Townsend Bell

Townsend Bell begon zijn raceloopbaan in de Barber Dodge Pro Series. In 1999 werd hij daarin met een zege derde overall. In 2000 kwam Bell uit in de Indy Lights voor het team van Dorricott Racing, waarin hij tot aan de laatste race met Scott Dixon en Casey Mears om de Indy Lights titel kon vechten. Bell zou de strijd met negen punten verschil verliezen van Dixon en werd tweede in het kampioenschap.
In 2001 kon Bell met zes overwinningen de titel wel winnen. Dankzij deze titel mocht hij dat jaar tijdens de Europese races zijn Champ Car debuut maken voor Dale Coyne Racing.
Voor het 2002 werd de Amerikaan door Patrick Racing vastgelegd, maar met enkel maar een viede plek en een hoop magere uitslagen werd Bell halverwege het seizoen door Oriol Servia vervangen.

Na zijn mislukte Champ Car avontuur richtte hij zijn pijlen op de Formule 1 en ging in 2003 in de Formule 3000 rijden. Maar ook hier ging het niet zoals gehoopt en met slechts één podiumfinish eindigde hij dat jaar als negende in het kampioenschap. Ondanks dat hij één keer voor het BAR-Honda Formule 1 team mocht testen, keerde hij weer terug naar Amerika.
Hier kon hij in 2004 een half seizoen voor Panther Racing in de IndyCar Series rijden. In de twee jaren die volgden kwam Bell niet verder dan één racestart per jaar.
In 2008 had Bell een deal met Dreyer & Reinbold Racing gesloten om een deel van het IndyCar Series seizoen te rijden met vier top-10 finishes werd hij 26ste overall.

Tussen 2009 en 2013 reed de Amerikaan voor verschillende teams de Indy 500, met een vierde plek in 2009 als beste resultaat. In 2011 streed Bell ook nog mee in de race op Kentucky en werd elfde.

Tussen 2012 en 2014 reed Townsend Bell ieder jaar mee in de Indy 500 met weinig reslultaat.

Ook in 2015 zal Townsend Bell aan de start van de Indy 500 proberen te komen met Dreyer & Reinbold Racings.