James Davison

James Davison, kleinzoon van Lex Davison, F1 coureur uit de jaren 50 en 60, leerde het racen in de Victorian en Nationale kampioenschappen van de Formule Ford. In 2005 reed hij mee in Formula BMW USA Junior Series, kwalificeerde zich op de eerste rij tijdens de Canadese F1 Grand Prix en won in Indianapolis tijdens de Amerikaanse F1 Grand Prix. Nog twee podiumplaatsen zorgden voor financiering voor deelname van de Formula Atlantic Series in 2006. Na tien races en maar twee top tien resultaten werd Davison in het team vervangen.

In 2007 ontplooide de Australiër zich in het Star Mazda Championship door tweede te eindigen in het kampioenschap met een overwinning en drie podiumplaatsen. In 2008 kwam Davison uit voor het team van Sam Schmidt Motorsports in Indy Lights. Na een moeilijk begin van het seizoen, pakte hij de pole op Nashville’s oval en won hij onder curieuze omstandigheden in Mid-Ohio. Davison lag in de laatste ronde tweede toen leider Jonny Reid in plaats van over de finishlijn, ineens de pits inreed en zo de overwinning aan Davison overhandigde. Dat jaar werd hij negende overall.

In 2009 voor Vision Racing werd Davison tweede in het Indy Lights kampioenschap met een overwinning, drie podiumplaatsen, vier top vijf en zes top tien resultaten. In 2010, 2011 en 2012 reed de Australiër enkele races in de Rolex Sports Car Series met weinig resultaat. In 2013 testte Davison een IndyCar voor Dale Coyne Racing en een week later werd hij vijftiende tijdens zijn IndyCar debuut op de Mid-Ohio Sports Car Course. Hij zou ook in Sonoma uitkomen, met een achttiende stek als resultaat.

In 2014 reed James Davison voor het team van KVSH Racing de 98e editie van de Indianapolis 500, ook deze derde IndyCar wedstrijd uit Davison's carrière zou de Australiër zijn wagen heelhuids aan de finish brengen, Davison eindigde zijn eerste Indianapolis 500 op een zestiende plaats.

Een jaar later in 2015 zou Davison wederom de Indianapolis 500 rijden voor Dale Coyne Racing, echter werd deze wagen gekwalificeerd door Tristan Vautier doordat James Davison verplichtingen had in de Blancpain GT Series waar de Australiër destijds voltijd in reed. Davison zou zijn tweede Indianapolis 500 echter niet finishen en daarmee was de eerste uitvalbeurt in een IndyCar race voor Davison een feit geworden.

In 2016 reed Davison in verschillende sports car klasses, de Australiër kwam dat jaar uit in de Pirelli World Challenge, het IMSA WeatherTech Sports Car Championship en de Lamborghini Super Trofeo North America - ProAm. Daarnaast reed James Davison ook nog een NASCAR Xfinity Series race op Road America. Een zitje voor de Indianapolis 500, in 2016 de honderdste editie, wist de Australiër dat jaar niet te bemachtigen.

Voor de Indianapolis 500 van 2017 had James Davison eigenlijk net als het jaar ervoor geen zitje weten te bemachtigen maar na het snoeiharde ongeluk van Sébastien Bourdais tijdens de kwalificatie voor de wereldberoemde race werd Davison opgeroepen om de zwaar gewond geraakte Bourdais te vervangen bij Dale Coyne Racing.

Dit bleek een uitstekende zet van Coyne, Davison wist vanaf de allerlaatste startplaats zeer gemakkelijk naar voren te rijden en zelfs even aan de leiding te rijden. Een stunt leek op dat moment in de maak totdat Davison betrokken raakte bij een ongeluk met meerdere auto's en met een twintigste plaats als eindklassering genoegen moest nemen. Dit jaar zal Davison zijn zesde Indianapolis 500 rijden bij Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing & Byrd Belardi en er alles aan gelegen zijn om zijn twaalfde plaats van afgelopen jaar, zijn beste resultaat in de wereldberoemde race tot op heden, te verbeteren.