Will Power profiteert van Scott Dixon's pech en zegeviert in Portland

Will Power heeft in Portland zijn tweede zege van het seizoen geboekt. De Australiër, die de Grand Prix of Portland vanaf de eerste startrij als tweede begon, was nadat Scott Dixon vanaf de leidende positie door mechanisch malheur wegviel de te kloppen man. Felix Rosenqvist, de teamgenoot van de door mechanische pech geplaagde Dixon kon een tijdje in de buurt blijven van de Team Penske coureur maar zelfs een neutralisatie in de slotfase van de race kon er niet voor zorgen dat de Zweed ook maar een serieuze kans kreeg om Power aan te vallen voor de overwinning.

De wedstrijd kende een spectaculair begin, nog geen tien seconden nadat de groene vlag werd gezwaaid moest de wedstrijd al worden geneutraliseerd, dit omdat het meteen raak was in de eerste twee bochten van de bijna 3,2 kilometer lange omloop nadat Graham Rahal een enorme inschattingsfout maakte bij het aanremmen van bocht één en zodoende met een aardig harde snelheid in Zach Veach crashte. Ook de beide Arrow Schmidt-Peterson Motorsports bolides van James Hinchcliffe en Conor Daly zouden betrokken raken bij deze crash en net als Veach en Rahal ook uitvallen waarmee de wedstrijd voor vier rijders al voorbij was voor deze eigenlijk was begonnen. Achter de vier bovengenoemden zouden Max Chilton en Simon Pagenaud hun eigen momentje kennen waarbij Chilton lichtelijk in de achterkant van Pagenaud reed waardoor de Fransman achterstevoren kwam te staan.

Door de malaise in de eerste twee bochten moesten meerdere coureurs, waaronder klassementsleider Josef Newgarden, er dan ook voor kiezen bij bocht één rechtdoor te gaan en zodoende gebruikmaken van de uitloopzone aldaar in een poging zoveel mogelijk uit de problemen te blijven. Kort hierna bleek dat ook Takuma Sato niet ongeschonden was gebleven in de malaise van de eerste twee bochten, de Japanner moest tijdens de neutralisatie vrijwel meteen de pits bezoeken en zou hierdoor op een ronde achterstand geraken. In ronde twaalf, precies één ronde voor de race weer zou worden herstart kwamen meerdere rijders, waaronder Santino Ferrucci en Sébastien Bourdais, de pitstraat in gereden voor brandstof en een vers setje rubber om op deze manier over te stappen op een alternatieve strategie.

In de dertiende ronde werd de wedstrijd hervat met Colton Herta aan de leiding gevolgd door Scott Dixon, de gele vlag kon een ronde later echter alweer worden gezwaaid vanwege de tweede neutralisatie. Ryan Hunter-Reay verdedigde behoorlijk zijn positie ten opzichte van teamgenoot Alexander Rossi maar de beide Andretti Autosport coureurs zouden elkaar zowaar laten leven, Jack Harvey maakte echter ook onderdeel uit van dit gevecht en werd van achteren geraakt door Hunter-Reay tussen bocht één en twee. Beide coureurs hadden veel schade aan hun bolides opgelopen, Ryan Hunter-Reay kon met een kapotte achterwielophanging nog zelfstandig naar de pitstraat rijden, Harvey moest direct opgeven waarmee twee coureurs die in de top vijf rondreden ineens waren uitgeschakeld. Hunter-Reay zou later nog wel de baan op gaan nadat zijn team zijn #28 DHL bolide had gerepareerd maar keek wel tegen een achterstand aan van maar liefst dertien ronden op de leider.

Een aantal ronden later in ronde achttien kon de wedstrijd weer worden hervat met wederom Colton Herta aan kop gevolgd door Scott Dixon, de Nieuw-Zeelander zou kort na de herstart zeer dicht achter Herta komen te zitten al zou de Harding-Steinbrenner Racing coureur even later een gaatje slaan naar Dixon. Een tijdje later in de race, in ronde 27, zouden Marco Andretti en Josef Newgarden behoorlijk close met elkaar racen om de zesde plaats. Andretti verdedigde zijn positie met hand en tand ten opzichte van Newgarden met als gevolg dat de Team Penske coureur even later gepasseerd werd door Spencer Pigot. Pigot bleek achteraf echter de lachende derde te zijn in dit gevecht aangezien de Ed Carpenter Racing coureur even later ook Marco Andretti zou passeren voor de zesde plek. Tony Kanaan die goed geprofiteerd had van de malaise in de eerste ronde en zodoende eigenlijk al vanaf de eerste ronde in de top tien rondreed zou kort na de opmars van Pigot naar binnen duiken en daarmee de eerste binnen de top tien zijn die een geplande pitstop maakte.

