Tony Kanaan

Tony Kanaan begon zijn carrière in Italië en won de 1994 Formula Europa Boxer titel voor het team van Cram Competition. Na een jaar in de Italiaanse F3 startte Kanaan in 1996 in het Indy Lights klassement. Met twee zeges werd hij voor het team van Tasman tweede in het kampioenschap.

Na in 1997 het Indy Lights kampioenschap te hebben afgewerkt met hetzelfde team, maakte Tony Kanaan in 1998 zijn CART World Series debuut voor Tasman Motorsports en won hij dat jaar de Rookie Of The Year titel. In 1999 scoorde Kanaan voor Forsythe Racing zijn eerste en uiteindelijk enige overwinning in CART op Michigan International Speedway, waarna Kanaan zei: ”Mum, I did it. I didn’t crash this time.”

Na drie jaar in CART voor Mo Nunn Racing te hebben gereden met drie podiumplaatsen als hoogtepunt, maakte hij in 2003 de overstap naar de IRL IndyCar Series met Andretti Green Racing. Met een zege in zijn tweede wedstrijd, drie tweede en twee derde plaatsen werd hij dat jaar vierde in het kampioenschap. Het jaar 2004 werd echter nog beter en met drie overwinningen en nog eens acht podiumfinishes won hij dat jaar, in pas zijn tweede voltijd seizoen binnen deze klasse, de titel. In de jaren 2005 t/m 2010 sprokkelde Kanaan nog eens tien overwinningen bij elkaar, waarvan zelfs vijf in 2007 maar het was in al deze seizoenen nooit genoeg voor een tweede IndyCar titel.

In 2011 moest Andretti Autosport noodgedwongen afscheid van de Braziliaan nemen waarna hij nieuw onderdak vond bij KV Racing Technology. Ondanks een indrukwekkende start van de samenwerking met een derde plaats in de eerste race, bleven de grote successen in 2011 en 2012 uit en moest Kanaan zichzelf tevredenstellen met een vijfde en negende plaats in het kampioenschap. In 2013 reed Kanaan voor een derde jaar namens het team van Kevin Kalkhoven en Jimmy Vasser en won de Braziliaan eindelijk weer eens een race en wel meteen de Indianapolis 500. Met nog drie andere podiumplekken werd Kanaan dat jaar elfde in het eindklassement.

In 2014 ging Tony Kanaan zijn carrière voortzetten bij het team van Chip Ganassi Racing waar de Braziliaan tot en met eind 2017 zou blijven rijden. Ondanks dat Kanaan twaalf podium plaatsen wist te behalen in deze vier seizoenen, wist de enkelvoudig Indianapolis 500 winnaar slechts één wedstrijd te winnen en reed hij vrijwel altijd in de schaduw rond van teamgenoot Scott Dixon.

Van 2018 tot en met 2020 maakte Kanaan deel uit van het team van A.J. Foyt Enterprises. Het eerste seizoen was een lastige voor de Braziliaan waarin het hoogtepunt voor zowel Kanaan als het team een zesde plaats in de straten van Toronto was. Na in zowel 2018 als 2019 voltijd in actie te zijn gekomen voor het team van de legendarische A.J. Foyt, reed Kanaan ook in 2020 voor dit team, de Braziliaan deed echter een flinke stap terug ten opzichte van de jaren ervoor. Daar waar Kanaan al sinds 1998 voltijd in IndyCars rondreed, kwam de Indianapolis 500 winnaar van 2013 in 2020 alleen tijdens de oval races in actie.

Ook in 2021 was Tony Kanaan alleen op de baan te bewonderen tijdens de wedstrijden op ovals maar niet meer voor het team van A.J. Foyt, de Braziliaan keerde vanaf dit seizoen namelijk terug bij het team van Chip Ganassi Racing waar Kanaan. In 2021 reed Kanaan nog vier races voor het team, waarna hij in 2022 alleen nog de Indy 500 reed. In deze race finishte hij nog wel knap als derde. In 2023 maakte de Braziliaan zijn allerlaatste Indy 500 start, rijdende voor Arrow McLaren - hij finishte als zestiende.

Sinds zijn laatste IndyCar race, werkt hij als rijderscoach bij het team uit Indianapolis.