Eindelijk is het Tony Kanaan die de Indianapolis 500 op zijn naam schrijft!

Na elf pogingen en vijf top 5 finishes is Tony Kanaan er eindelijk in geslaagd om de Indianapolis 500 op zijn naam te schrijven. Drie ronden voor de finish passeerde de KV Racing coureur Ryan Hunter-Reay bij de herstart, waarna een crash van Dario Franchitti de zege van Kanaan veilig stelde. Rookie Carlos Muñoz finishte verrassend als tweede, voor regerend kampioen Ryan Hunter-Reay op de derde positie.

Het warme weer van het kwalificatieweekend had voor de race plaats gemaakt voor een frisser weertype. De race ging van start met het kwik dat tot slechts 15C graden gestegen was.

Na het zwaaien van de groene vlag kwam het volledige veld probleemloos door de eerste bochten, terwijl polesitter Ed Carpenter de leiding wist te behouden. Drie ronden later moest de pacecar echter wel voor de eerste maal de motor starten toen JR Hildebrand voor Turn 1 buitenom James Hinchcliffe ging en Turn 1 op een te hoge lijn aansneed. De Panther Racing coureur verloor de controle over zijn wagen en klapte hard de muur in.

Marco Andretti en Tony Kanaan namen na de herstart de leiding van Carpenter over, waarna de rijders elkaar constant op de eerste positie afwisselden. Dit gevecht duurde tot de 36ste ronde, toen Sebastian Saavedra door een voorganger in Turn 4 af werd gesneden, in een ontwijkende manoeuvre het gras op spinde en uiteindelijk terug op de baan en de muur in klapte.

Takuma Sato reed zich na de eerste serie pitstops sterk de top tien in, maar nam hierbij iets teveel risico en verloor de controle over zijn AJ Foyt Racing bolide. De Japanner slaagde er echter wel in om zijn wagen uit de muur te houden en kwam op het rechte stuk tot stilstand. Dit veroorzaakte de derde neutralisatie van de race, terwijl Sato’s wagen herstart kon worden en hij zijn race kon vervolgen.

De problemen bij Sato werden gevolgd door een serie van bijna 150 ronden onder groen, waarin Andretti, Kanaan en Muñoz constant de kopgroep vormden, terwijl AJ Allmendinger en Ryan Hunter-Reay zich na ronde 100 ook in de kopgroep mengden. Allmendinger leek halverwege de race zelfs over de beste wagen te beschikken, tot hij in de 110e ronde met een mogelijke lekke band iets vroeger de pit in kwam dan de concurrentie.

Ondanks dat er lang onder groen gereden kon worden, betekende dit niet dat de muur onaangeraakt bleef. In de 170ste ronde waren er zelfs twee rijders die onvoldoende ruimte bleken te hebben. Alex Tagliani ging te wijd en schampte de muur, terwijl bij de Panther-DRR Racing bolide van Townsend Bell linksachter iets mechanisch fout leek te gaan, waarna de Amerikaan deze maar net uit de muur kon houden.

Meer problemen waren voor Sebastien Bourdais. De Fransman reed zich met een sterke race de top tien in, tot hij voor zijn laatste pitstop in de remmen ging. Hierbij blokkeerde Bourdais zijn banden en ging haaks de pitmuur in, met een zwaar beschadigde linker voorwielophanging als gevolg.

De race leek met een lange periode onder groen te eindigen, totdat Graham Rahal zeven ronden op identieke wijze als Takuma Sato bij het uitkomen van Bocht 2 de controle over zijn wagen verloor. Waar Sato eerder in de race zijn wagen nog uit de muur wist te houden, slaagde Rahal hier niet in en raakte hard de muur aan de binnenzijde van de baan.

Met nog drie ronden te gaan werd de race weer herstart, waarbij Kanaan en Muñoz de leidende Ryan Hunter-Reay wisten te passeren. Dit zou de manoeuvre voor de overwinning zijn, in Turn 1 reed Dario Franchitti een te wijde lijn en klapte de muur in, wat de populaire Kanaan direct de winnaar van de 97ste Indianapolis 500 maakte.