Juan Pablo Montoya pakt na vijftien jaar zijn twee Indy 500 overwinning

Vijftien jaar na zijn eerste overwinning in de Indianapolis 500 heeft Juan Pablo Montoya de legendarische race voor de tweede maal weten te winnen. De Colombiaan vocht de laatste vijftien ronden een titanenstrijd met teamgenoot Will Power, Charlie Kimball en Scott Dixon en finishte een tiende van een seconde voor Power op de tweede positie. Kimball kwam als derde over de eindstreep, met Dixon op plaats vier.

Nadat het in de ochtend nog kortstondig had geregend, was voor de start van de race de zon boven de Indianapolis Motor Speedway doorgebroken, met een temperatuur rond de 25C graden.

Al voordat de groene vlag voor de start van de race was gezwaaid was de eerste uitvaller een feit. Al tijdens de opwarmronden viel Conor Daly stil met een rokende Honda motor. De droom van de Amerikaan kwam daarmee na 1,5 jaar aan voorbereidingstijd tot een heel vroeg einde. Als gevolg van de stilgevallen wagen moest de groene vlag één ronde worden uitgesteld.

Op het moment dat de groene vlag daadwerkelijk gezwaaid kon worden zou Scott Dixon zijn leidende positie behouden, voor Will Power en Simon Pagenaud. In het middenveld ging het echter direct fout in de eerste bocht, waar Sage Karam te weinig ruimte liet aan Takuma Sato, welke op de hogere lijn zat. Beide wagens raakten elkaar, waarna Karam de muur in klapte, terwijl Sato’s linker voorwielophanging beschadigd raakte. Achter het ongelukkige duo spinde ook Ryan Briscoe na een tikje van een andere coureur, maar kon zijn race wel vervolgen. Na reparaties kon Sato zijn race wel vervolgen, al was het op twee ronden achterstand.

Voordat de baan weer groen zou gaan kon de gele vlag opnieuw ter hand als gevolg van een botsing tussen Simona de Silvestro en Juan Pablo Montoya. De Silvestro had zich laten verrassen door de langzaamrijdende Penske coureur, waarna ze elkaar in Bocht 3 raakten. Dit zou de gele vlag verder verlengen.

Na de eerste tien ronden vrijwel volledig onder geel te hebben gereden volgde er een lange periode onder groen, waarin Dixon, Kanaan en Pagenaud constant om de eerste positie streden.

Een serie van ruim 50 ronden onder groen kwam in de 64ste ronde tot een einde toen Bryan Clauson in Bocht 4 in de muur stond. De Jonathan Byrds Racing coureur reed een te hoog lijn door de laatste bocht van de 2,5 mijl lange oval, waar hij op de marbles terecht kwam en onderstuurd de muur in gleed. Gedurende de neutralisatie die volgde kwam vrijwel het volledige veld de pits in, waarna Pagenaud als leider de baan weer op kwam, voor Dixon en Kanaan.

Het zou vervolgens tot de 114e ronde duren voordat de volgende neutralisatie zou volgen. Ed Carpenter plaatste op het laatste moment voor Bocht 1 een inhaalmanoeuvre op Oriol Servia, welke Servia duidelijk niet verwachtte en beide wagens elkaar raakten, mat als gevolg dat beide wagens in de muur belanden.

Ook tijdens deze neutralisatie zouden alle coureurs de pits bezoeken, waar zich een drama zou ontvouwen tussen de drie Dale Coyne Racing coureurs. Na te zijn voorzien van vier nieuwe Firestone banden en brandstof werd James Davison op een verkeerd moment weggestuurd, waar hij teamgenote Pippa Mann tegenkwam. Na contact met de #63 bolide zou Davison vervolgens tegen één van de monteurs van teamgenoot Tristan Vautier aanrijden, terwijl een andere monteur werd geraakt door een band. Bij één van de monteurs was direct duidelijk dat hij een gebroken been had opgelopen bij het incident. Het ongeluk in de pits betekende direct het einde van de race voor Davison en Vautier, terwijl alleen Mann haar race kon vervolgen.

Met vijftig minuten voor het vallen van de vlag begon de spanning binnen de race te stijgen, met Dixon die de race leidde voor het Penske trio Pagenaud, Power en Montoya. Tijdens de voorlaatste serie pitstops maakten de leiders al aanpassingen met oog op de eindstrijd: minder downforce voor een hogere topsnelheid in de eindstrijd om de overwinning. Hierbij nam het Ganassi Racing team iets teveel risico, met als gevolg dat de wagen van Kanaan te los werd en Kanaan twee ronden later in Bocht 1 crashte.

Na een korte neutralisatie vanwege de onderdelen op de baan ging het in de 174ste ronde goed fout in Bocht 4. Jack Hawksworth tikte van achteren de wagen van Sebastian Saavedra aan, waarna beide wagens de muur in spinde. Stefano Coletti probeerde het incident te ontwijken, maar kwam daarbij op de hoge lijn terecht, waar precies Saavedra de muur had geraakt. Coletti raakte vol de voorkant van Saavedra, waarna de Colombiaan met veel pijn door het Holmatro Safety Team uit zijn wagen moest worden getild.

Met vijftien ronden te gaan zou de baan zou de baan weer vrij worden gegeven, waarna de coureurs echt met het mes tussen de tanden om de eerste positie streden. Dixon, Montoya, Power en Kimball vormden al snel een kopgroep, waarin echt de grenzen werden opgezocht. Ronde na ronde wisselde de eerste positie van eigenaar, totdat een paar ronden voor het eind de Penske coureurs een klein gaatje konden slaan met de Ganassi’s van Dixon en Kimball. In de slotronde probeerde Power nog de leiding van Montoya af te pakken, maar hij kwam uiteindelijk een tiende tekort voor een plaats in de recordboeken.

Volledige uitslag van de race op Indianapolis