Geboortedatum: |
11 Augustus 1983 |
Woonplaats: |
London, United Kingdom |
Nationaliteit: |
Groot-Brittannië |
No.: |
|
Debuut: |
Indianapolis, 2011 |
Seizoen: |
7 |
Team: |
|
|
Pippa Mann begin haar cariere in 2003 tijdens de winter sries van de British Formula Renault 2.0. In 2004 tekende zij bij Team JVA voor een heel jaar in de reguliere versie van deze serie. Ze werd dat jaar 34ste. In 2005 en 2006 reed ze voor Comtec Racing in the Formula Renault Eurocup. In deze serie wist ze geen enkele punt te pakken.
In 2007 werd zij de eerste vrouw in Formula Renault 3.5 Series. Hierin reed ze voor Cram Competition, scoorde in haar debuut een punt en wist ze zelfs een poleposition te pakken. Het jaar erna voor het team van P1 Motorsport werd ze met vijf punten 25ste.
In 2009 tekende de Engelse bij Panther Racing voor een seizoen in Firestone Indy Lights. Met een hele reeks van top-15 plaatsen en drie top-10 plaatsen, werd Pippa 14e in haar debuutjaar.
In 2010 stapte ze door het opheffen van haar oude team over naar het team van Sam Schmidt Motorsport. Dat jaar werd zij de eerste vrouw die een poleposition voor een race op de Indianapolis Motor speedway wist te bemachtigen tijdens Indy Lights Freedom 100. Later dat jaar won ze haar eerste race in de Indy Lights op de Kentucky Speedway.
Na een Indycar test voor het team van Conquest Racing op de Texas Motor Speedway, kondigde ze aan de Indy 500 te rijden voor het team in 2011. Ze kwalificeerde zich vlak voor Ryan Hunter-Reay als 32ste en werd de eerste Britse vrouw in de race. Ze werd in de race 20ste, ondanks de problemen aan de pomp voor haar drinkwater, waardoor ze aan het einde van de race uitdrogingsverschijnselen opliep. Voor het team van Rahal Letterman In New Hampshire in Augustus datzelfde jaar, brak Mann een nekwervel bij een crash in de laatste training voor de Indy 225, maar deed gewoon weer mee in Oktober tijdens de Kentucky Indy 300. In de finalerace in Las Vegas was ook zij betrokken bij de massacrash waarbij landgenoot Dan Wheldon het leven liet.Naa een miraculeuze vlucht onderste boven liep zij enkel alleen een verwonding op aan haar hand. Het was een ernstige brandwond aan haar rechterpink en ze moest er verschillende keren aan geopereerd worden.
In 2012 was ze dichtbij een stoeltje bij Dale Coyne Racing voor de 500 mijlsrace van Indianapolis, maar kreeg het uiteindelijk niet rond.
Voor 2013 lukte dat echter wel en voor hetzelfde team werd ze tijdens de race 30ste. Dat jaar reed ze nog drie andere wedstrijden voor het team en werd 31ste overall.
In 2014 reed Pippa Mann wederom de Indianapolis 500 voor Dale Coyne Racing en een jaar later in 2015 zou dit niet anders zijn, echter reed Mann in dat seizoen naast de Indianapolis 500 ook de vijf andere oval races die dat jaar op de kalender stonden.
Daar waar Mann in 2015 nog aan alle zes de oval races deel mocht nemen bleef het in 2016 slechts bij de Indianapolis 500 en de andere 500-mijl wedstrijd op Pocono Raceway, beide wedstrijden wist ze met haar door Dale Coyne Racing ingezette bolide te finishen.
In 2017 bleef het voor Pippa Mann alleen bij de Indianapolis 500 al wist ze wel haar persoonlijk beste resultaat te scoren tijdens deze race, ze werd zeventiende. Ook in 2018 was Pippa Mann bevestigd om de Indianapolis 500 te rijden voor Dale Coyne Racing, Mann zou tijdens de kwalificatie voor deze editie echter iets mee maken dat ze nog nooit eerder had meegemaakt.
Pippa Mann wist zich namelijk voor het eerst in haar carrière niet te kwalificeren voor de Indy 500. Ondanks het feit dat Mann zich voor de 2018 editie van de wereldberoemde 500-mijl race niet wist te kwalificeren heeft ze toch in 2019 onderdak kunnen vinden om wederom een poging te kunnen wagen zich te kwalificeren voor wat haar achtste Indianapolis 500 zou kunnen worden. Pippa Mann zal de aankomende meimaand uitkomen voor een team dat de in 2016 overleden Bryan Clauson groot heeft gemaakt in de USAC Silver Crown Series, namelijk het in IndyCar gloednieuwe team van Clauson-Marshall Racing.
Carrière |
2019 |
IndyCar: Clauson-Marshall Racing, 1 race, 31e |
2018 |
IndyCar: Dale Coyne Racing, DNQ Indy 500 |
2017 |
IndyCar: Dale Coyne Racing, 1 race, 30e |
2016 |
IndyCar: Dale Coyne Racing, 2 races, 29e |
2015 |
IndyCar: Dale Coyne Racing, 6 races, 29e |
2014 |
IndyCar: Dale Coyne Racing, 1 race, 33e |
2013 |
Indycar: Dale Coyne Racing, 4 races, 31ste |
2012 |
Auto GP World Series: Campos Racing, 2 races, 20e |
2011 |
Indycar: Conquest Racing+Rahal Letterman Lanigan Racing, 1+1 races, 38ste |
2010 |
Indy Lights: Sam Schmidt Motorsport, 12 races, 5e, 1x overwinning |
2009 |
Indy Lights: Panther Racing, 15 races, 14e |
2008 |
Formule Renault 3.5 Series: P1 Motorsport, 17 races, 25ste |
2007 |
Formule Renault 3.5 Series: Cram Competition, 16 races, 27ste |
Resultaten |
Seizoen |
Race |
Circuit |
FP |
2011 |
95th Indianapolis 500 Mile Race |
Indianapolis |
20 |
2011 |
MoveThatBlock.com INDY® 225 |
New Hampshire |
27 |
2011 |
Kentucky Indy 300 |
Kentucky Speedway |
22 |
2013 |
97th Indianapolis 500 |
Indianapolis |
30 |
2013 |
Firestone 550 |
Texas Motor Speedway |
24 |
2013 |
Pocono 400 |
Pocono |
15 |
2013 |
INDYCAR World Championships |
Fontana |
25 |
2014 |
98th Indianapolis 500-Mile Race |
Indianapolis |
24 |
2015 |
99th Indianapolis 500 |
Indianapolis |
22 |
2015 |
Firestone 600 |
Texas Motor Speedway |
17 |
2015 |
MAVTV 500 |
Fontana |
13 |
2015 |
ABC Supply Wisconsin 250 |
Milwaukee Mile |
24 |
2015 |
Iowa Corn Indy 300 |
Iowa Speedway |
23 |
2015 |
ABC Supply 500 |
Pocono |
13 |
2016 |
100th Indianapolis 500 |
Indianapolis |
18 |
2016 |
Pocono Raceway |
Pocono |
17 |
2017 |
Indianapolis 500 Mile Race |
Indianapolis |
17 |
2019 |
103rd Running of the Indianapolis 500 |
Indianapolis |
16 |