Takuma Sato heeft een zeer enerverende wedstrijd op Portland International Raceway gewonnen na de race slechts als twintigste te zijn gestart. Achter Sato waren het Ryan Hunter-Reay en Sébastien Bourdais die het podium compleet maakten in wat al vrij snel na het zwaaien van de groene vlag een spektakelstuk leek te worden. Will Power startte de race vanaf pole position en kende een prima start, teamgenoot Josef Newgarden verloor bij de start terrein aan Alexander Rossi die van de derde naar de tweede plek opschoof.

Bij het uitkomen van bocht drie ging het echter mis tussen Zach Veach en James Hinchcliffe, de beide kemphanen raakten elkaar met als gevolg dat Hinchcliffe de controle over zijn bolide verloor, over dwars kwam te staan en er een aantal coureurs de Canadees niet konden ontwijken. Marco Andretti kwam er het slechtste mee weg en sloeg zelfs over de kop, ook voor Ed Jones en Graham Rahal zat de race er op ondanks dat Rahal pas later officieel als uitvaller werd geklasseerd.

Een coureur die echter ook bij het incident betrokken was, was klassementsleider Scott Dixon. Dixon was echter de enige die wonder boven wonder niets en niemand raakte en dus na een stukje achteruit te zijn gereden, zijn weg zonder al teveel problemen weer kon vervolgen. James Hinchcliffe kon zijn weg ook vervolgen maar had behoorlijke schade aan de rollbar opgelopen, de Canadese Schmidt-Peterson Motorsports coureur zou hierdoor de race eindigen op menig ronden achterstand.

Na de herstart was het Alexander Rossi die de race vanaf dit moment voor een behoorlijk lange tijd zou controleren nadat Will Power die de wedstrijd als leider hervatte, versnellingsbak problemen kreeg. Power zou later in de race voor de laatste bocht nog meer problemen krijgen met zijn versnellingsbak met als gevolg dat de Australiër zijn wagen in de muur parkeerde en daarmee voor de tweede neutralisatie van de wedstrijd zorgde.

Bij de tweede herstart was het Josef Newgarden die de aanval in zette op Alexander Rossi en daarmee de leiding van de Andretti Autosport coureur overnam, dit kwam echter niet doordat Rossi ineens geen snelheid meer in zijn bolide had, Newgarden stond namelijk op de snellere zachte (rode) banden daar waar Rossi op de harde (zwarte) banden rondreed. Na meerdere positiewisselingen en andere mooie gevechten over het hele circuit moest de wedstrijd even later voor een derde maal worden geneutraliseerd nadat Zach Veach vlak voor de laatste bocht in het gras terechtkwam en zodoende in de rondte spinde, daar waar Power in dat gedeelte wél de muur raakte was Veach nipt instaat zijn bolide uit de muur te houden.

Door deze fout zou Veach op een ronde achterstand geraken en de wedstrijd als negentiende aan de finish komen. Hierdoor is de op Pocono Raceway zwaargewond geraakte Robert Wickens ondanks het moeten missen van de laatste drie wedstrijden alsnog IndyCar Rookie Of The Year geworden doordat het verschil tussen Zach Veach en Wickens nu ruim honderd punten bedraagt.

Nadat de race voor de derde maal werd hervat was het echt duidelijk geworden dat meerdere coureurs verschillende strategieën toepasten, sommige coureurs leverde dit voordeel op en andere rijders weer niet, Simon Pagenaud was een goed voorbeeld van een coureur die dankzij strategie en neutralisaties op het juiste moment de top tien binnen was gedrongen in een bolide die het hele weekend de snelheid niet kon vinden.

De wedstrijd moest voor de vierde en achteraf laatste maal worden geneutraliseerd nadat Santino Ferrucci in het middelste gedeelte van het circuit tot stilstand was gekomen en zijn wagen maar nipt in het gras had geparkeerd. Deze laatste neutralisatie werkte in het voordeel meerdere rijders, waaronder voor Scott Dixon die mede door deze neutralisatie maar ook dankzij brandstof sparen de wedstrijd uiteindelijk als vijfde zou eindigen ondanks eerder nog een drive/through penalty te hebben gekregen voor te hard rijden in pitlane. Dixon eindigde hiermee voor zijn belangrijkste titelrivaal Alexander Rossi die de wedstrijd slechts als achtste aan de finish kwam maar wel drie bonuspunten pakte na de meeste ronden aan de leiding te hebben gereden.

Door alle neutralisaties en enorm veel (gewaagde) inhaalacties en het feit dat vrijwel alles zijn kant op liep pakte Takuma Sato zijn eerste IndyCar zege op een permanent circuit en zijn derde in totaal na in de slotronden nog op de hielen te zijn gezeten door Ryan Hunter-Reay. Deze zege van Sato is de eerste zege voor het team van Rahal Letterman Lanigan Racing sinds Graham Rahal vorig jaar beide wedstrijden in de straten van Detroit, Belle Isle wist te winnen.

Het eerstvolgende IndyCar geweld is de seizoensfinale op Sonoma Raceway die over twee weken op 17 september in de nacht van zondag op maandag Europese tijd wordt verreden. De titelstrijd ligt nog compleet open, helemaal omdat er in deze race dubbele punten worden uitgedeeld. Het verschil tussen Scott Dixon en Alexander Rossi is daarom kleiner dan het lijkt, het verschil tussen de twee rivalen bedraagt dan ook slechts 29 punten.

Voor dat de IndyCar Series coureurs naar Sonoma vertrekken zal echter eerst Rinus VeeKay, de kersverse Pro Mazda kampioen, zijn laatste wedstrijd rijden in de serie. Deze wedstrijd zal starten om 23:40 Europese tijd en live te volgen zijn via de gebruikelijke livestream op IndyCar.com

Volledige uitslag van de race op Portland