Ryan Hunter-Reay vliegt op nieuwe banden in de slotronden naar de zege in Iowa

Met een zeer slimme strategie heeft Ryan Hunter-Reay uit kansloze positie de Iowa Corn Indy 300 op zijn naam geschreven. De Andretti Autosport coureur reed een onzichtbare race, maar monteerde voor een late herstart nieuwe banden en passeerde Tony Kanaan met twee ronden te gaan. Josef Newgarden finishte verrassend als tweede, voor een diep teleurgestelde Tony Kanaan, welke vrijwel de volledige race had geleid.

Net als vrijdag was het ook zaterdag geen best weer in Iowa: er trok rond de geplande starttijd een band met regen, onweer en zelfs tornado’s over Iowa. Om deze reden besloot IndyCar de starttijd twintig minuten te vervroegen.

Na het zwaaien van de groene vlag voor de start van de race zou Tony Kanaan al snel teamgenoot en polesitter Scott Dixon passeren voor de eerste plaats, terwijl het volledige veld zonder grote problemen door de eerste ronden heen kwam. Echter zou het niet lang duren voordat de eerste druppels uit de lucht zouden vallen: in de 32ste ronde moest de Honda pacecar zijn motor starten vanwege lichte neerslag. Gelukkig zouden de zware weersomstandigheden van elders in de staat uitblijven, waardoor het circuit niet volledig verloren zou gaan. De regen zou wel genoeg zijn om de race voor twintig minuten stil te leggen.

Voordat de groene vlag echter weer gezwaaid zou kunnen worden, zou het volledige veld eerst de pits moeten bezoeken. In de pits voorzag de Team Penske crew van Helio Castroneves de #3 bolide net iets sneller van vier nieuwe banden en brandstof, waardoor Castroneves de leiding overnam van Kanaan.

Op het moment dat de groene vlag dan eindelijk gezwaaid zou worden, kon de starter direct weer de gele vlag ter hand nemen. In ronde voor de groene vlag reed Mikhail Aleshin een te lage lijn door Bocht 4, waardoor hij spinde en vervolgens geraakt werd door Takuma Sato. Beide wagens raakten zwaar beschadigd en zouden daarmee de eerste uitvallers van de race worden.

Het zou vervolgens twintig ronden duren voordat Kanaan weer voorbij Castroneves zou gaan voor de leiding in de race. Dertien ronden later zou de baan voor de derde maal worden geneutraliseerd, nadat er – net als bij Ryan Hunter-Reay een dag eerder – bij Juan Pablo Montoya een wing endplate van de wagen was gewaaid.

Halverwege de race bleek Sebastian Saavedra een bijzonder snelle wagen te hebben. Komende van de zeventiende startplaats passeerde de KV Racing coureur bijzonder veel coureurs totdat hij zelfs het gat had gedicht met het leidende duo Kanaan/Castroneves. Maar voordat de Colombiaan de aanval kon openen, nam Saavedra in de 160ste ronde een te hoge lijn door Bocht 1, waarna hij de muur in gleed van Bocht 2. Saavedra zou de wagen wel voor reparaties terug weten te rijden naar de pits, maar de race moest wel opnieuw worden geneutraliseerd.

Het gevecht om de eerste plaats tussen Kanaan en Castroneves zou worden voortgezet. Het leidende duo bleek duidelijk een klasse apart te zijn . Dit duurde tot de laatste serie pitstops, welke onder geel werden gemaakt ivm een opgeblazen motor bij Marco Andretti. In de pits kende Scott Dixon een wereldpitstop, waarmee hij naar de tweede plaats achter teamgenoot Kanaan werd geschoten. Achter Dixon volgden Castroneves, Power, Ryan Briscoe en Ed Carpenter.

Na de herstart zou het niet lang duren voordat Dixon zelfs de leiding over zou nemen van Kanaan. De wagen van Kanaan zou echter beter blijken te werken in verkeer, welke het leidende duo in de 264e ronde tegen zou komen en Kanaan de mogelijkheid gaf om de eerste plaats terug te pakken.

De strijd om de overwinning leek te gaan tussen de Ganassi’s van Kanaan en Dixon, totdat Juan Pablo Montoya met negentien ronden te gaan in de muur stond. De Penske rijder had Ed Carpenter geprobeerd te passeren via de lage lijn door Bocht 3. Carpenter had tot dat moment ronde na ronde de hoge lijn gereden, maar pakte op dat moment precies de lage lijn en raakte Montoya. Door dit contact raakte de #2 Penske uit balans, waarna deze harde de muur in klapte. Montoya stapte wordend uit zijn wagen en maakte zijn onvrede met Carpenter vervolgens goed duidelijk op het moment dat hij de plaats van het incident passeerde.

Gedurende de neutralisatie maakten alle coureurs vanaf de negende plaats een pitstop met de hoop coureurs te kunnen passeren die op oud rubber bleven rijden. Onder deze coureurs bevonden zich Ryan Hunter-Reay, Josef Newgarden en Ed Carpenter.

Het zwaaien van de groene vlag met nog tien ronden te gaan zou dan ook een inhaalrace starten, waarbij vooral Hunter-Reay en Newgarden vrij eenvoudig posities wisten goed te maken. Vier ronden voor het vallen van de vlag lagen beide rijders al achter het leidende Ganassi Racing duo, welke Hunter-Reay binnen twee ronden zou verschalken. Kanaan, welke de 247 van de 300 ronden zou leiden, zou naast de overwinning ook in de laatste ronde nog de tweede plaats verliezen aan Newgarden.

Voor Hunter-Reay werkte de strategie uitstekend: na een onzichtbare race te hebben gereden leidde de Amerikaan slechts twee ronden, maar wel de belangrijkste ronden van de race. Zo wordt hij de eerste coureur die er in slaagt om dit seizoen drie races te winnen.

De crash van Montoya zou voor Penske extra kostbaar worden. Teamgenoten en leiders in het kampioenschap Castroneves en Power leken op weg te zijn naar een derde en vierde plaats, maar bleven in de slotfase van de race op oude banden rijden en vielen zo terug naar de achtste en veertiende plaats!

Volledige uitslag van de race op Iowa Speedway