Kort hierna in de 33e ronde zou Marco Andretti dan ook gepasseerd worden door Josef Newgarden waarmee duidelijk werd dat Andretti op dit moment net wat snelheid te kort kwam om met de coureurs vooraan te kunnen vechten, Scott Dixon was intussen behoorlijk aan het inlopen op Colton Herta en zou de jonge Amerikaan dan ook passeren in de 37e ronde nadat duidelijk werd dat de banden van Herta zijn beste tijd hadden gehad. De Harding-Steinbrenner Racing coureur zou dan ook kort nadat hij werd gepasseerd door Dixon worden ingehaald door Will Power, Alexander Rossi en Felix Rosenqvist waarmee Herta in een zeer korte tijd vanaf de leidende positie ineens terugviel naar de vijfde plaats.

Simon Pagenaud die in de eerste ronde nog achterstevoren was komen te staan pal voor de eerste bocht had zich inmiddels ook weer in de top tien genesteld en zou in de 39e ronde zijn eerste geplande pitstop maken, Colton Herta zou een ronde later volgen op vrijwel versleten banden die de Amerikaan al een aantal ronden behoorlijk wat tijd kostte. Race leider Scott Dixon zou in ronde 42 de pitstraat in duiken, Sébastien Bourdais die na de pitstops van de top vijf de leiding in de wedstrijd had overgenomen zou even later naar binnen duiken voor zijn eerste pitstop, een pitstop die niet geheel vlekkeloos zou verlopen. Zijn Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan crew had zeer veel moeite met de tankslang van de #18 SealMaster bolide waardoor de pitstop van Bourdais veel langer duurde dan gepland, de Fransman verloor hierdoor logischerwijs ook aardig wat plekken op de baan.

Op dit moment van de wedstrijd leek Scott Dixon de te kloppen man, daar waar Dixon vorige week op World Wide Technology Raceway at Gateway nog werd geteisterd door de pechduivel zou dit een week later op Portland International Raceway verrassend genoeg weer gebeuren. De Nieuw-Zeelander zou vanaf leidende positie te maken krijgen met mechanisch malheur en in de 53e ronde in de pitstraat uiteindelijk stil komen te vallen, achteraf bleek dat de batterij van de #9 PNC Bank bolide het had begeven. Nadat Dixon tot stilstand was gekomen in de pits hielp zijn crew de vijfvoudig IndyCar kampioen echter naar zijn pitbox waar het team zijn batterij kon vervangen. Dixon zou de race zodoende niet uitvallen maar wel finishen op slechts een zestiende positie op drie ronden achterstand. Will Power had na de problemen van de Chip Ganassi Racing coureur de leiding in de wedstrijd overgenomen met Felix Rosenqvist en Alexander Rossi op de plaatsen twee en drie.

Felix Rosenqvist zag op dit moment van de race echter een kans om serieus te kunnen vechten om de overwinning en liep langzaam maar zeker in op leider Will Power. De Australiër en de Zweed zouden zelfs een tijdje binnen een seconde van elkaar rijden, vanaf ronde 59 zou de Team Penske coureur echter gaan versnellen en het gat naar Rosenqvist stukje bij beetje steeds meer vergroten waarna het gat tussen Power en Rosenqvist een paar ronden later ineens ruim een seconde was geworden. Ondertussen was Colton Herta druk aan het zetten op Alexander Rossi voor de derde plaats maar zou toen hij echt heel dicht achter de #27 NAPA bolide kwam te zitten in de 73e ronde de pitstraat in duiken voor zijn tweede pitstop. Herta was op het moment dat hij pitte echter wel aan een sterke race bezig, de enkelvoudig race winnaar had namelijk een paar ronden voor hij zeer kort achter Rossi was komen te rijden ook al Josef Newgarden voor de vierde plek verschalkt en in een zeer korte tijd een aardig gaatje getrokken naar de Team Penske coureur.

