© 2004-2018 OpenWheelWorld.net

Tony Kanaan begint zijn carrière in Italie en won de 1994 Formula Europa Boxer title voor het team van Cram Competition. Na een jaar in de Italiaanse F3 startte Kanaan in 1996 in de Indy Lights. Met twee zeges wordt hij voor het team van Tasman tweede in het kampioenschap
Na in 1997 het Indy Lights kampioenschap te hebben met hetzelfde team maakte Tony Kanaan in 1998 zijn Champ Car debuut voor Tasman Motorsports en won de Rookie of the Year titel.
In 1999 scoorde Kanaan voor Forsythe Racing zijn eerste en uiteindelijk enige CART overwinning op Michigan, met toen zijn opmerking:”Mum, I did it. I didn’t crash this time.”

Na drie jaar in CART voor Mo Nunn Racing te hebben gereden en met maar drie podium plaatsen maakte hij in 2003 de overstap naar de IRL met Andretti-Green Racing. Met een zege in zijn tweede wedstrijd, drie tweede en twee derde plaatsen werd hij dat jaar vierde in het kampioenschap.
2004 werd nog beter en met drie overwinningen en nog eens acht podiumfinishes won hij de titel.
In de jaren 2005 t/m 2010 sprokkelde Kanaan nog eens tien overwinningen bij elkaar, waarvan zelfs vijf in 2007, maar het was nooit meer genoeg voor een tweede kampioenschaptitel.

In 2011 moest Andretti Autosport noodgedwongen afscheid van de Braziliaan nemen, waarna hij nieuw onderdak vond bij KV Racing. Ondanks een indrukwekkende start van de samenwerking met een derde plaats in de eerste race, bleven de grote successen in 2011 en 2012 uit en moest Kanaan zichzelf tevreden stellen met een vijfde en een negende plaats in het kampioenschap.

In 2013 reed Kanaan voor een derde jaar voor het team Kalkhoven en Vasser en won eindelijk weer eens een race en wel meteen de Indy 500. Met nog drie podiumplekken werd Kanaan 11e in het eindklassement.

In 2014 ging Tony Kanaan zijn carrière voortzetten bij het team van Chip Ganassi Racing waar de Braziliaan tot en met eind 2017 zou blijven rijden. Ondanks dat Kanaan twaalf podium plaatsen wist te behalen in deze vier seizoenen wist de enkelvoudig Indianapolis 500 winnaar slechts één wedstrijd te winnen en reed hij vrijwel altijd in de schaduw van teamgenoot Scott Dixon.

Vanaf 2018 staat er een nieuwe uitdaging te wachten voor de IndyCar veteraan, vanaf dit seizoen zal de kampioen van 2004 uitkomen voor het team van A.J. Foyt Enterprises.