Ed Carpenter

Begin van de carrière en eerste successen

Na een succesvolle carrière in de midgets maakte Ed Carpenter in 2002 de overstap naar de destijds gloednieuwe Infiniti Pro Series, de klasse die sinds 2023 bekend staat als de Indy NXT Series. De stiefzoon van Indy Racing League-oprichter Tony George eindigde tijdens het eerste seizoen van deze raceklasse als derde in het kampioenschap. Een jaar later maakte hij op Chicagoland zijn IndyCar-debuut voor PDM Racing, waarna twee behoorlijk moeizame seizoenen als fulltime coureur volgden in de hoogste klasse van de Amerikaanse open-wheel racerij.

De tragische crash van 2006

Carpenter kwam in 2006 wereldwijd in het nieuws als de coureur van de gecrashte bolide waarin Paul Dana op volle snelheid in Miami reed, waarna Dana zeer kort na dit zware ongeluk overleed. Na dit enorme dieptepunt scoorde Ed Carpenter later dat jaar zijn op dat moment beste resultaat: een vijfde plaats in de seizoensfinale op Chicagoland Speedway.

Overgang naar beperkt programma en eerste overwinning

Na zes jaar fulltime IndyCar te hebben gereden voor Red Bull Cheever Racing en Vision Racing, volgde in 2010 een seizoen met een zeer beperkt programma voor Carpenter. De Amerikaan reed slechts vier races voor Panther Racing, maar scoorde hierin wel zijn allereerste poleposition en zijn tweede podiumfinish dankzij een tweede plaats op Kentucky Speedway.

In 2011 reed Carpenter alle ovalraces en enkele wedstrijden op permanente- en stratencircuits voor Sarah Fisher Racing. Dit seizoen sloot Carpenter af met een hoogtepunt voor zowel zichzelf als het team: de eerste overwinning in Kentucky.

Oprichting van Ed Carpenter Racing

In 2012 opende Carpenter een nieuw hoofdstuk in zijn carrière door zijn eigen team op te richten: Ed Carpenter Racing. Met sponsoring van Fuzzy’s Premium Vodka kende Carpenter echter een zeer moeilijk eerste seizoen, maar wist de Amerikaan wél de seizoensfinale, een 500-mijl race op Auto Club Speedway in Fontana, op zijn naam te schrijven.

In 2013 werd opnieuw duidelijk dat Carpenter alleen op ovals echt competitief is, door uitsluitend op dit type baan in de top tien te rijden en soms zelfs serieus mee te doen om de overwinning. De poleposition tijdens de Indianapolis 500 en een tweede plaats in Fontana waren dat seizoen de hoogtepunten.

Strategiewijziging vanaf 2014

Vanaf 2014 pakte Ed Carpenter het anders aan. Hij besloot dat jaar om zelf alleen de ovals te blijven rijden, terwijl hij de overige circuits in het eerste seizoen met deze constructie overliet aan Mike Conway. Dit leverde meteen succes op met een overwinning in Long Beach voor het team.

Later in het seizoen zou Conway ook nog in de straten van Toronto winnen, en Carpenter zelf behaalde de derde overwinning uit zijn carrière op Texas Motor Speedway. In 2015 beleefde Carpenter een teleurstellend seizoen met een tiende plaats in Milwaukee en een zesde plaats in Iowa als zijn beste resultaten.

In 2016 reed Carpenter wederom alle ovalraces voor zijn eigen team, maar goede resultaten bleven helaas uit. Ondanks dat er kans was op een top-vijf resultaat op Phoenix International Raceway, eindigde zijn dag op Texas Motor Speedway in een crash terwijl hij vocht om de overwinning.

Ondanks drie Indy 500 poles blijven successen uit

Ook in 2017 bleven noemenswaardige resultaten uit voor de drievoudig racewinnaar. Net als het seizoen ervoor was pech vaak de oorzaak van zijn tegenvallende prestaties. De hoogtepunten van 'Special Ed' in dit seizoen waren een tweede startplaats tijdens de Indianapolis 500 en een zevende plaats als beste klassering op Phoenix International Raceway.

Het seizoen 2018 was redelijk succesvol voor Carpenter; de Amerikaan pakte voor de derde keer de poleposition voor de Indianapolis 500 en leek lang op weg naar zijn eerste Indy 500-zege, tot Will Power hier een stokje voor stak. 'Special Ed' moest zich zodoende tevredenstellen met een tweede plaats als eindresultaat.

In zowel 2018 als 2019 scheelde het maar weinig of Carpenter had twee overwinningen meer op zak gehad, waaronder een Indy 500-zege. Uiteindelijk trok hij in beide gevallen nipt aan het kortste eind. Tijdens de eerder genoemde Indianapolis 500 van 2018 moest 'Special Ed' genoegen nemen met de tweede plaats achter Will Power, en ook tijdens de race op World Wide Technology Raceway at Gateway een jaar later kwam de ervaren Amerikaan net tekort ten opzichte van winnaar Takuma Sato, waardoor Carpenter ook daar genoegen moest nemen met het zilver.

Dalende prestaties domineren nadagen van Carpenters carrière

De afgelopen jaren is er een duidelijke daling zichtbaar in de resultaten van Carpenter, die zelfs op de ovals niet meer in de top tien lijkt te kunnen finishen. Zijn laatste top-tien resultaat was in 2021, toen hij in de Indy 500 als vijfde finishte. Sindsdien is de Amerikaan langzaam afgezakt naar de staart van het veld, wat doet vermoeden dat zijn pensioen als coureur aanstaande is.