Simon Pagenaud

De Fransman Simon Pagenaud maakte in 2006 veel indruk door in het eerste jaar met de nieuwe wagen in de Champ Car Atlantics het kampioenschap te behalen. In wat ook zijn debuut jaar was wist hij dan wel maar één race te winnen, hij stond ook zesmaal op het podium en was vrijwel altijd voorin te vinden. Zijn snelheid en consistentie waren genoeg om coureurs als Graham Rahal, Andreas Wirth en Raphael Matos van zich af te houden.

Pagenaud gebruikte de bonus van $2 miljoen voor het behalen van de titel om binnen Team Australia promotie te maken naar het Champ Car-team. Hier maakte de Fransman een bijzonder sterke indruk door tien van de veertien wedstrijden in de top tien te finishen.

De ‘hereniging’ van Champ Car en IndyCar bracht een voorlopig einde aan Pagenaud's open-wheel carrière, waarna hij de overstap naar sports cars maakte. In de American Le Mans Series presteerde de Fransman opnieuw sterk en eindigde in 2009 met de Ferran Motorsports als tweede in het LMP1 kampioenschap waarna hij een jaar later met Highcroft Racing de LMP2 klasse won.

In 2011 beschikte Pagenaud niet over een voltijd contract in sports cars maar kwam de Fransman verschillende malen voor Peugeot in actie en eindigde hij onder andere als tweede in Le Mans. Uiteindelijk begon toch de open-wheel carrière echter weer te lonken. Na een indrukwekkend debuut in de ‘herenigde IndyCar Series’ in Alabama, waarin hij als vervanger van Ana Beatriz als achtste eindigde, mocht hij nog twee maal invallen. Hierbij maakte Pagenaud zoveel indruk, dat Sam Schmidt Motorsports hem voor 2012 vastlegde als voltijd IndyCar coureur.

Zijn eerste seizoen in de IndyCar Series bleek bijzonder succesvol met vier podium finishes en zelfs een vijfde plaats in het kampioenschap als resultaat. Het was dan ook niet verrassend dat het team Pagenaud's contract voor 2013 verlengde. In 2013 pakte de Fransman dan zijn lang verwachte overwinning in de tweede race in Detroit. In Baltimore herhaalde hij dit kunstje en met ook een tweede plaats, twee top-5's en acht top-10 finishes werd Pagenaud derde in het kampioenschap. In 2014 reed Simon Pagenaud voor het derde achtereenvolgende seizoen voor het team dat vanaf dat jaar door het leven ging als Schmidt Peterson Motorsports. Ondanks dat Pagenaud net als het seizoen er voor weer twee wedstrijden wist te winnen werd de top drie in het eindklassement ditmaal niet gehaald, de Fransman werd vijfde.

Nadat Pagenaud in korte tijd had laten zien met Schmidt Peterson Motorsports zeer competitief te zijn, contracteerde Roger Penske de Fransman die hem vanaf 2015 in een vierde bolide voor zijn team wilde laten rijden. Ondanks dat Simon Pagenaud tijdens de trainingsessies er altijd goed bij zat leek het tijdens de races nooit echt mee te zitten, een overwinning bleef uit en Pagenaud werd elfde in de eindstand.

Na een zeer teleurstellend 2015 maakte Simon Pagenaud dit in 2016 helemaal goed, de Fransman bleek het hele jaar ongenaakbaar, won vijf wedstrijden en pakte in pas zijn tweede seizoen bij Team Penske zijn eerste IndyCar Series titel. In 2017 zou Pagenaud wederom een sterk seizoen kennen al zat het kunstje van 2016 herhalen er niet in, Simon Pagenaud eindigde als tweede in het eindklassement met twee overwinningen op slechts dertien punten achterstand van teamgenoot Josef Newgarden. De Amerikaan zou met het behalen van zijn destijds eerste titel de #1 bolide van Pagenaud overnemen in het jaar dat er op volgde. Ook in 2018 reed Simon Pagenaud voor Team Penske, het zou echter een lastig jaar worden waarin de Fransman voor het eerst sinds 2015 geen races won.

In 2019 beleefde de Fransman echter een grote ommekeer, Pagenaud scoorde namelijk drie pole positions, drie overwinningen en was tot aan de laatste ronde van het seizoen kanshebber op de titel om uiteindelijk net als in 2017 nipt het kampioenschap te verliezen aan teamgenoot Josef Newgarden. Toch was dit seizoen er eentje om nooit te vergeten voor Simon Pagenaud, de Fransman wist namelijk voor de derde maal uit zijn carrière de INDYCAR Grand Prix op het infield van de Indianapolis Motor Speedway te winnen en veranderde zijn carrière voor eeuwig door de meimaand af te sluiten met een Indianapolis 500 zege vanaf pole position.

Na een zeer sterk 2019 waarin Pagenaud zich bij de winnaars van de Indianapolis 500 mocht voegen kende de Fransman in 2020 een lastig seizoen waarin hij zich met zeven top tien resultaten en 'slechts' één overwinning tevreden moest stellen met de achtste plaats in het eindklassement. Ook in 2021 verliep het allemaal niet zoals de Fransman had gehoopt, Pagenaud wist weliswaar negen top tien resultaten uit zestien wedstrijden te scoren met als hoogtepunt een derde plaats in de Indy 500 maar voor het eerst sinds 2018 bleven overwinningen dus uit en moest de enkelvoudig NTT IndyCar Series kampioen zich uiteindelijk net als het jaar ervoor wederom tevredenstellen met de achtste plek in de eindstand.

Na van 2015 tot en met 2021 voor het team van Roger Penske te hebben gereden begon Simon Pagenaud in 2022 aan een nieuw hoofdstuk in zijn IndyCar carrière. De Fransman maakte de overstap maken naar Meyer Shank Racing, maar zou hier weinig indruk kunnen maken. Een zware crash halverwege het 2023 seizoen op Mid-Ohio, zou zijn seizoen en IndyCar carrière tot een vroegtijdig eindige brengen.