Pagenaud pakt zijn eerste IndyCar zege in tweede Indy Dual in Detroit!

Simon Pagenaud heeft verrassend zijn allereerste IndyCar overwinning gepakt tijdens de tweede Indy Dual in Detroit. In een race welke bol van de incidenten stond kon de Sam Schmidt Motorsports coureur James Jakes tijdens de slotronden op vijf seconden achterstand rijden, terwijl zaterdagrace winnaar Mike Conway vlak achter Jakes als derde werd afgevlagd.

Bij de start van de race kwam Will Power het beste weg toen de groene vlag gezwaaid werd en pakte voor de eerste bocht direct James Jakes voor de tweede positie, terwijl Mike Conway als leider de bocht in dook. Power zou zelfs doorstormen naar de eerste plaats door de leider in Bocht 3 voorbij te gaan. Op hetzelfde moment klapte AJ Allmendinger al de muur van Bocht 2 in, nadat hij iets te wild op het koude rubber had gereden en net als de zaterdagrace geen enkele ronde af kon leggen.

Bij de herstart pakte Conway direct Power terug voor de eerste positie, waarna het vijf ronden zou duren voordat de race voor de tweede maal geneutraliseerd moest worden. In Bocht 3 was Simona de Silvestro hard de muur in geklapt, nadat er een probleem was ontstaan met het stuurmechanisme van de KV Racing bolide en ze stuurloos rechtdoor de muur van Bocht 6 in was geschoten.

Dat het stratencircuit bijzonder zwaar voor de wagens is werd acht ronden later goed duidelijk, toen Ryan Hunter-Reay op identieke wijze als De Silvestro de muur in crashte. Ondanks de zware schade aan de rechter voorzijde van de Andretti Autosport bolide kon Hunter-Reay zijn wagen wel terug naar de pit rijden, waar hij na langdurige reparaties zijn weg kon vervolgen. Het afval op het circuit zou echter wel reden zijn voor de derde gele vlag van de race.

Na een vierde neutralisatie vanwege afval van een botsing tussen Ed Carpenter en Alex Tagliani, ging het bij de herstart opnieuw niet zoals het hoort. Takuma Sato nam iets teveel risico door zijn wagen in Bocht 3 aan de buitenzijde van Tristan Vautier te plaatsen, waarna hij door de linker achterband van Tristan Vautier geraakt werd. Sato werd hierdoor de bandenstapels in gestuurd en kon direct uitstappen.

Bij de volgende herstart zou het echter helemaal fout gaan in de eerste bocht. Will Power, welke door een vroegere pitstop iets teruggevallen was, werd van achteren door Sebastien Bourdais aangereden, waarna de Team Penske rijder spinde en er een chaos achter hem ontstond. Power stapte vervolgens woedend uit zijn wagen, waarna hij tijdens de volgende doorkomst van het veld zijn woede aan Bourdais toonde door zijn handschoenen naar de passerende wagen te gooien.

Achter de door Verizon gesponsorde bolide zouden ook Ryan Briscoe, Alex Tagliani, EJ Viso, Ed Carpenter, Justin Wilson en Graham Rahal in Bocht 1 tot stilstand komen, waarvan meerdere wagens in de bandenstapel. Dit terwijl ook Sebastian Saavedra, Helio Castroneves en James Hinchcliffe in het incident geraakt werden, maar hun weg naar de pit konden vervolgen. Voor Tagliani en Wilson betekende het ongeluk het eind van de race, terwijl EJ Viso, James Hinchcliffe en Will Power relatief acht, dertien en vijftien ronden achterstand opliepen door reparaties.



Voor de race had het incident grote gevolgen: Slechts dertien coureurs reden nog maar in dezelfde ronde als de leider, terwijl Tony Kanaan door pitstops van de leidende Mike Conway en Scott Dixon de leiding over had genomen, voor Vautier en Bourdais. Bourdais zou hier echter wegvallen vanwege een drive through straf wegens ‘vermijdbaar contact’ met Power.

Na tien ronden achter de pacecar te hebben gereden kon het veld eindelijk vrij worden gegeven. Kanaan zou vervolgens niet lang de leiding behouden, al binnen een ronde zou hij door Vautier worden gepasseerd, waarna enkele bochten later ook Conway voorbij de Indy 500 winnaar zou gaan.

De rode banden zouden echter niet zo goed bij Conway blijken te werken als een dag eerder, waardoor hij vervolgens door Charlie Kimball en Simon Pagenaud gepasseerd kon worden en Pagenaud zelfs een gat op kon bouwen met de Dale Coyne Racing coureur. Na de laatste serie pitstops kon Pagenaud hierdoor de leiding behouden, voor een James Jakes – welke zijn snelheid leek te hervonden, terwijl Conway terugzakte naar de derde positie.

Tijdens de laatste tien ronden van de race kon Pagenaud een gat van vijf seconden met Jakes slaan, terwijl Conway twee ronden voor de zwart/wit geblokte vlag volledig gedicht had en vol de aanval opende. Het zou de winnaar van een dag eerder niet lukken om een gaatje bij zijn landgenoot te vinden. Pagenaud kon uiteindelijk na de zeventig ronden lange race als winnaar af worden gevlagd.