Leider Will Power zou een ronde na Colton Herta in de 74e ronde de pits opzoeken, Felix Rosenqvist zou hierdoor de leiding in de wedstrijd overnemen en daarmee als enige van de top vier niet binnenkomen aangezien naast Power ook Alexander Rossi en Josef Newgarden de pits in kwamen gereden. De pitstop van Newgarden zou niet geheel perfect verlopen doordat er wat problemen waren met het wisselen van de rechter voorband. Rosenqvist zou een ronde na Power, Rossi en Newgarden de pits in duiken en als tweede achter Will Power de baan weer op komen. Colton Herta was ondertussen wederom de druk op aan het voeren bij Alexander Rossi voor de vierde plaats. Marco Andretti zou kort hierna ook de pitstraat in duiken al betrof dit geen geplande stop, Andretti moest namelijk zijn voorvleugel laten vervangen na een paar bochten voor het rechte stuk bij start/finish lichtelijk contact te hebben gemaakt met Simon Pagenaud in een gevecht om positie. Een voorvleugel vervangen kost echter veel tijd waardoor Marco Andretti door dit incident met Pagenaud uiteindelijk op een ronde achterstand zou komen.

De NTT IndyCar Series kampioen van 2014, Will Power, was ondertussen echt aan het domineren op Portland International Raceway en had in ronde 95 een gat van maar liefst 6,5 seconden getrokken naar nummer twee Felix Rosenqvist. Twee ronden later met nog acht ronden te gaan in de race zou de wedstrijd onverwacht voor de derde en achteraf laatste maal moeten worden geneutraliseerd nadat Santino Ferrucci op het rechte stuk bij start/finish vanaf de elfde plaats tot stilstand was gekomen door vermoedelijk een kapotte batterij, hetzelfde probleem waar Dixon eerder in de race ook al mee te kampen had. Ferrucci zou in tegenstelling tot de Chip Ganassi Racing coureur wél uitvallen en de Grand Prix of Portland eindigen op de zeventiende plaats.

Door deze neutralisatie was Will Power echter zijn volledige voorsprong op Felix Rosenqvist kwijtgeraakt waarmee het gevecht om de overwinning weer volledig open lag. Met nog vier ronden te gaan zou de wedstrijd weer worden hervat maar kende Power een zodanig sterke herstart dat Rosenqvist eigenlijk geen schijn van kans had om ook maar iets te proberen bij de Australiër, de Team Penske coureur zou de Grand Prix of Portland dan ook winnen met een voorsprong van uiteindelijk 2,7 seconden voorsprong op de Zweed waarmee Power nu twee van de afgelopen drie wedstrijden heeft weten te winnen.

Achter Will Power maakten Felix Rosenqvist, Alexander Rossi, Colton Herta en Josef Newgarden de top vijf compleet in wat een zeer enerverende wedstrijd, een wedstrijd die ervoor heeft gezorgd dat er voor Scott Dixon echt wonderen dienen te gebeuren tijdens de seizoensfinale op WeatherTech Raceway Laguna, aangezien de Nieuw-Zeelander nu tweemaal op rij is geteisterd door mechanische pech en hierdoor nu tegen een achterstand van maar liefst 85 punten aankijkt op klassementsleider Josef Newgarden.

Het volgende NTT IndyCar Series race weekend staat over drie weken gepland, in het weekend van 20 tot en met 22 september zullen de IndyCar coureurs zich op gaan maken voor de seizoensfinale op WeatherTech Raceway Laguna Seca waar IndyCars voor het eerst sinds 2004 weer te bewonderen zullen zijn. De eerste vrije training voor de Firestone Grand Prix of Monterey zal op vrijdag 20 september om 19:30 Europese tijd van start gaan en live te volgen zijn met een op de V.S. ingestelde VPN via de NBC Sports Gold INDYCAR Pass. Ook Rinus VeeKay zal in dit weekend tweemaal in actie komen met de Indy Lights series en, nu hij eigenlijk niet anders meer dan tweede kan worden in het klassement, er als nog alles aan gelegen zijn om te vechten voor de overwinningen op de 3,6 kilometer lange omloop.

Volledige uitslag van de race op Portland