Ryan Hunter-Reay pakt derde zege op rij met overwinning in Toronto

Ryan Hunter-Reay heeft zijn derde overwinning in een maand tijd gepakt door in de Honda Indy Toronto te winnen. De Amerikaan kreeg de leiding in handen door een goede strategie en gaf deze tijdens enkele knotsgekke laatste ronden niet meer uit handen. Met deze zege neemt Hunter-Reay de leiding in het kampioenschap over van Will Power, welke niet verder kwam dan een vijftiende plaats. Charlie Kimball en Mike Conway finishten verrassend als tweede en derde.

Bij de start wist Franchitti de leiding te behouden, terwijl Justin Wilson zich voorbij Will Power reed en zo de tweede plaats overnam. Verrassend kwam het volledige veld probleemloos door de eerste bochten.

Power beschikte in de openingsfase duidelijk over de beste wagen. In de vijfde ronde zag hij de mogelijkheid om Wilson in Bocht 3 terug te pakken, waarna hij er vervolgens geen gras over liet groeien om Franchitti te passeren, wat hij een ronde later in dezelfde bocht deed.

Al vroeg in de race was er een drama voor Scott Dixon, welke zijn motor opblies en daarmee een harde klap in het kampioenschap kreeg.

Ondanks dat er van uit werd gegaan dat je 30 tot 31 ronden met een volle tank brandstof kon rijden, maakten veel rijders al veel eerder hun pitstop, met de hoop dat er een neutralisatie zou volgen. Het zou blijken dat deze rijders een goede strategische keuze hadden gemaakt, in de 23ste ronde klapte Graham Rahal met onderstuur de muur van Bocht 1 in en veroorzaakte zo de eerste neutralisatie van de race.

Tijdens de serie pitstops die volgde kende Dario Franchitti grote problemen, doordat hij zijn wagen te ver van de muur had geparkeerd en zijn crew de bolide niet met de brandstofslang kon bereiken. De regerend kampioen viel zo terug tot de staart van het veld. Maar alle andere rijders die hun pitstop maakten vielen ook ver terug, waaronder raceleider Will Power en Sebastien Bourdais.

Voor de race in Toronto werd er veel chaos verwacht, maar ook in het middendeel van de race werd er erg netjes geracet en hoefde de pacecar geen enkele maal zijn motor te starten. Simon Pagenaud leidde de race voor Ryan Briscoe en Ryan Hunter-Reay tot zijn tweede pitstop, waarbij hij door een probleem met zijn rechter achterband had en tijd verloor. Door zijn pitstop later dan de concurrentie te maken, kon Hunter-Reay zo de leiding in de race overnemen.

Na slachtoffer te zijn geworden van de eerste neutralisatie, kon Power zich nauwelijks door het veld naar voren knokken. In de 68ste ronde ging het hierbij mis; hij raakte de achterkant van Josef Newgarden en beschadigde hierbij zijn voorvleugel. Enkele bochten later brak er een deel van deze voorvleugel en schoot onder het linker voorwiel van de #12 Penske bolide, wat deze lek sneed en Power na twee extra pitstops een ronde achterstand op liep.

De Honda Indy Toronto editie van 2012 leek een unieke race te worden, waarin chaos volledig uit leek te blijven. Dit duurde echter tot de 78ste ronde, toen Newgarden in Bocht 3 Pagenaud voor de derde plaats probeerde te passeren en de jonge Amerikaan rechtdoor schoot en net voor de banden zijn wagen parkeerde, wat met zeven ronden voor het eind de tweede neutralisatie veroorzaakte.

Met nog enkele ronden te gaan werd de race weer vrijgegeven, waarna alle chaos losbrak. Voor de eerste bocht wist Bourdais Kimball al voor de tweede plaats te passeren, maar Conway tikte Kimball in Bocht 1 aan, welke op zijn beurt weer tegen Bourdais reed en de Fransman de muur in klapte. Daarachter kwamen ook Alex Tagliani en Rubens Barrichello met elkaar in aanraking, waardoor Barrichello spinde.

De chaos in Bocht 3 werd vervolgens nog groter: Ryan Briscoe moest tijdens het aanremmen een andere wagen ontwijken en raakte daarbij Franchitti, waarna beide wagens de muur raakten. Enkele meters verder op volgde er een kettingbotsing tussen Andretti, Pagenaud en Carpenter.

Alle chaos in bochten 1 en 3 zorgde voor de derde neutralisatie, waaronder de race ook zo zou finishen. Dit gaf Hunter-Reay zijn derde overwinning op rij, terwijl Kimball voor het eerst in zijn IndyCar carrière plaats mocht nemen op het podium. De uitslag van de race toonde een zeer bijzondere situatie, waarbij de top tien bezet werd door tien verschillende teams.