelname aan de iRacing INDYCAR Challenge.

Statistieken van Robert Wickens
Klassering in rookie-seizoen: 11e
Aantal seizoenen actief: 1
Gereden races: 14
Beste resultaat: 2e

2019 - Felix Rosenqvist

Deze coureur uit Zweden heeft de afgelopen jaren in enorm veel verschillende soorten raceklassen gereden en in al deze jaren ook zeer veel wedstrijden weten te winnen. In 2016 trok Felix Rosenqvist al naar de Verenigde Staten om een deeltijd programma af te kunnen werken in Indy Lights. Rosenqvist maakte in de tien wedstrijden die hij dat jaar in de laatste opstapklasse richting IndyCar reed een enorm sterke indruk, zo wist de Zweed de tweede wedstrijd uit zijn carrière al te winnen en domineerde Rosenqvist het weekend in Toronto van start tot finish door in dit weekend beide wedstrijden vanaf pole position te winnen.

Hierna leek het erop dat het nooit lang meer kon duren voordat we Felix Rosenqvist in de IndyCar Series zouden zien, al helemaal niet toen Rosenqvist kort na zijn laatste Indy Lights race namens Chip Ganassi Racing een IndyCar test mocht afwerken op Mid-Ohio Sports Car Course. Rosenqvist zou zich echter, tegen de verwachtingen van vele mensen in, focussen op een aantal andere raceklassen waaronder de Formula E en meerdere SportsCar klassen. In 2019 was daar echter dan toch het IndyCar debuut van Felix Rosenqvist bij, jawel, het team van Chip Ganassi. De Zweed zou in zijn debuutseizoen mede dankzij constante resultaten een enorm goede indruk maken en uiteindelijk ook, weliswaar maar nipt, de Rookie Of The Year titel naar zich toe trekken.

Nadat Rosenqvist in zijn debuutseizoen al meteen een pole position wist te scoren en van de in totaal zeventien wedstrijden er maar liefst tien in de top tien had weten te eindigen met als hoogtepunt twee tweede plaatsen, waren er vanzelfsprekend hoge verwachtingen voor het seizoen 2020 van Rosenqvist. Het tweede seizoen zou, ondanks dat de Rookie Of The Year van 2019 in dit seizoen wél zijn eerste overwinning wist te scoren, uitlopen tot een teleurstelling.

Daar waar Rosenqvist in 2019 nog keurig als zesde in het klassement eindigde moest de Zweed zich in 2020 tevredenstellen met slechts de elfde plaats in de eindstand, Felix Rosenqvist wist in zijn tweede IndyCar seizoen dan ook maar vijf top tien resultaten te scoren. Daar moet dan ook nog aan toegevoegd worden dat naast zijn overwinning op Road America, het beste resultaat van Rosenqvist slechts een vijfde plaats was, deze behaalde de Zweed in de eerste van de twee wedstrijden tijdens het INDYCAR Harvest Grand Prix weekend op het infield circuit van de Indianapolis Motor Speedway. Ondanks dat Rosenqvist in 2020 iets deed wat hij in zijn sterke debuutseizoen niet deed, namelijk een race winnen, zal de Zweed vanaf 2021 niet meer te bewonderen zijn in de zwart/blauw gekleurde NTT bolide van Chip Ganassi Racing.

Felix Rosenqvist zal vanaf 2021 namelijk uitkomen voor het team van Arrow McLaren SP, de Zweed volgt daar Oliver Askew op die na één seizoen het veld alweer moet ruimen bij het team van Sam Schmidt. Rosenqvist zal in 2021 naar verwachting echter een flinke kluif krijgen aan zijn nieuwe teamgenoot, Patricio O'Ward, de Mexicaan mocht in 2020 namelijk viermaal de gang naar het podium maken en eindigde het seizoen sterk met als beloning een vierde plaats in het eindklassement.

Statistieken van Felix Rosenqvist
Klassering in rookie-seizoen: 6e
Aantal seizoenen actief: 2
Gereden races: 31
Aantal overwinningen: 1