Takuma Sato pakt zijn tweede Indy 500 zege na strijd met Scott Dixon

Takuma Sato heeft voor de tweede keer in zijn carrière de Indianapolis 500 te gewonnen. De Rahal Letterman Lanigan Racing coureur passeerde na de laatste serie pitstops de leidende Scott Dixon, waarna hij de vijfvoudig IndyCar kampioen achter zich wist te houden tot het moment dat een harde crash van Spencer Pigot de race onder geel deed finishen. Dixon kwam als tweede over de eindstreep, voor Graham Rahal. Rinus Veekay kwam na een fout in de pits als twintigste over de eindstreep.

Ondanks dat er vooraf een kans op regen was voorspeld tijdens de race, bleef het droog met een half bewolkte hemel en een temperatuur die net boven de 30C graden steeg.

Na het zwaaien van de groene vlag zou polesitter Marco Andretti al snel de leiding uit handen geven. Al in de eerste ronde werd hij door Scott Dixon en Takuma Sato gepasseerd, terwijl daarachter Veekay door Ryan Hunter-Reay werd verschalkt.

Het veld kwam probleemloos door de eerste bochten, maar vervolgens ontvouwden zich voor de eerste coureurs al problemen. Eerst werd Ed Carpenter door Zach Veach in de muur geduwd, waarna de teamgenoot van Veekay de pits op moest zoeken voor langdurige reparaties.

Nog geen twee ronden later zou de rechter voorrem van James Davison in de brand vliegen, waarna deze even later zelfs explodeerde. De Australiër probeerde in eerste instantie door te rijden, maar de brand aan de rechter voorzijde van zijn wagen werd steeds heftiger, waarna hij de eerste uitvaller van de race werd. Dit incident zou de eerste neutralisatie van de race veroorzaken.

De openingsfase van de race zou nog een slachtoffer maken in de persoon van Marcus Ericsson. De Chip Ganassi Racing coureur verloor na 26 ronden in Turn 2 de controle over zijn wagen, waarna hij hard in de onvergeeflijke muur klapte. Tijdens deze neutralisatie zou de volledige kop van het veld de pits bezoeken. Dit gaf de leiding in handen van rookie Oliver Askew, voor Simon Pagenaud en Will Power. Deze rijders hadden gedurende de eerste neutralisatie al gestopt en kozen zo voor een alternatieve strategie.

Na de herstart zouden Dixon en Rossi al snel plaatsen goedmaken, terwijl achter hen Veekay binnen enkele ronden voorbij Hunter-Reay en Andretti zou gaan om zo op te klimmen naar de virtuele derde plaats. De aspiraties van de Nederlander om op een mooie positie te finishen zouden echter een stevige klap krijgen toen hij zich bij zijn tweede pitstop verremde en tegen enkele van zijn monteurs aanreed. Hierdoor liep hij niet alleen een ronde achterstand op, maar moest hij ook nog een stop & go penalty uitvoeren voor het raken van monteurs in de pitstraat.

Gedurende de lange periode zonder neutralisaties zou Dixon een voorsprong van maar liefst tien seconden opbouwen, ten opzichte van de tweede plaats van Rossi. Hier zou de derde neutralisatie van de race verandering in brengen, veroorzaakt door een crash van Dalton Kellett. De AJ Foyt Racing coureur zat te dicht achter de DragonSpeed wagen van Ben Hanley, waardoor hij de downforce verloor en hardhandig kennis moest maken met de muur.

Bij de herstart zou het direct weer fout gaan. In het achterveld probeerde Conor Daly in Turn 4 al wagens te passeren, waarbij hij op een te lage lijn kwam en de controle over zijn Ed Carpenter Racing bolide verloor. Daly spinde ver naast de ideale lijn, maar Oliver Askew werd verrast door het incident en spinde vervolgens hard in de muur aan de binnenzijde van de baan, waarna hij vervolgens Daly – die op dat moment nog niets had geraakt – raakte. Ondanks de harde impact, konden beide coureurs probleemloos uitstappen.

Op het moment dat de race eindelijk weer onder groen vervolgd kon worden, ontstond er vooraan een bijzondere situatie. Indien de race zonder nieuwe neutralisaties zou worden uitgereden, zou dat kunnen worden gedaan op nog maar twee pitstops. Dit gold echter niet voor wanneer je al die ronden aan de leiding zou rijden. Om deze reden besloten Rossi en Dixon samen te werken, waarbij ze regelmatig elkaar aflosten voor de leidende positie.

Na een actievol eerste deel van de race, zou ook het tweede deel zeker niet saai zijn. Na rookies Kellett en Askew, zou ook Alex Palou het einde van de race niet halen. De Spanjaard reed een onzichtbare, maar sterke race welke hem naar de 9e positie had gebracht, totdat hij in de 122e ronde op een te hoge lijn terecht kwam en tegen de muur klapte.

Gedurende de neutralisatie zou vrijwel het volledige veld de pits opzoeken, waarbij het fout ging voor Rossi. De coureur kwam op de tweede plaats de pits in, maar kwam bij het wegrijden van zijn pitcrew in aanraking met Sato. Hiervoor zou de Andretti Autosport coureur bestraft worden door zich naar de start van het veld te laten zakken. Het drama voor Rossi zou niet veel later nog groter worden toen hij in de 144e ronde te laag door Turn 2 reed en op een vergelijkbare wijze als Ericsson de muur in klapte.

Na de laatste neutralisatie zou Dixon opnieuw lang aan de leiding rijden, maar enkele ronden na de laatste serie pitstops moest hij toch Sato voorbij laten. Dixon zou enige tijd achter Sato blijven rijden, maar met nog vijftien ronden te gaan kreeg hij het signaal van zijn team om de aanval in te zetten. Diverse keren probeerde de Ganassi Racing coureur een inhaalactie in te zetten, maar kwam steeds tekort.

De strijd om de overwinning zou vijf ronden voor de finish tot een vroegtijdig einde komen, toen Spencer Pigot de controle over zijn wagen verloor in Turn 4. De voormalig Indy Lights kampioen klapte vervolgens eerst in de muur aan de buitenzijde van de baan, waarna hij hard in aanraking kwam met het begin van de pitsmuur. Pigot kon op eigen kracht uit de zwaargehavende wagen klimmen, maar stond zeker niet stabiel op zijn benen.

De neutralisatie die hierdoor volgde gaf Sato zo vroegtijdig zijn tweede Indy 500 overwinning. Dixon kwam achter hem als tweede over de eindstreep, voor Graham Rahal en Santino Ferrucci.

Volledige uitslag van de race op Indianapolis