Ryan Hunter-Reay houdt Scott Dixon achter zich voor zege in Alabama

Na een rondenlang gevecht met Scott Dixon heeft Ryan Hunter-Reay de Honda Grand Prix of Alabama op zijn naam geschreven. De regerend kampioen wist in een veertien ronden durend gevecht Scott Dixon achter zich te houden, al was het maar met een minimaal verschil van zes tiende van een seconde. Helio Castroneves stond vijftien ronden voor het eind de leiding af en kwam als derde over de eindstreep.

Bij de start van de race kon Ryan Hunter-Reay zijn pole position verzilveren door als leider de eerste bocht in te duiken. De als tweede gestarte Will Power kende echter problemen met de instellingen van zijn motor en kwam bijzonder lastig op snelheid, waarna hij ook nog eens kortstondig op het gras van de eerste bocht terecht kwam en zo terugviel naar de achtste positie. Tristan Vautier en Marco Andretti kenden de beste starts en reden zich van startplaatsen vijf en zeven naar positie twee en drie.

Het volledige veld kwam goed door de eerste bocht, maar voor de chicane reed Oriol Servia tegen de achterkant van James Hinchcliffes Andretti Autosport bolide, waarna Graham Rahal vervolgens tegen Servia klapte. Bij zowel Rahal als Servia resulteerde dit incident in een kapotte voorvleugel, terwijl Hinchcliffe aanvankelijk zijn race kon vervolgen. Twee ronden later bleek de ‘Go Daddy-bolide’ van Hinchcliffe toch beschadigd te zijn, waarna de Canadees zijn wagen moest parkeren en zo de eerste uitvaller van de race werd.

Na een neutralisatie kon Hunter-Reay al snel een groot gat slaan, terwijl Charlie Kimball Andretti wist te passeren. Er ontwikkelde zich korte tijd later een spannend en fel gevecht tussen Kimball en Vautier om de tweede plaats.

Als één van de coureurs die vast zat achter Andretti, maakte Helio Castroneves een vroege eerste pitstop. Hierdoor kreeg hij vrij baan en was daarmee in staat om snelle rondetijden te laten noteren. De meerderheid van de coureurs bezochten pas acht ronden later de pit, waarna bleek dat Castroneves’ strategie bleek te werken: Hij kwam na de pitstop van Hunter-Reay in het grote gat achter de regerend kampioen terecht.

Will Power paste juist een totaal andere strategie toe: Waar Castroneves vroeg stopte, stelde Power zijn pitstop zover mogelijk uit terwijl hij constant brandstof bleef sparen. Zo maakte Power zijn eerste pitstop vijf ronden later dan de rest van het veld, met als doel de race met twee pitstops uit te rijden.

Halverwege de race bracht dit Power naar de leidende positie, vlak voor een duidelijk snellere Hunter-Reay. Door alles te vergen van zijn stuurmanskunsten slaagde de Australiër er in om zijn concurrent achter zich te houden, terwijl Castroneves het gat volledig wist te dichten. Het gevecht tussen de leiders gaf Castroneves zelfs de kans om Hunter-Reay te passeren, wat hij op indrukwekkende wijze buitenom in de ‘Charlotte’s Web’ hairpin deed. Twee ronden later schoof Castroneves zelfs door naar de leiding, na een foutje van Power in dezelfde bocht.

Tijdens de laatste serie pitstops leidde Castroneves nog altijd de race, maar de sterke strategie van Penske bleek toch één grote fout te bevatten: Castroneves moest zijn laatste stint op de standaard zwarte banden rijden, terwijl Hunter-Reay nog een vers set rode, alternatieve banden over had. Daarnaast verloor de Braziliaan kostbare seconden in de pit!

Een achterstand van vier seconden werd dan ook snel door Hunter-Reay volledig dichtgereden, Scott Dixon na het passeren van teamgenoot Kimball eveneens de jacht op Castroneves had geopend. Na een spannend vijf ronden durend gevecht vond Hunter-Reay in ‘Charlotte’s Web’ het gat om voorbij Castroneves te komen, waarna Dixon een ronde later dit voorbeeld volgde.

Hunter-Reay en Dixon hadden vervolgens veertien ronden om uit te vechten wie zich de winnaar van de Honda Grand Prix of Alabama mocht noemen. Ondanks dat de race op het fysiek zware circuit vanaf de vijfde ronde volledig zonder neutralisaties was verreden, bestond de eindfase van de race voor deze coureurs uit het rijden van kwalificatieronden. De snelheid lag zelfs zo hoog dat het duo de rest van het veld op zeventien seconden achterstand reed. Dixon zat tijdens de laatste paar ronden constant bijna onder de achtervleugel van de leidende Hunter-Reay, welke zich echter niet liet verleiden tot het maken van een fatale fout, waarna Hunter-Reay als eerste over de eindstreep kwam.

Volledige uitslag van de race op Barber Motorsports Park