Hunter-Reay wint slijtageslag op Pocono, zorgen om toestand Wilson

Ondanks dat er meer dan 800 kilometer moest worden geracet nam polesitter Helio Castroneves direct al veel risico bij de start. Maar liefst twee maal maakte de Team Penske rijder een valse start, waarna hij de derde keer opnieuw dubieus startte, maar ermee weg kwam. Al in de eerste bocht werd Castroneves echter al gepasseerd door Josef Newgarden, terwijl Castroneves naar de derde plaats zakte.

Het zou tot de dertigste ronde voordat de eerste pitstops werden gemaakt. Hierbij ging het zeker niet goed voor Jack Hawksworth. Het AJ Foyt Racing team had het linker achterwiel van de Engelsman niet goed gemonteerd, waarna het wiel in Bocht 1 van de wagen afliep. Hawksworth kon zijn weg nog wel naar de pits vervolgen, maar de race moest wel voor de eerste maal worden geneutraliseerd. Dit was slecht nieuws voor de coureurs die de pit nog niet hadden bezocht, waaronder het volledige Penske team, welke zo terugzakten tot achter de coureurs die de pits al wel hadden bezocht.

Waar de race van vorige jaar slechts één maal moest worden geneutraliseerd, zou het dit jaar (excl. de uitgestelde start) slechts veertig ronden duren voordat de pacecar voor de tweede maal in actie zou moeten komen. Direct bij de herstart kwam Sebastien Boudais op een te hoge lijn terecht door Bocht 1 en spinde achterwaarts de muur in.

Newgarden leidde het veld tot de 55ste ronde voordat hij door Tony Kanaan zou worden gepasseerd. Vervolgens zouden ook Simon Pagenaud en Castroneves de race leiden voordat de race in de 85ste ronde opnieuw moest worden geneutraliseerd door een crash van Jack Hawksworth en Charlie Kimball. Hawksworth zat in Bocht 1 op de lage lijn onder Charlie Kimball op het moment dat hij een beetje overstuur kreeg en Kimball raakte. De AJ Foyt Racing coureur spinde vervolgens, waarna Kimball de wagen nogmaals raakte. Voor Hawksworth was dit het eind van de race, terwijl Kimball na het halen van een nieuwe voorvleugel zijn race kon vervolgen.

De neutralisatie was erg goed nieuws voor Graham Rahal, welke tijdens de vorige serie pitstops onder groen problemen had met het bijtanken en dertig seconden achter de leiders rondreed. Maar niet lang nadat de groene vlag ging het volledig fout voor de nummer twee in het kampioenschap toen hij zij-aan-zij reed met Justin Wilson en Tristan Vautier op het laatste moment zijn wagen naast het vechtende duo plaatste. Hier kwam de Fransman in aanraking met Rahal, waarna beide wagens hard de muur in crashten. Rahal zou vervolgens woedend naar Vautier lopen om verhaal te halen, deze crash heeft namelijk grote consequenties in het kampioenschap.

Ook na deze crash zou het niet lang duren voordat de gele vlag weer ter hand moest worden genomen. Dit keer had Ed Carpenter James Jakes verrast met een beweging waarbij zijn achterbumper tegen Jakes’ voorvleugel kwam. De achterbumper vloog vervolgens in de lucht en kon na de landing gelukkig door iedereen worden ontweken, maar de pacecar moest wel weer de baan op komen om de baan op te ruimen.

Dat niet alleen de onervaren coureurs de fout in gaan bleek in de 132ste ronde toen Tony Kanaan plots de controle over zijn wagen verloor en na twee 360-graden spins de muur aan de binnenzijde van de baan tegenkwam. Na deze neutralisatie zou de race nog een ervaren coureur verliezen: in Bocht 2 leek er iets aan boord van de #27 bolide van Marco Andretti te breken, waarna hij haaks linksaf sloeg en vervolgens hard de muur aan de buitenzijde van de baan in crashte. Andretti stapte met veel pijn uit zijn gehavende bolide, maar leek er alleen met enkele kneuzingen af te komen.

Na alle crashes moest de pacecar in de 163e ronde vanwege een heel andere reden zijn motor starten: er huppelde een vos over het circuit! Met 34 ronden te gaan volgde er een bijzonder agressieve herstart waarbij de wagens op het rechte stuk zelfs kortstondig zeven dik reden! Dit kon natuurlijk niet goed gaan, met Castroneves als slachtoffer die op een te hoge lijn terecht kwam en op identieke manier als Bourdais in Bocht 1 crashte.

Sage Karam pakte vlak na de herstart de leiding in de race, maar had nog enkele ronden achter de pacecar nodig om de race uit te rijden. Deze neutralisatie zou er ook komen, maar het zou het gevolg zijn van dat Karam zelf de controle over zijn wagen verloor. Na hard de muur in te zijn geklapt vlogen de onderdelen over het circuit. Justin Wilson zou vervolgens de restanten van Karams neus raken, waarna hij vermoedelijk direct het bewustzijn verloor en de muur aan de binnenzijde van de baan raakte. De Engelsman zou vervolgens per helikopter af worden gevoerd naar het ziekenhuis. Over zijn toestand is tot op heden nog niets bekend.

De race zou met tien ronden te gaan weer vrij worden gegeven met Gabby Chaves als leider. Hunter-Reay was echter bijzonder goed op stoom en stootte binnen enkele ronden door van de vierde naar de tweede plaats en passeerde Chaves vijf ronden voor de zwart/wit geblokte vlag voor de eerste plaats.

Twee ronden later ging een goed resultaat letterlijk voor Chaves in rook op toen zijn motor plofte. Geheel in stijl van de wedstrijd zou dit opnieuw een gele vlag opleveren, waaronder ook zou worden gefinisht. Dit gaf Hunter-Reay zijn tweede zege van het seizoen, voor Newgarden en Montoya. Slechts 11 van de 24 gestarte coureurs zouden de finish halen, waarmee de bijna 3,5 uur durende race een ware slijtageslag is geworden.

Volledige uitslag van de race op Pocono