Katherine Legge

Katherine Legge was in haar thuisland gematigd succesvol; in het Britse Formule Ford kampioenschap kwam ze niet verder dan een pole position en een ronderecord. In haar eerste jaar in de VS kwam de Britse al beter uit de verf en scoorde in de Noord Amerikaanse Formule Renault enkele top vijf resultaten.

Ondanks de matige CV viel Champ Car mede teameigenaar Kevin Kalkhoven voor de rijcapaciteiten en vastberadenheid van Legge en bood haar een jaar rijden in de Atlantic Series aan. Dit bleek geen slechte keuze te zijn, want al haar eerste Atlantic race pakte ze direct de overwinning. Nog twee overwinningen zouden volgen, waarna ze als derde in het kampioenschap eindigde. Na een uitvoerige evaluatie mocht ze vorig jaar haar debuut in de Champ Car World Series maken. Rijdend voor PKV Racing in 2006 en Dale Coyne Racing in 2007 presteerde ze wisselvallig, met zesde plaatsen in Milwaukee (2006) en Las Vegas (2007) als beste resultaat.

Voor Legge was duidelijk dat haar carrière in Amerika door aan het lopen was, waarna ze er voor koos om terug te keren naar Europa voor een stoeltje bij Audi in de Duitse DTM. Hier bleek ze echter over gedateerd materiaal te beschikken, waardoor ze geen enkele indruk wist te maken. Na drie verloren jaren besliste Legge koste wat het kost terug te willen keren naar Amerika. Een jaar lang werkte de Engelse aan het benodigde sponsorbudget, waarna ze in 2012 haar terugkeer in de Amerikaanse openwheel racerij maakte. Als Dragon Racing rijdster reed Legge, na afscheid te hebben genomen van de zwakke Lotus motor, uitsluitend de ovalraces, met een negende plaats in Fontana als beste resultaat.

Na tien jaar afwezigheid keerde Legge in 2023 terug in de IndyCar Series, waar ze de Indy 500 reed voor Rahal Letterman Lanigan Racing. Ondanks dat ze sneller was dan al haar teamgenoten in de kwalificatie zou de race geen succes worden: ze spinde in de 41ste ronde in de pits, raakte de muur en beëindigde zo haar race.

Haar terugkeer in de Indy 500 smaakte naar meer, waarna ze ook in 2024 de race reed. Rijdende voor Dale Coyne Racing kwalificeerde zich op de 31ste positie, waarmee ze zich voor de race kwalificeerde - waar teamgenoot Nolan Siegel hier niet in slaagde. De race zou echter nog eerder voorbij zijn dan een jaar eerder: in de 22ste begon haar Honda-motor te roken en moest ze haar wagen in de pits parkeren.